1958-1975: Early life and The Jackson 5Edit

Michael Joseph Jackson urodził się 29 sierpnia 1958 roku w St Mary’s Mercy Hospital w Gary, Indiana w rodzinie Świadków Jehowy. Był ósmym z dziesięciorga dzieci Katherine i Joe Jacksonów. Ojciec Jacksona, Joseph, był pracownikiem huty.

Na 1 stycznia 1964, Jackson i jego brat Marlon dołączyli do swoich starszych braci Jackie, Tito, i Jermaine’a w zespole, The Jackson Brothers, w pierwszym publicznym występie zespołu. Jackson miał sześć lat.

Kiedy Jackson miał 8 lat, zaczął być głównym wokalistą zespołu z Jermaine. Nazwa grupy zmieniła się wtedy na The Jackson 5. Grupa wygrała ważny talent show w 1966 roku. W 1968 roku zostali podpisani do słynnej wytwórni płytowej o nazwie Motown Records. Ich pierwszy singiel Motown „I Want You Back” był No.1 w US.

W 1971, Jackson wydał swoją pierwszą piosenkę śpiewając na własną rękę, „Got to Be There” z jego albumu „Got to Be There”. To osiągnęło nr 4 w Billboard 100. Trzy więcej singli zostało wydanych z albumu.

Na 4 sierpnia 1972, jego drugi album Ben został wydany. Singiel „Ben” był jego pierwszym solowym No.1.

W 1974, Jackson był gospodarzem pierwszych American Music Awards z Donny Osmond, Rodney Allen Rippy, i Ricky Segall.

W 1975, The Jackson 5 opuścił Motown. Zostały one podpisane do CBS Records w czerwcu 1975 roku. Na CBS Records zmienili swoją nazwę na The Jacksons.

1976-1981: Przejście do Epic i Off the WallEdit

W 1976 roku, The Jacksons dostali własny program telewizyjny na CBS. Pokaz został odwołany w marcu 1977.

Na 24 października 1978 roku film o nazwie The Wiz został wydany. Film był remake’iem Czarnoksiężnika z Oz z wszystkimi czarnymi aktorami. Jackson wystąpił jako Scarecrow.

Na 17 grudnia 1978 roku dwunasty album Jacksonów został wydany. To był pierwszy album, który wyprodukowali. Jackson napisał album drugi singiel „Shake Your Body (Down to the Ground)” z Randy Jackson. To osiągnęło nr 7 w US Hot 100.

W grudniu 1978, Jackson zaczął robić swój pierwszy solowy album na Epic Records, Off the Wall z Quincy Jonesem. Został on wydany 10 sierpnia 1979 roku. Album dostał dobre recenzje i nagrodę Grammy za Best Male R&B Vocal Performance.

Trzynasty album Jacksonów, Triumph, został wydany 1980.

1982-1983: Thriller, i nagrody GrammyEdit

W 1982 Jackson zrobił „Somewhere in the Dark” dla ścieżki dźwiękowej E.T.. To wygrało Grammy za Najlepsze Nagranie dla Dzieci w 1984 roku. W tym samym roku Jackson zdobył siedem innych Grammy za swój album Thriller.

Na 18 października 1982 pierwszy singiel z Thrillera, „The Girl Is Mine”, został wydany. Został on zaśpiewany z Paulem McCartneyem. Niektórzy ludzie myśleli, że album nie będzie zbyt dobry z powodu tej piosenki.

Szósty solowy album Jacksona Thriller został wydany 30 listopada 1982 roku. Jackson nie zrobił trasy koncertowej dla albumu. Ten album poszedł dalej, aby stać się najlepiej sprzedającym się albumem wszech czasów.

W 1983 Jackson zrobił trzy piosenki z Freddie Mercury.

1984-1985: Pepsi, „We Are the World”, i kariera biznesowaEdit

„Somebody’s Watching Me”, singiel Rockwella z Jacksonem śpiewającym na refrenie, został wydany 14 stycznia 1984 roku. Osiągnął numer jeden w Hiszpanii i Francji.

