1999-2003: Dué le quartz i era indiesEdit

W 1999 roku, w wieku 17 lat, Miyavi przeprowadził się do Tokio i dołączył do visual kei rockowego zespołu Dué le quartz, gdzie występował pod pseudonimem scenicznym „Miyabi”. Oprócz tego, że był gitarzystą, pisał teksty, komponował i aranżował. Kiedy zespół rozpadł się w 2002 roku, rozpoczął karierę solową i zmienił imię na Miyavi. Podpisał kontrakt z niezależną wytwórnią płytową PS Company, a 31 października ukazał się jego debiutancki album studyjny Gagaku. Przed końcem roku ukazały się jeszcze trzy single: „Shindemo Boogie-Woogie”, „Pop Is Dead” i „Jingle Bell”, z których tylko trzeci zdołał wejść do pierwszej czterdziestki na liście przebojów Oricon. Miyavi wystąpił również u boku swojego byłego kolegi z zespołu Sakito w filmie, Ryōma no Tsuma to Sono Otto to Aijin.

2004-2006: Majors i era pop/acousticEdit

W 2004 roku wystąpił jako on sam w filmie Oresama. W lutym udał się na swoją pierwszą solową trasę koncertową, Tokyo Dassou, a w lipcu dodatkowe daty zostały dodane w Korei i na Tajwanie. W czerwcu ukazał się jego siódmy singiel „Ashita, Genki Ni Naare”, który znalazł się na dwudziestej drugiej pozycji i na pierwszym miejscu indie chart. W sierpniu w Tokyo Dome zorganizowano małą, darmową imprezę tylko dla fanów, a 31 sierpnia odbył się jego ostatni koncert indie w Nippon Budokan. W październiku podpisał duży kontrakt z Universal Music Group, ale nadal był współzarządzany przez PS Company. Po tym nastąpiło wydanie jego pierwszego dużego (podwójnego) singla, „Rock no Gyakushuu”/”21sekikei Koushinkyoku”, który wszedł do pierwszej dziesiątki na listach przebojów.

W maju 2005 roku ukazał się kolejny singiel, „Freedom Fighters -Icecream wo Motta Hadashi no Megami to, Kikanjuu wo Motta Hadaka no Ousama-„, który znalazł się na dziesiątej pozycji, a 1 czerwca ukazał się jego pierwszy duży album, Miyavizm. Był to jego pierwszy album, który wszedł do pierwszej dziesiątki na listach przebojów. Następnie ukazał się trzeci singiel, „Kekkon Shiki Uta”/”Are You Ready to Rock?”, który jest jego najlepiej sprzedającym się singlem, wraz z „Dear My Friend”/”Itoshii Hito”, wydanym w 2006 roku; oba osiągnęły numer sześć. W grudniu wystąpił na pierwszym Peace & Smile Carnival zorganizowanym przez PS Company.

Pod koniec 2005 roku i przez większość 2006 roku, Miyavi przesunął się do akustycznego/popowego brzmienia odzwierciedlonego w jego drugim i trzecim dużym albumie, MYV Pops i Miyaviuta: Dokusō, wydanych odpowiednio 2 sierpnia i 13 września. Uplasowały się one na piętnastym i dwudziestym piątym miejscu na liście przebojów. Pierwsze single z albumu, „Señor Señora Señorita”/”Gigpig Boogie” i „Kimi ni Negai o”, nie odbiegają od siebie stylem. Uplasowały się odpowiednio na dziesiątym i dwudziestym szóstym miejscu listy przebojów. Miyavi pokazał swój nowy akustyczny styl po raz pierwszy w serii koncertów 25 Shūnen Kinen Koen, które odbywały się w Tokyo Geijutsu Gekijo przez pięć dni we wrześniu w okolicach jego 25 urodzin. Miyavi wyjechał do Ameryki na kolejne sześć miesięcy, aby uczyć się języka angielskiego i brać lekcje tańca, a w weekendy chodził na Venice Beach i dawał uliczne występy.

2007-2008: Debiut w USA, S.K.I.N., World TourEdit

17 lutego Miyavi, otrzymawszy zaproszenie od break dancera Mr. Freeze’a, wystąpił z lokalnym DJ-em i perkusistą na swoim pierwszym solowym koncercie w Stanach Zjednoczonych, w Tabu Ultra Lounge w MGM Grand, Las Vegas. 25 maja, na koncercie JRock Revolution zorganizowanym przez Yoshiki Hayashi w Wiltern Theatre w Los Angeles, oficjalnie ogłoszono, że Miyavi będzie członkiem zespołu o nazwie S.K.I.N.. 29 czerwca zespół zorganizował swój debiut i jedyny jak dotąd koncert na targach anime w Long Beach w Kalifornii.

