Pierre Larousse, właściwie Pierre-Athanase Larousse, (ur. 23 października 1817 r. w Toucy, Francja – zm. 3 stycznia 1875 r. w Paryżu), gramatyk, leksykograf i encyklopedysta, który opublikował wiele wybitnych dzieł edukacyjnych i źródłowych XIX-wiecznej Francji, w tym Grand Dictionnaire universel du XIXe siècle (15 tomów, 1866-76; suplementy 1878 i 1890), wszechstronną encyklopedię o trwałej wartości, 1866-76; suplementy 1878 i 1890), wszechstronną encyklopedię o trwałej wartości.

Syn kowala, Larousse otrzymał stypendium na studia w Wersalu, a następnie powrócił do Toucy jako nauczyciel. W 1840 roku wyjechał do Paryża, gdzie skromnie się utrzymywał, rozpoczynając jednocześnie badania naukowe. Jego pierwsze dzieło, podręcznik podstawowego słownictwa, ukazało się w 1849 roku, a wkrótce potem, od 1852 roku, w jego własnym wydawnictwie zaczęły ukazywać się kolejne gramatyki, słowniki i inne napisane przez niego podręczniki. Sukces był natychmiastowy i zapewnił podstawę finansową dla Grand Dictionnaire, który ukazywał się w dwutygodniowych odcinkach przez 11 lat. Dzieło to było przesiąknięte postawą Larousse’a jako naukowego progresywisty: starał się on upowszechniać wszystkie nowo powstałe postawy naukowe, nawet jeśli nie były one konwencjonalnie akceptowane. „Moją pierwszą ambicją było nauczanie dzieci” – pisał; „chciałem kontynuować, starając się nauczyć wszystkich o wszystkim”

.