Od momentu powstania w 1983 roku Megadeth stawiało sobie za cel bycie najszybszym zespołem thrash metalowym. Kiedy w 1994 roku wydali „Youthanasia”, zmienili się w zupełnie inną bestię. Poprzednik tego albumu, Countdown To Extinction z 1992 roku, został wydany w znacznie wolniejszym tempie, ale z nie mniejszą metalową wrażliwością. Poprzez bardziej kreatywne pisanie piosenek, thrashersi z LA osiągnęli profil mainstreamowy, wchodząc na listę Billboard 200 z numerem 2 i koncertując na arenach całego świata. Nacisk był więc na taki sam poziom sukcesu następcy.

Słuchaj Youthanasia na Apple Music i Spotify.

Still meaning business

Dave Mustaine przeprowadził się do Phoenix, starając się zachować trzeźwość przed rozpoczęciem prac nad Youthanasia. Nie trwało to długo, a frontman zakończył kolejny pobyt na odwyku przed rozpoczęciem procesu pisania. Niemniej jednak, album powstał w najbardziej stabilnym okresie w historii zespołu, będąc trzecim z kolei albumem, na którym Megadeth utrzymało „klasyczny skład”.”

Mustaine, również podjął celowy wysiłek, aby ściślej współpracować z zespołem, pomimo pewnych napięć, które pojawiły się podczas sesji. Na prośbę producenta Maxa Normana, Megadeth jeszcze bardziej zwolniło tempo w stosunku do Countdown To Extinction, skupiając się na mocniejszych melodiach wokalnych i przyjaznych radiu strukturach piosenek. Jednak każdy, kto sądził, że taka formuła osłabi miks, wystarczy posłuchać grzmiącego otwieracza „Reckoning Day”, aby przekonać się, że Megadeth wciąż ma na myśli biznes.

„Reckoning Day” jest dowodem na to, że podejście zespołu „less-is-more” nie oznaczało utraty mocy. Prostota jego muskularnego riffu pozwala na osiągnięcie tak kolosalnej siły, że nie ma tu miejsca na nadmiernie pobłażliwe solówki gitarowe czy zagmatwaną pracę frejmów. W rzeczywistości Mustaine uczył się pozwalać Megadeth pracować jako jednostka, z sekcją rytmiczną stojącą teraz ramię w ramię z wirtuozami sześciu strun.

Nie znaczy to, że na „Youthanasia” nie było miejsca na gitarową histrionikę. Rzeczywiście, „Train Of Consequences”, z natury rockowa radiowość, została zniwelowana przez zwinną pracę palców Marty’ego Friedmana, nadającą piosence wyraźny posmak Megadeth. Gwałtowny groove „Addicted To Chaos” został zrównoważony przez gitarowe interakcje Friedmana i Mustaine’a, a podczas gdy „A Tout Le Monde” niebezpiecznie zbliża się do terytorium ballady, zostaje powstrzymany przez groźny, charczący wokal frontmana.

Bardziej świadome społecznie spojrzenie

Przez całą Youthanasię, nowa moc Megadeth pochodzi z prostoty takich utworów jak „Elysian Fields” i „The Killing Road”, gdzie każdy riff i rowek jest precyzyjnie wyćwiczony do celu, a nie do rozproszonego podejścia ich speed metalu z przeszłości. I choć „Blood Of Heroes” sugeruje kontynuację militarnych tematów z poprzednich albumów, szósty krążek Megadeth ma bardziej społecznie świadomą perspektywę; jego tytuł to „eutanazja”, co podkreśla troskę Mustaine’a o przyszłość młodego pokolenia w obliczu powszechnej przemocy i narkotyków wśród ich frakcji.

Ponad dekadę po założeniu własnej grupy Dave Mustaine nie chciał już być w najszybszym zespole metalowym na planecie. Zamiast tego, jego ambicją było bycie w największym. Choć Megadeth nigdy nie dorównał sukcesom rówieśników z gatunku – Metalliki, Youthanasia kontynuowała impet zapoczątkowany przez poprzednika. Po wydaniu, 1 listopada 1994 roku, album znalazł się na 4 miejscu listy Billboard 200. W ciągu kilku tygodni uzyskał certyfikat platyny, sprzedając się w ponad milionie egzemplarzy w samych Stanach Zjednoczonych.

Youthanasia można kupić tutaj.

Słuchaj najlepszych utworów Megadeth w Apple Music i Spotify.

.