Er is een reden waarom de mixtape (of cd, of afspeellijst, of .zip-bestand) zo’n sentimentele kracht heeft. Een goede mix kan voelen als een brief van een beste vriend, met elke track zorgvuldig afgestemd op iemands persoonlijke smaak. Maar de echt uitstekende mixen zijn alsof je een sleutelhanger van de kosmos krijgt aangereikt, waarbij elk nummer een deur opent naar een nieuwe wereld om te verkennen. North Carolina mag dan niet zo veel plaats innemen op een landkaart, maar het is de thuisbasis van een overvloed aan muzikale werelden. North Carolina Public Radio heeft het afgelopen jaar met artiesten gesproken over hun favoriete nummers die iets zeggen over onze thuisstaat. Hun verhalen zijn opgenomen in onze Come Hear NC Series die een jaar duurt. Hier zijn 10 liedjes die slechts een paar van de schatten van onze staat belichamen.

Elizabeth Cotten, “Freight Train”

Het gerommel van locomotieven door het slaperige molenstadje Carrboro inspireerde Elizabeth Cotten tot het schrijven van haar signatuurlied. Het zachte, zangerige liedje – met Cotten’s bijzondere stijl van zingen op de voorgrond – werd een basisliedje in de folkmuziek. In Engeland werd het liedje een groot succes binnen de skifflebeweging van de late jaren ’50; thuis werden Cotten en haar gitaarkunsten een gerespecteerde (maar nog steeds ondergewaardeerde) pijler van de zuidelijke muziek.

Petey Pablo, “Raise Up”

Toen mijn familie en ik afgelopen winter op vakantie waren in Honduras, vroeg een man waar we vandaan kwamen. Toen we hem vertelden “North Carolina,” reageerde hij onmiddellijk met, “Oh! Petey Pablo! Kom op, omhoog!” Dat is de blijvende kracht van Petey Pablo’s hit uit 2001. Met “Raise Up,” gaf de rapper North Carolina een trots, hard-driving anthem dat een bona fide radio smash werd. Tot op de dag van vandaag kun je het horen stuiteren op de dakspanten tijdens basketbal in de Dean Dome. En het is misschien wel het enige nummer dat Pasquotank County noemt.

Earl Scruggs, “Foggy Mountain Breakdown”

Zoals Cotten’s “Freight Train”, overstijgt “Foggy Mountain Breakdown” het terrein van niche North Caroliniana tot icoongebied. Earl Scruggs werd een pijler van de bluegrass met zijn ontwikkeling van een unieke drie-vinger, rollende picking stijl op de banjo. “Foggy Mountain Breakdown”, dat mede bekendheid verwierf door zijn rol in de film Bonnie & Clyde uit 1967, laat de in Shelby geboren Scruggs op zijn best horen. De tune blijft een bluegrass standard.

G Yamazawa, “North Cack”

“North Cack” is de high-energy spirituele opvolger van Petey Pablo’s “Raise Up,” het leveren van een frisse nieuwe rally oproep voor de jongere generatie van de staat. Durham rapper G Yamazawa leidt de weg met opschepperige bars over barbecuesaus, en mede North Carolinians J Gunn en Kane Smego voegen hun eigen indrukwekkende flexes toe. Het zijn slechts drie van de grote rappers die de afgelopen jaren uit North Carolina zijn gekomen.

Doc & Merle Watson, “Southbound”

Doc Watson is een andere titaan van de Oude Noordelijke Staat, bekend om zijn ingewikkelde en melodieuze flatpicking op de akoestische gitaar – vaardigheden die hij ontwikkelde nadat hij zijn gezichtsvermogen verloor als gevolg van een kinderziekte. “Southbound” vangt Doc en zijn zoon Merle terwijl ze behendige, verende licks uitwisselen achter de onnavolgbare zangstem van Doc. Merle stierf bij een tractor ongeluk in 1985, en Doc overleed in 2012, maar de stad Wilkesboro eert nog steeds hun erfenis met Merlefest elke april.

Etta Baker & John Dee Holeman, “Crow Jane”

Etta Baker en John Dee Holeman zijn een Piedmont blues dream team, exemplarisch voor de stijl van fingerpicked akoestische muziek die nauwe banden had met Durham’s ooit bloeiende tabaksindustrie. Hier nemen ze “Crow Jane” op, een deuntje dat wordt toegeschreven aan Skip James. Wie in de buurt van Durham woont, kan af en toe nog een live-optreden meemaken van Holeman, die nu 90 is.

Carolina Chocolate Drops, “Cornbread and Butterbeans”

Bij hun ontstaan zochten de Carolina Chocolate Drops – Justin Robinson, Dom Flemons en Rhiannon Giddens – old-time fiddler Joe Thompson op voor diepgaande lessen in de geschiedenis van zwarte string bands in het Zuiden. Meer dan alleen maar een ode aan twee zuidelijke basisplaten, is “Cornbread and Butterbeans” een toegang tot een ander rijk van traditionele muziekgeschiedenis.

Chatham County Line, “Crop Comes In”

Gezamengesteld in Raleigh, vestigde Chatham County Line zichzelf als een brug tussen bluegrass tradities en een frisse interpretatie van die invloeden. “Crop Comes In,” van het album Wildwood uit 2010, is een bitterzoet maar prachtig voorbeeld van de hedendaagse lichting uitstekende rootsmuzikanten van de staat. De leidende harmonicalijn van het nummer doet denken aan een zomerbriesje dat door hoog gras snijdt, terwijl meerstemmige harmonieën “Crop Comes In” een hoog eenzaam randje geven.

Des Ark, “Carolina Girls”

Nee, het is niet General Johnson en Chairmen of the Board. Maar met haar eigen “Carolina Girls”, spreekt Des Ark’s Aimeé Argote tot rusteloze jonge harten die proberen uit te vinden waar ze thuishoren in de wereld. De hoofdstemming van “Carolina Girls” is geen nostalgie, maar een besef van het moment dat je klaar bent om terug te keren naar een vertrouwde, comfortabele plek. Het is ook een herinnering dat thuis meer is dan een adres of provinciegrenzen – het zijn ook de mensen om je heen.

James Taylor, “Carolina in My Mind”

Wat, dacht je dat we het vergeten waren? Opgenomen in Engeland met Paul McCartney en George Harrison als achtergrondzangers, is Taylor’s klassieker uit 1968 al lang een hartgrondige favoriet voor Noord-Carolinians van Asheville tot Avon. Hoewel Taylor heimwee heeft naar de vriendelijke klimaten en de maneschijn van de staat, is zijn pijnlijke uitdrukking van onwankelbaar heimwee een sentiment met universele toepassingen.

Voor meer van de Slingshot Scenes van deze maand, check 5 Festivals You Have To See In Raleigh & Durham.

Alle nummers zijn momenteel beschikbaar om te streamen op NPR Music’s Slingshot playlist op Spotify.