Joseph Story w 1844 r. Sędzia Joseph Story, prawnik, jurysta i płodny autor rozpraw prawnych, był jednym z najbardziej znanych konstytucjonalistów w historii Ameryki i prawdopodobnie największym uczonym, jaki kiedykolwiek zasiadał w Sądzie Najwyższym. Jego opinie sądowe i pisma ukazują jego spojrzenie na kwestie związane z Pierwszą Poprawką. Story wierzył, że cywilizowane społeczeństwo byłoby trudne do utrzymania bez moralnej wolności i cnoty. Obowiązkiem rządu było wspieranie religii, zwłaszcza religii chrześcijańskiej, ale rząd nie powinien naruszać wolności przekonań religijnych żadnej osoby. W dwóch sprawach religijnych rozpatrywanych przez Sąd, Lynch v. Donnelly (1984) i Wallace v. Jaffree (1985), większość zacytowała wpływowe Commentaries on the Constitution of the United States (1833) Story’ego na temat relacji między kościołem a państwem. (Zdjęcie przez Library of Congress’s Prints and Photographs division)

Joseph Story (1779-1845), prawnik, jurysta i płodny autor traktatów prawnych, był jednym z najbardziej znanych konstytucjonalistów w historii Ameryki i prawdopodobnie największym uczonym, jaki kiedykolwiek zasiadał w Sądzie Najwyższym. Jego opinie sądowe i jego pisma ujawniają jego perspektywę na kwestie związane z Pierwszą Poprawką.

Story wierzył, że cywilizowane społeczeństwo byłoby trudne do utrzymania bez wolności moralnej i cnoty. Obowiązkiem rządu było wspieranie religii, zwłaszcza religii chrześcijańskiej, jednak rząd nie powinien naruszać wolności przekonań religijnych żadnej osoby. W dwóch sprawach religijnych rozpatrywanych przez Trybunał, Lynch v. Donnelly (1984) i Wallace v. Jaffree (1985), większość zacytowała wpływowe Commentaries on the Constitution of the United States (1833) Story’ego na temat relacji między kościołem a państwem.

Story był najmłodszym sędzią, jaki kiedykolwiek został mianowany do Trybunału

Story, syn lekarza, urodził się w Marblehead, Massachusetts, w patriotycznej rodzinie federalistów i kalwinistów. Uczęszczał do Marblehead Academy, zanim zapisał się do Harvard College, gdzie studiował prawo i politykę i ukończył szkołę jako drugi w swojej klasie w 1798 roku. Po przeczytaniu prawa, został przyjęty do adwokatury w Massachusetts w 1801 roku.

Z powodu swoich politycznych skłonności w kierunku Thomasa Jeffersona i demokratycznych republikanów, początkowo miał trudności z ustanowieniem praktyki prawniczej w mieście Salem, które było zdominowane przez federalistów, ale w końcu wyrobił sobie nazwisko w sądach w Salem i w Najwyższym Sądzie Sądowym Massachusetts. W 1805 r. Story został wybrany do legislatury Massachusetts, a w 1808 r. do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych, gdzie pełnił jedną kadencję. Argumentował przed Sądem Najwyższym Stanów Zjednoczonych w sprawie o spekulację gruntami, Fletcher v. Peck (1810). Sąd odrzucił prawo Georgii, a reputacja Story’ego wzrosła.

W 1811 roku, po śmierci sędziego Williama Cushinga, prezydent James Madison mianował Story’ego do Sądu Najwyższego, mimo że Story miał zaledwie 32 lata, a jego polityczna lojalność wobec Jeffersonian była wątpliwa. Był on najmłodszym sędzią, który zasiadał w Sądzie – ani wcześniej, ani później. W czasie swojej kadencji Story napisał kilka przełomowych opinii, w tym Martin v. Hunter’s Lessee (1816), Dartmouth College v. Woodward (1819) i Swift v. Tyson (1842). Wspierał szefa sądu Johna Marshalla w jego przekonaniach dotyczących znaczenia sądownictwa federalnego jako równorzędnej gałęzi rządu oraz supremacji Sądu Najwyższego.

Story uważał, że chrześcijaństwo jest częścią prawa zwyczajowego

Story i Jefferson mieli różne poglądy na temat miejsca religii w rządzie stanowym i w prawie zwyczajowym. Jefferson nie wierzył, że chrześcijaństwo jest częścią prawa powszechnego; dlatego kościół i państwo powinny być oddzielone. Story się z tym nie zgadzał. Napisał opinie w dwóch pierwszych sprawach Sądu Najwyższego dotyczących relacji między kościołem a państwem.

W sprawie Terrett v. Taylor (1815) Sąd jednogłośnie odrzucił ustawę z 1801 roku z Wirginii nakazującą sprzedaż ziem Kościoła Episkopalnego w tym stanie. Story napisał dla Sądu, że stan nie może ani odmówić członkom korporacji religijnej prawa do zachowania ich statutu korporacyjnego, ani odmówić kościołowi prawa do zachowania i korzystania z jego własności.

Późniejsza sprawa, Vidal v. Girard’s Executors (1844), dotyczyła zapisu kilku milionów dolarów na rzecz miasta Filadelfii z przeznaczeniem dla sierot, przewidującego, że do zakładu nie będą przyjmowane osoby religijne. Ponownie pisząc dla jednomyślnego Sądu podtrzymującego postanowienia testamentu, Story uzasadnił, że gwarancja wolności religijnej w konstytucji stanu była szeroka i rozciągała się w równym stopniu na wszystkie sekty.

Story rozważał przejście na emeryturę z Sądu, gdy Andrew Jackson został wybrany na prezydenta w 1828 r., ze względu na swoją niską ocenę demokracji jacksonowskiej, ale zmarł, zanim mógł przejść na emeryturę. Jak również służąc w Sądzie, był Dane Professor of Law na Harvardzie od 1829 roku do swojej śmierci.

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w 2009 roku. Dr Judith Ann Haydel (1945-2007) była profesorem nauk politycznych na Uniwersytecie Louisiana-Lafayette i Uniwersytecie Stanowym McNeese.

Wyślij opinię na temat tego artykułu