Amerykańska performerka, która obróciła swoją genetycznie obdarzoną karłowatość na swoją korzyść dzięki showmanship P.T. Barnuma . Warianty nazwy: Mrs. Tom Thumb; Mrs. Charles Sherwood Stratton; Mercy Lavinia Stratton. Urodzona Mercy Lavinia Warren Bump lub Bumpus 31 października 1841 roku na farmie w Middleboro, Massachusetts; zmarła na przewlekłe śródmiąższowe zapalenie nerek 25 listopada 1919 roku w Middleboro; córka Jamesa S. Bump i Huldah (Warren) Bump; wyszła za mąż za Charlesa Sherwooda Strattona (znanego także jako generał Tom Thumb) 10 stycznia 1863 roku; poślubiła hrabiego Primo Magri w 1885 roku; dzieci: brak, choć jedno zostało zgłoszone.
Istnieją dwa ogólne typy karłowatości genetycznej, jeden obejmujący ciało, które zwykle rozwija się normalnie, ale z obciętymi kończynami; Lavinia Warren należała do drugiego typu, dokładnie opisanego przez showmana P.T. Barnuma, który uznał ją za „doskonale rozwiniętą kobietę w miniaturze”. Urodziła się jako Mercy Lavinia Warren Bump lub Bumpus w 1841 roku w Middleboro, w stanie Massachusetts, córka rodziców, którzy mieli sześć stóp wzrostu. Choć Lavinia wydawała się normalna po urodzeniu, jej wzrost zatrzymał się, gdy osiągnęła wiek dziesięciu lat. Miała osiem sióstr i braci, z których wszyscy byli normalnego wzrostu, z wyjątkiem jej młodszej siostry Minnie (Newell), która również była karłem.
Dorastając, Lavinia robiła to, co inne dziewczęta z Nowej Anglii. Chodziła do szkoły, uczyła się gotować i szyć, wykonywała wymyślne prace; ze swoim upodobaniem do muzyki, poezji i sztuk pięknych, studiowała, aby zostać nauczycielką i uczyła trzecią klasę w Middleboro. W wieku 20 lat miała 32 cale wzrostu i ważyła 29 funtów. Lavinia miała również żądzę wędrówek.
Kapitalizując trend z połowy XIX wieku, wyruszyła w podróż na statku pokazowym na Missisipi. W tym czasie, Phineas T. Barnum uczynił wystawę małych ludzi modną jako jedną z wielkich atrakcji swojego „żywego muzeum”. Największy rozgłos przyniósł mu generał Tom Thumb, wysoki na trzy stopy, którego prawdziwe nazwisko brzmiało Charles Sherwood Stratton. Zarówno w Anglii jak i w Ameryce ustawiały się kolejki, aby go zobaczyć; królowa Anglii Wiktoria spotkała się z nim trzykrotnie. Początkowo zatrudniony za trzy dolary tygodniowo, Stratton został partnerem Barnuma, a następnie podróżował niezależnie. W 1862 roku, kiedy Lavinia Warren dołączyła do amerykańskiego muzeum Barnuma, generał Tom Thumb był bardzo bogaty i od poprzedniego roku był szczęśliwie na emeryturze od wystawiania.
Kiedy Barnum podpisał z Warren długoterminowy kontrakt, miała ona 21 lat, a Tom Thumb 24. Ich romans był marzeniem agenta prasowego. Według Helen Woodward, Lavinia Warren była „wiktoriańskim ideałem kobiety-lalki”. U szczytu sławy reporter New York Timesa uznał ją za „inteligentną, miłą, skromną … bardzo żywą w rozmowie … mówi z całą pewnością siebie, a nawet dowcipnie”. Był nawet prawdziwy dramat trójkąta romantycznego.
