Każdego września, gdy kalendarz wkracza w pierwsze oficjalne dni jesieni, Jim i ja wyruszamy w drogę, aby odbyć naszą coroczną pielgrzymkę na północ do Gór Białych. Chociaż spędzamy większość podróży wylegując się na polach Loon Mountain oglądając burly mężczyzn ubranych w kilty konkurować w Scottish Highland Games, zawsze staramy się wyciąć kawałek czasu, aby zbadać nasze otoczenie. Nasza ostatnia wizyta zastała nas kopiących wzdłuż Main Street w sąsiedniej wiosce North Woodstock, New Hampshire.

Ośrodek wyrębu lasów w połowie XIX wieku, Woodstock zobaczył, że przemysł ten zaczyna słabnąć we wczesnych latach 1900-tnych, gdy połacie ziemi zostały przejęte przez White Mountain National Forest. Ale gdy jedna branża podupadła, inna zaczęła zyskiwać przewagę: turystyka. Majestatyczna sceneria Gór Białych, w połączeniu z łatwością podróżowania koleją, przyciągnęła tłumy turystów do tego obszaru, tworząc zapotrzebowanie na zakwaterowanie. Domy zostały otwarte, aby przyjąć gości, a wielkie hotele wypoczynkowe zostały wzniesione, aby pomieścić napływ urlopowiczów.

Gazing at the Woodstock Inn-now the Woodstock Inn, Station & Brewery-with its white-clapboard facade and matching picket fence, it’s easy to imagine this as one of the area’s original inns. I choć główny budynek stoi przy Main Street od ponad wieku, to sam zajazd powstał w 1982 roku. Wpadnięcie do pubu na drinka i coś do jedzenia przed zwiedzaniem miasta wydawało się dobrym pomysłem, gdy patrzyliśmy na nisko zawieszone chmury sunące po niebie.

Bardzo dobry pomysł, najwyraźniej, i gdy poruszaliśmy się labiryntem korytarzy, aby dotrzeć do pubu, powitała nas masa ciał. Ludzie tłoczyli się na krawędziach głównego baru, wlewając się do Brew Pubu i wypełniając każdy centymetr kwadratowy przestrzeni pomiędzy nimi.

I tak oto znaleźliśmy się w zewnętrznym barze Dam Bar, obok dwóch panów w kiltach, w wietrzny 43-stopniowy dzień. Trochę chłodno, na pewno, ale całkowicie warto dla ravioli ze słodkich ziemniaków i sajgonek z homara.

Zostawiając naszych rywalizujących członków klanu za sobą, przespacerowaliśmy się Main Street, aby zbadać więcej jej ofert. Kilka kroków od gospody znajduje się sklep Fadden’s General Store – jego historia sięga 1862 roku. Szeroki budynek jest wypełniony towarami wyprodukowanymi w Nowej Anglii, od ich własnego syropu klonowego po odzież z Johnsons Woolen Mills, ale to, co naprawdę czyni ten sklep klejnotem, to siedem pokoleń Faddenów, którzy nieprzerwanie prowadzą to miejsce. Prowadzą oni również cukrownię, a odwiedzający są mile widziani podczas sezonu klonowego, gdy syrop się gotuje.

Na przeciwległym końcu Main Street, znajdziesz Arnold’s Antiques. Jego podobieństwo do okładki Yankee Magazine z września 1973 roku przyciągnęło nas do środka, a my znaleźliśmy się w trakcie przeglądania antyków i przedmiotów kolekcjonerskich porozrzucanych po półkach.

Ready to be back in the fresh air, we crossed to the other side of the street, and wandered down to Cascade Park. Ten mały wiejski zieleniec łagodnie opada w dół do rzeki Pemigewasset, a my odważyliśmy się wejść na pofałdowane brzegi skał, które ciągną się wzdłuż brzegu rzeki, by rozkoszować się obracającymi się liśćmi.

Nigdy nie ma dość czasu, by zobaczyć wszystko, co miasto ma do zaoferowania, Ale kiedy wracaliśmy do samochodu, aby spotkać się z naszymi przyjaciółmi w Lincoln, wiedzieliśmy, że Woodstock, New Hampshire, będzie jednym z tych miejsc, do których będziemy ciągle wracać.

.