Na 27 stycznia 1984, Michael i inni członkowie Jacksons filmowali reklamę Pepsi Coli. Włosy Michaela zapaliły się i został przewieziony do szpitala. Pepsi dała Jacksonowi $1.5 miliona. On przekazał je do Brotman Medical Center w Culver City, California. W maju 1984 „Farewell My Summer Love”, piosenka, którą Jackson wykonał w 1973 roku, została wydana jako singiel. Osiągnęła numer siedem w UK Singles Chart.

Album Jacksonów „Victory” został wydany 2 lipca 1984 roku. Między lipcem a grudniem 1984 Jackson koncertował z braćmi. Wygrał osiem nagród w 1984 American Music Awards, najwięcej kto kiedykolwiek wygrał na raz. Wygrał również Najlepszy Międzynarodowy Solowy Artysta i Najlepszy Międzynarodowy Album na BRIT Awards.

Jermaine Jackson wydał swój dziesiąty album, Jermaine Jackson. Michael zaśpiewał na piosence z albumu, „Tell Me I’m Not Dreaming’ (Too Good to Be True)”. To było nominowane do Best R&B Performance by a Duo or Group with Vocals na 1985 Grammy Awards.

W sierpniu 1985, Jackson kupił wydawcę muzycznego ATV Music za $47.5 mln. Posiadali oni prawa do The Beatles.

Jackson napisał „We Are the World” z Lionelem Richie w 1985 roku. Piosenka została nagrana przez USA dla Afryki. Został wydany jako singiel na całym świecie, aby zarobić pieniądze, aby dać głodującym ludziom w Afryce. Sprzedała się w ponad 20 milionach egzemplarzy. Zdobyła też cztery nagrody Grammy.

1986-1990: Bad, filmy i autobiografiaEdit

W sierpniu 1987 roku ukazał się Bad. Jackson chciał, aby sprzedać 100 milionów egzemplarzy. To sprzedało się ponad 45 milionów egzemplarzy. Pięć z siedmiu singli z albumu było No.1 w USA. Były to „I Just Can’t Stop Loving You”, „Bad”, „The Way You Make Me Feel”, „Man in the Mirror” i „Dirty Diana”. Do czasu sukcesu Katy Perry z jej albumem Teenage Dream z 2010 roku, Jackson był jedynym muzykiem, który kiedykolwiek miał tyle singli z jednego albumu, które były nr 1. Od września 1987 do stycznia 1989, Jackson zrobił Bad World Tour. To była pierwsza trasa, którą odbył sam. W 1988 Moonwalk, książka, którą Jackson napisał o swoim życiu, została opublikowana. Napisanie jej zajęło Jacksonowi cztery lata. Książka sprzedała się w 200,000 egzemplarzach. Jackson następnie wydał Moonwalker, film, który nakręcił. W 1989 niektóre gry wideo o filmie zostały wydane przez U.S. Gold.

W 1986, Disneyland i EPCOT zaczęły pokazywać krótki film o nazwie Captain EO, który miał Jacksona w nim.Jackson zaśpiewał „You Were There” na 60-tych urodzinach Sammy Davis Jr. Był nominowany do nagrody Emmy za to.

The Jacksons wydali swój ostatni album 2300 Jackson Street w 1989 roku. Michael śpiewał na drugim singlu albumu 2300 Jackson Street z braćmi i dwiema siostrami, Janet i Rebbie. Michael był również w teledysku do tej piosenki.

Jackson wygrał nagrodę Grammy Award for Best Music Video, Short Form w 1989 roku za „Leave Me Alone”.

1991-1993: Dangerous, Heal the World Foundation, and Super Bowl XXVIIEdit

Ósmy studyjny album Jacksona Dangerous został wydany 26 listopada 1991 roku. Został wyprodukowany z Teddym Rileyem. Jest to album w stylu new jack swing. To był pierwszy album Jacksona, który miał rapera na nim. Dziewięć singli zostało wydanych z tego albumu. 27 czerwca 1992 Jackson rozpoczął Dangerous World Tour. Wszystkie pieniądze, które Jackson zarobił z trasy zostały przekazane organizacjom charytatywnym, takim jak Heal the World Foundation, która przyniosła 100 milionów dolarów, Jackson wystąpił dla 3.5 miliona ludzi na 70 koncertach. