Health-wise, the last year and a half of college did a bit of a number on me. I nie, nie miało to nic wspólnego ze zbyt wieloma strzałami Fireballa lub nieprzespanymi nocami spędzonymi na ślęczeniu w bibliotece. Pomiędzy małym złamaniem serca (czy to oksymoron?), zbyt napiętym planem zajęć, emocjonalnym upadkiem po błogim semestrze za granicą w Irlandii i kilkoma innymi emocjonalnymi stresorami, do czasu, gdy spakowałam swój samochód tej wiosny, byłoby niedomówieniem powiedzieć, że czułam się gorzej.

Fizycznie, nie czułam się jak ja, i chociaż widziałam wielu lekarzy, nikt nie wydawał się zaniepokojony – z wyjątkiem mnie. Znam swoje ciało. Wiem, kiedy coś jest nie tak i zaczęłam czuć się sfrustrowana, kiedy nie robiłam żadnych postępów – zamiast tego, czułam się jakbym robiła wieczne psie klocki. W końcu, mniej więcej rok później, w końcu uzyskałam kilka odpowiedzi. Przyczyna, pytacie? Poziom estrogenu, który był daleki od normy.

Pomimo tego, że ćwiczyłam regularnie, jadłam zdrową dietę (w przeważającej części), świetnie radziłam sobie na moich zajęciach, ograniczałam alkohol do minimum i przestrzegałam polityki bez kawy, czułam się wyczerpana (jakbym nie mogła wyciągnąć siebie z łóżka) i byłam nietypowo nastrojowa. Miałem też straszne nocne poty (do punktu, w którym 2 rano prysznice stały się rutyną), a mój okres poszedł AWOL.

Zrozpaczony i zmęczony treading water, kilka miesięcy po ukończeniu studiów, w końcu umówiłem się z lekarzem, który specjalizuje się w medycynie funkcjonalnej. Co ciekawe, pięć minut do konsultacji, miała bardzo silną inkling co problem był. „Twój poziom estrogenu jest niski”, powiedziała mi. „Przeprowadzę kilka testów, ale już teraz mogę ci dokładnie powiedzieć, co one powiedzą”. I, co nie jest zaskakujące, była całkowicie poprawna. Nieco zaskoczony i nie wiedząc nic o normalnym poziomie estrogenu, zinternalizowałem jej rady rozstania, kupiłem kilka suplementów, które poleciła i poszedł na mojej wesołej drodze. Z perspektywy czasu, jednak, chciałbym zadać tak wiele więcej pytań.

Bo jak się okazuje, niski poziom estrogenu są znacznie bardziej powszechne u młodych kobiet niż można by pomyśleć, a objawy mogą być łatwo niezrozumiane, ignorowane, a nawet źle zdiagnozowane. Aby spróbować uzyskać bardziej kompleksowe zrozumienie estrogenu, co jest normalne, a co nie, dotarłem do dwóch różnych ekspertów: Denise Pate, MD, lekarz medycyny wewnętrznej w Medical Offices of Manhattan i Lara Briden, ND, autor Period Repair Manual Second Edition: Natural Treatment for Better Hormones and Better Periods ($10). Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o niskim poziomie estrogenu.

Czym jest estrogen i dlaczego jest ważny?

Według Pate, estrogen jest żeńskim hormonem, który jest naturalnie produkowany przez organizm (wersja w hormonalnej kontroli urodzeń jest syntetyczna, a zatem nie będzie służyć jako uzasadniony substytut dla deficytowych poziomów estrogenu – więcej na ten temat później). Produkowany przez jajniki, hormon ten działa jak chemiczny posłaniec i jest niezbędny dla „normalnego rozwoju seksualnego i regulacji cyklu menstruacyjnego.”

„Najsilniejszy i najbardziej stymulujący hormon, estrogen buduje kości, spowalnia starzenie, podnosi libido, reguluje apetyt i zwiększa poziom serotoniny”, mówi Briden, co, jak twierdzi, jest powodem, dla którego jest tak istotny dla jakości snu i utrzymania pozytywnego nastroju: „Estradiol reguluje ekspresję ponad tysiąca genów, więc jest to prawdopodobnie jeden z naszych najbardziej wpływowych i najważniejszych hormonów. Nasze hormony i poziomy estrogenu są bardzo dynamiczne i w zasadzie działają jak karty raportowe naszego organizmu. Jeśli coś jest nie tak, twoje hormony dadzą ci znać. Krótko mówiąc, hormony są wyrazem zdrowia”, mówi Briden.

Jakie są objawy niskiego poziomu estrogenu?

Według Pate i Briden, następujące są najczęstsze objawy niskiego estrogenu:

• Uderzenia gorąca
• Nocne poty
• Zaburzenia snu
• Wahania nastroju
• Depresja
• Zmęczenie
• Zwiększenie masy ciała
• Nieregularne lub nieobecne miesiączki

.

