Nesidioblastosis jest kontrowersyjnym terminem medycznym dla hipoglikemii hiperinsulinemicznej przypisywanej nadmiernej produkcji insuliny przez komórki beta trzustki, które mają nieprawidłowy wygląd mikroskopowy. Termin ten został ukuty w pierwszej połowie XX wieku. Nieprawidłowe cechy mikroskopowe tkanki obejmowały obecność powiększenia komórek wysepek, dysplazję komórek wysepek trzustkowych, pączkowanie komórek beta z nabłonka przewodów oraz wysepki w bliskim sąsiedztwie przewodów.
Endokrynologia 
Do lat 70, nesidioblastosis była głównie używana do opisania dysfunkcji trzustki związanej z przetrwałym wrodzonym hiperinsulinizmem i w większości przypadków od lat 70. do lat 80. była używana jako synonim tego, co jest obecnie określane jako wrodzony hiperinsulinizm. Obecnie wiadomo, że większość wrodzonego hiperinsulinizmu jest spowodowana innymi mechanizmami niż nadmierna proliferacja komórek beta w układzie płodowym, a termin ten popadł w niełaskę po tym, jak pod koniec lat 80. XX wieku uznano, że charakterystyczne cechy tkankowe nesidioblastosis są czasami widoczne w tkance trzustkowej prawidłowych niemowląt, a nawet dorosłych, i dlatego nie są konsekwentnie związane z hipoglikemią hiperinsulinemiczną.
W ostatnich latach termin ten odżył, aby opisać formę nabytego hiperinsulinizmu z hiperplazją komórek beta występującą u dorosłych, zwłaszcza po operacjach przewodu pokarmowego.Nie znaleziono jeszcze dowodów na istnienie mechanizmów wyjaśniających zdolność operacji odchudzających do wywoływania współczesnej nesidioblastozy; wszelkie takie mechanizmy budzą żywe zainteresowanie badaczy cukrzycy.