W dniu 16 stycznia 2008 roku ukazał się jego dziewiąty singiel „Hi no Hikari Sae Todokanai Kono Basho De”, przy którym współpracował z gitarzystą Skin, Sugizo. Jest to jego trzeci singiel, który znalazł się w pierwszej dziesiątce. 19 marca ukazał się jego czwarty duży album studyjny, zatytułowany „This Iz the Japanese Kabuki Rock”, który znalazł się na dwudziestym piątym miejscu listy przebojów. W maju nastąpiła jego pierwsza światowa trasa koncertowa, This Iz The Japanese Kabuki Rock Tour 2008, z 33 koncertami w Stanach Zjednoczonych, Chile, Brazylii, Niemczech, Anglii, Holandii, Hiszpanii, Szwecji, Finlandii, Francji, Tajwanie, Korei Południowej, Chinach kontynentalnych i Japonii. Trasa objęła dystans około 48 385 mil, co odpowiada prawie dwóm podróżom dookoła świata, a większość koncertów została wyprzedana i była obszernie relacjonowana przez media. Była to najbardziej udana międzynarodowa trasa japońskiego artysty w historii. 27 czerwca ukazał się kompilacyjny album Azn Pride -This Iz the Japanese Kabuki Rock-, wydany w Korei i na Tajwanie, a później także w Japonii, który znalazł się na czterdziestym czwartym miejscu listy przebojów. We wrześniu wystąpił w Pekinie. 24 grudnia ukazał się album z remiksami, Room No. 382, który nie zdołał wejść do pierwszej setki.

2009-2011: Założenie J-glam Inc.Edit

W 2009 roku, 3 stycznia, Miyavi wystąpił na koncercie 10 Anniversary Commemorative przez PS Company w Nippon Budokan. 5 kwietnia Miyavi opuścił PS Company, ponieważ ich dziesięcioletni kontrakt wygasł, a 8 kwietnia założył własną firmę, J-glam inc., której jest prezesem. 22 kwietnia ukazał się kompilacyjny album „Victory Road to the King of Neo Visual Rock”, który zawiera wszystkie jego główne single z Universal Group. 1 czerwca, „Super Hero”, nowa piosenka, została wydana za pośrednictwem jego oficjalnego Myspace, a we wrześniu został otwarty jego Międzynarodowy Fanclub. 19 września Miyavi rozpoczął swoją drugą światową trasę koncertową Neo Tokyo Samurai Black 2009/2010 w Moskwie, w Rosji. Odbył 17 koncertów w Europie, po raz pierwszy odwiedzając Austrię, Węgry i Włochy. Trasa była natychmiast kontynuowana w Ameryce Południowej, z koncertami w Brazylii, Argentynie, Chile i Meksyku. Trasa po Stanach Zjednoczonych została odwołana z powodu choroby i kontuzji, ale Miyavi zdołał wystąpić w listopadzie na Anime Matsuri w Teksasie. 31 grudnia podpisał nowy kontrakt z EMI Music Japan.

10 marca 2010 roku ukazał się jego pierwszy singiel z EMI, „Survive”, za pośrednictwem iTunes. Światowa trasa koncertowa była kontynuowana 28 marca, z koncertem na Human Stage, Okinawa, oraz w całym kraju. W czerwcu i na początku lipca koncertował w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, a w październiku po raz pierwszy w Australii. 15 września ukazał się jego jedenasty singiel, „Torture”. 13 października ukazał się jego piąty album studyjny „What’s My Name?”, który znalazł się na dwudziestym szóstym miejscu listy przebojów. W dniu 6 listopada wystąpił na imprezie z okazji 50-lecia EMI Rocks w Saitama Super Arena.

W marcu 2011 roku, nowa światowa trasa koncertowa, zatytułowana What’s My Name?, rozpoczęła się w Europie, z pierwszą wizytą w Belgii. W kwietniu trasa była kontynuowana w Japonii, podczas gdy w lipcu Miyavi wystąpił we Francji, a we wrześniu na Mount Taishan MAO Rock Festival w Chinach. W maju 2011 roku ukazał się album Live in London 2011, który został nagrany podczas marcowego koncertu w Londynie. 5 października ukazał się dwunasty singiel artysty, „Strong”, wydany we współpracy z japońskim raperem Krevą. Po tym wydarzeniu rozpoczęła się północnoamerykańska część trasy koncertowej. Miyavi wystąpił w Ameryce Południowej na festiwalu Maquinaria w Chile, a także po raz pierwszy odwiedził Wenezuelę, Peru i Kolumbię.

2012-2014: Miyavi i międzynarodowa kariera aktorskaEdit

W 2012 roku Miyavi wystąpił 19 lutego na drugiej imprezie EMI Rocks w Saitama Super Arena. 29 czerwca wystąpił na EHZ Festival w Helette, natomiast 30 czerwca był jedynym przedstawicielem Azji na Main Square Festival w Arras we Francji. 11 lipca ukazał się jego trzynasty duży singiel „Day 1” we współpracy z francuskim producentem elektronicznym i DJ Yuksek. W sierpniu wystąpił na festiwalu Kubana w Rosji. 8 września Miyavi wystąpił na 908 Festival, organizowanym przez Kreva, w Saitama Super Arena. W październiku odbyły się dwa koncerty w Indonezji. 14 listopada wydana została Samurai Sessions vol.1, jego druga EP-ka, która zawierała współpracę z różnymi artystami, a po niej nastąpiła krótka trasa po całym kraju. Osiągnęła 21 miejsce na liście przebojów Oricon.

W dniu 28 lutego 2013 roku, „Ahead of the Light”, czternasty singiel Miyaviego, został wydany; nastąpiła trasa promocyjna o tej samej nazwie. 19 czerwca w Japonii ukazał się jego siódmy album studyjny Miyavi. Jest to jego najlepiej sprzedający się album do tej pory, osiągając numer osiem na liście przebojów Oricon.

W dniu 12 października 2013 roku ogłoszono, że Miyavi odważy się na profesjonalne aktorstwo z międzynarodowym debiutem w filmie Unbroken. Zagrał rolę sierżanta Cesarskiej Armii Japońskiej Mutsuhiro Watanabe, pseudonim „The Bird”, w tym, co było drugim pełnometrażowym filmem Angeliny Jolie jako reżyser. Film ukazał się w grudniu 2014 roku. Miyavi skomentował, że ponieważ film był nieco drażliwy dla Japończyków, wahał się, czy powinien przyjąć tę rolę. Jednak po spotkaniu z Jolie, a także biorąc pod uwagę, że motywem przewodnim tej historii jest przebaczenie, z całego serca zdecydował się ją przyjąć. Miyavi pojawił się w wydaniu Vogue Italia z tego samego miesiąca.

W 2013 roku Miyavi został nominowany do MTV Europe Music Award dla Najlepszego Japońskiego Aktu, a na MTV Video Music Awards Japan wygrał w kategorii Najlepsza Kolaboracja z Yuksek. W 2014 roku teledysk do „Horizon” został nominowany do Best Male Video na MTV Video Music Awards Japan.

W 2014 roku Miyavi wyruszył w swoją czwartą światową trasę koncertową „Slap the World”, która rozpoczęła się 22 lutego w Malezji. Kontynuował w całej Europie, po czym nastąpiło europejskie wydanie jego najnowszego albumu studyjnego, a także odwiedził Mexico City i Los Angeles, z wydaniem albumu w Stanach Zjednoczonych, przed powrotem do Japonii na jego najdłuższą jak dotąd ogólnokrajową trasę koncertową. Miyavi skomponował muzykę do singla „Top of the World” zespołu SMAP, który znalazł się na szczycie listy przebojów Oricon. 25 sierpnia wystąpił po raz pierwszy na Fuji Rock Festival. 9 września ukazał się jego nowy singiel „Real?”, przy którym Miyavi współpracował z Jamiem i Lewisem oraz Jeffem Blue, a także nagranie wideo na żywo ze światowej trasy koncertowej.

2015-obecnie: The Others, Fire BirdEdit

Jego kolejny album The Others został wydany 15 kwietnia 2015 roku, wyprodukowany przez zdobywcę nagrody Grammy Drew Ramseya i Shannona Sandersa. Piosenka „Alien Girl” została zadedykowana Angelinie Jolie, podczas gdy jego tytułowa piosenka „The Others” została później wydana w innej wersji, aby wesprzeć UNHCR. Album zajął 10 miejsce na Oricon, a po nim nastąpiła dwuczęściowa trasa po kraju, trasa po Europie (jego piąta na tym kontynencie) i koncert w Korei Południowej.