• Ból przy stosunku płciowym z powodu suchości pochwy
• Wzmocnienie wyściółki pochwy
• Utrata włosów
• Sucha skóra

Briden zwraca szczególną uwagę na suchość pochwy, wskazując, że jest to być może najbardziej charakterystyczne z objawów, jeśli chodzi o niedobór estrogenów. W rzeczywistości, w jej blogu post na ten temat, ona wyjaśnia, że suchość jest jednym z pierwszych pytań ma dla swoich pacjentów, jak to może pomóc jej szybko określić, jak niskie są one w hormon.

Jakie są przyczyny?

To jest, gdzie temat dostaje podstępne. Podczas gdy obaj lekarze wskazują, że czynniki stresogenne, takie jak nadmierne ćwiczenia, palenie, zaburzenia odżywiania, stres lub słabo funkcjonująca przysadka mózgowa mogą prowadzić do spadku poziomu estrogenu, Briden wyjaśnia mi, że niski poziom estrogenu jest nadal częścią zdrowego cyklu miesiączkowego.

Jak wspomniano powyżej, nasze hormony są dynamiczne i ciągle się zmieniają z powodu zmian w naszej owulacji. Konkretnie, ona mówi mi, że estrogen będzie naturalnie na swoim bardzo najniższym poziomie podczas menstruacji. (Kiedy masz owulację, wytwarzasz estrogen). The takeaway: Jeśli miałabyś testować poziom estrogenu w tym tygodniu, twoje wyniki byłyby zerowe, ponieważ test wskazywałby (i powinien!) na niski poziom estrogenu.

Dlatego też, aby uzyskać dokładne poczucie tego, jak wysoki lub niski jest twój poziom, ważne jest, aby testować hormony po osiągnięciu szczytu owulacji. Inna uwaga: Jeśli przyjmujesz hormonalną kontrolę urodzeń (która hamuje owulację) w porównaniu z niehormonalną, test zawsze będzie wskazywał na niski poziom hormonów, ponieważ kontrola urodzeń zasadniczo „wyłącza twoje hormony.”

„Kontrowersyjne jest, czy formalnie sprawdzać poziom estrogenów we krwi, ponieważ istnieją czynniki, które mogą zmienić poziom w czasie. Na przykład, poziom estrogenu zmienia się w trakcie cyklu miesiączkowego kobiety, a małe ilości estrogenu mogą być nawet wydzielane przez komórki tłuszczowe, więc nawet waga kobiety może zmienić poziom estrogenu”, wyjaśnia Pate.

Czy istnieją sposoby na poprawę poziomu estrogenu?

Though w ciężkich przypadkach leki i terapia hormonalna są opcje, ani Pate ani Briden znaleźć opcję szczególnie korzystne: „Istnieją leki i hormonalne terapie zastępcze, które mogą zastąpić niski poziom estrogenu u kobiety, jednak pozostaje to kontrowersyjne i powinno być oceniane indywidualnie dla każdego przypadku z pracownikiem służby zdrowia, ponieważ leki te wiążą się z poważnym ryzykiem dla zdrowia”, wyjaśnia Pate.

Dodaje, że niektóre kobiety spróbują bardziej naturalnego podejścia do terapii hormonalnej poprzez włączenie „fitoestrogenów” (które naturalnie występują w roślinach, owocach i warzywach) do swojej diety. Jednak skuteczne wyniki i dokładne dawkowanie w porównaniu z tradycyjnymi terapiami jest nadal niejasne. Alternatywnie, Briden sugeruje zmniejszenie stresu i uzyskanie wystarczającej ilości zdrowych węglowodanów, cynku i jodu, aby utrzymać normalny poziom estrogenów.

Czy niski poziom estrogenów ma długotrwałe reperkusje?

Going into my interview with Briden, I had a deep-seated fear that my low estrogen levels might have some serious long-term consequences-especially in terms of fertility. Jednak ona szybko zapewnił mnie, że tak nie jest.

Choć jest to zdecydowanie w czyimś najlepszym interesie, aby spróbować poprawić i dostać się do problemu korzeni niskiego poziomu estrogenu, to nie powinno mieć poważne konsekwencje, gdzie płodność jest zaniepokojony. Ale znowu, ona mówi, że odzyskanie jest ważne, jak trwające niedobór estrogenów spowoduje objawy podobne do menopauzy (nie zabawa) i może nawet prowadzić do utraty kości, znany jako osteoporosis.

Jeśli uważasz, że może być niski w estrogen, to jest to dobry pomysł, aby skontaktować się z dostawcą opieki zdrowotnej lub umówić się na spotkanie z ekspertem, który specjalizuje się w kobiecym zdrowiu i hormonów.

.