52-letni mężczyzna zgłosił się z zaczerwienieniem i podrażnieniem lewego oka. Próbował on stosować krople i żele na bazie sztucznych łez bez większych korzyści. W badaniu przedmiotowym pacjent miał nadmiarową, pomarszczoną skórę powiek obustronnie, z większą ilością po stronie dotkniętej chorobą (ryc. 1A). Ptoza lewej górnej powieki była widoczna, a górne rzęsy były odwrócone. Rzęsy te stykały się z rogówką, na której widoczne były przewlekłe zmiany zapalne. Po wybarwieniu rogówki fluoresceiną widoczne były rozsiane, punktowate ubytki nabłonka. W badaniu w lampie szczelinowej stwierdzono brodawkowate zapalenie spojówek. Lewa górna powieka była łatwo rozpraszana i odwracana (ryc. 1B). Wyniki te były charakterystyczne dla zespołu wiotkiej powieki.

Zespół wiotkiej powieki jest obserwowany najczęściej u mężczyzn otyłych (wskaźnik masy ciała ≥ 30). Nie ma wiarygodnych danych dotyczących częstości występowania, nie zidentyfikowano też innych grup ryzyka. Dokładna patofizjologia pozostaje nieokreślona, ale badania histopatologiczne wykazały zmniejszone stężenie elastyny w obrębie płytki stępu powieki, w skórze powieki i w sąsiedztwie nasady rzęs.1 Istnieje związek z obturacyjnym bezdechem sennym, który uważa się za epifenomen.2 Chociaż nie ma udowodnionego związku przyczynowego, ważne jest, aby u pacjentów z zespołem klapniętej powieki przeprowadzać badania przesiewowe w kierunku objawów bezdechu sennego, ponieważ szacowana częstość występowania wynosi 21%-100%.2

Osłanianie oka podczas snu może zapobiec wywinięciu powieki w wyniku kontaktu z poduszką i wyeliminować bezpośrednie otarcia. Pacjenci z obturacyjnym bezdechem sennym, którzy korzystają z urządzenia do ciągłego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych, często odnoszą korzyści z narzuconej pozycji snu na wznak, która zapobiega kontaktowi powieka-poduszka.

Obturacyjny bezdech senny rozpoznano wcześniej u tego pacjenta, ale nie mógł on tolerować noszenia urządzenia do ciągłego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych podczas snu. Przeprowadzono zabieg poziomego zaciskania powiek górnych i dolnych, który złagodził objawy.