Rywalem Toma Thumba był inny karzeł Barnuma o imieniu George Washington Morrison Mc-Nutt, znany jako Commodore Nutt, syn farmera z New Hampshire. Między zalotnikami doszło do głośnego starcia, ale Lavinia Warren miała oczy tylko dla Charlesa Sherwooda Strattona. Kiedy ogłoszono plany ślubne, oboje zgodzili się wystawić po raz ostatni na widok publiczny, a dzięki ciekawskim, którzy domagali się obejrzenia, muzeum zarobiło 3 000 dolarów dziennie.
Ślub odbył się w kościele Grace na Manhattanie 10 lutego 1863 roku. Wśród 2000 zaproszonych gości była pani Cornelius Vanderbilt (Sophia Johnson Vanderbilt), której mąż był również komodorem, oraz generał Ambrose Burnside, który użyczył swojego imienia bokobrodom. Na zewnątrz kościoła odgrodzono tłumy, a kiedy maleńka para szła do ołtarza, wraz z Minnie jako druhną, „słyszalny chichot przebiegł przez kościół”, donosił The New York Times. W samym środku wojny secesyjnej „New York World” usunął nagłówki z pierwszych stron gazet, by zamieścić banner „Wiele hałasu o bardzo niewiele”, a para udała się w podróż poślubną do Waszyngtonu, gdzie poznała Abrahama i Mary Todd Lincoln. Dziesięć miesięcy później głośno było o tym, że Warren urodziła trzykilogramową córeczkę, która podobno zmarła krótko po swoich pierwszych urodzinach. Ale według biografa Barnuma, Irvinga Wallace’a, nie było prawdziwej córki, tylko „dziecko Barnuma, wymyślone dla rozgłosu.”
W 1869 roku, w towarzystwie siostry Warren, Minnie i komandora Nutta, para wyruszyła w światową podróż, która trwała trzy lata i objęła 56 000 mil. Czwórka podróżowała do Australii, Indii i Japonii; spotkali papieża Piusa IX, Napoleona III i Wiktora Emanuela. (Kiedy Minnie miała prawie 30 lat, poślubiła angielskiego łyżwiarza, który był nieco wyższy od karła, znanego jako Generał Grant, Jr; Minnie później zmarła przy porodzie.)
Przed ich ślubem, Charles „Tom Thumb” Stratton dał jasno do zrozumienia, że jego żona nigdy nie będzie pracować. Byli szczęśliwym małżeństwem przez ponad 20 lat, ale generał był ekstrawagancki,
wydając swoją fortunę na żaglówki i rasowe konie. W chwili jego śmierci, na apopleksję (prawdopodobnie udar), 15 lipca 1883 roku, w wieku 45 lat, wdowie po nim pozostało tylko kilka nieruchomości i 16 000 dolarów. Dwa lata później, Warren poślubiła młodego włoskiego karła, hrabiego Primo Magri, gracza na piccolo i pugilaresu, który mierzył 3’9″. Niestety dla Magri, stał się znany jako „mąż pani Tom Thumb.”
Według Wallace’a, ostatnie lata Warren były „koszmarem jednonocnych schadzek”. Aby zarobić na życie, ona i jej nowy mąż podróżowali po kraju z karłowatym zespołem operowym, występowali w wodewilu i na światowych targach, nakręcili cztery komedie filmowe i zimowali w sideshow na Coney Island. Kiedy Magri i ona przeszli w końcu na emeryturę, w Marion w Ohio, wstąpiła do Gwiazdy Wschodu i Córek Rewolucji Amerykańskiej (DAR) i stała się oddaną Christian Scientist. Ich miniaturowy dom był atrakcją turystyczną.
Kiedy Lavinia Warren zmarła w 1919 roku, w wieku 78 lat, została pochowana na Mountain Grove Cemetery w Bridgeport, Connecticut, obok swojego ukochanego Toma Thumpa, który został złożony pod 40-stopową kolumną z włoskiego marmuru, zwieńczoną jego naturalnej wielkości posągiem z granitu. Obok niego, na prostym nagrobku nad dziecięcym grobem Warrena widnieje prosty napis: „Jego żona.”
.