29 kwietnia Miyavi wydał cyfrowy singiel „Afraid to Be Cool”/”Raise Me Up”. Jego kolejny album, Fire Bird ukazał się 31 sierpnia 2016 roku i zajął 11 miejsce na Oricon. Artysta podążył za nim z ogólnokrajową trasą MIYAVI Japan Tour 2016 „NEW BEAT, NEW FUTURE”, która obejmowała 10 przystanków. Ostatni występ odbył się w Makuhari Messe i był transmitowany na żywo w Abema TV, a oglądało go ponad 100 000 widzów.

W 2017 roku zagrał rolę cameo w filmie Kong: Wyspa Czaszki. W lutym piosenkarz ujawnił trasę koncertową po Ameryce Północnej i Europie. Jako część Live Nation’s Asia on Tour, Miyavi wystąpił w 14 miastach, w tym w Vancouver, San Francisco, Los Angeles, Nowym Jorku i Toronto. Wyruszył w międzynarodową solową trasę koncertową zatytułowaną Fire Bird World Tour. Trasa rozpoczęła się w Seulu 29 lutego, a zakończyła w Berlinie 10 maja, z występami w takich krajach jak Austria, Węgry, Niemcy, Włochy, Francja i Wielka Brytania. W marcu Miyavi po raz pierwszy w swojej karierze wystąpił na South by Southwest. 29 marca wydał cyfrowy singiel zatytułowany „Live to Die Another Day”, który jest piosenką przewodnią filmu Blade of the Immortal. Aby uczcić swój 15 rok jako artysta solowy, Miyavi wyruszył w japońską trasę koncertową-MIYAVI 15th Anniversary Live „NEO TOKYO 15” rozpoczęła się 21 maja, a Miyavi wydał rocznicowy album kompilacyjny, All Time Best: Day 2, 5 kwietnia.

W 2018 roku Miyavi pokrył „Pink Spider” dla albumu Hide tribute Tribute Impulse, a także został obsadzony jako Byakuya Kuchiki w adaptacji filmu live-action Bleach. 23 lutego 2019 roku Miyavi wystąpił na koncercie wydania albumu Samurai Sessions Vol. 3: Worlds Collide w El Rey Theatre w Los Angeles z gościnnymi wykonawcami DUCKWRTH, Mikky Ekko, Che’nelle i Yuna. 1 marca 2019 roku w Stanach Zjednoczonych ukazał się nadnaturalny film akcji Stray, w którym Miyavi wystąpił w roli czarnego charakteru Jin. W kwietniu 2019 roku Miyavi wystąpił z koncertem headliningowym na Anime Boston. W październiku ogłoszono, że browar sake z siedzibą w Kioto Tsuki no katsura (月の桂) uruchamia nowy produkt nazwany imieniem Miyavi.

W dniu 18 grudnia 2019 roku ogłoszono podczas wydarzenia zorganizowanego w Zepp DiverCity TOKYO, że Miyavi przeniesie się do japońskiej firmy talentów LDH Japan, począwszy od stycznia 2020 roku. Miyavi, który był niezależnie aktywny w branży muzycznej przez 10 lat, uzasadnił swoją decyzję, wspominając, że w ciągu tych lat często chciał mieć przyjaciół, z którymi mógłby pracować i że rezonował z wartościami LDH, zwłaszcza z ich podejściem do międzynarodowej ekspansji. Ponadto ujawniono, że wyda dwa solowe albumy w 2020 roku, a także planuje trasę koncertową po Japonii wiosną przyszłego roku.

14 lutego 2020 roku ujawniono, że Miyavi wyda jeden album przed Olimpiadą w Tokio latem i jeden po niej. Pierwszy album, Holy Nights, został wydany 22 kwietnia i towarzyszył krajowej trasie zatytułowanej MIYAVI „Holy Nights „JAPAN TOUR 2020.

Dostarczył piosenkę kończącą dla anime ID:Invaded. W serialu wykorzystano również jego piosenki „UP”, „Samurai 45” i „Butterfly”.

Miyavi wystąpił w Japan Expo Malaysia 2020 Goes Virtual 19 lipca 2020 r.

.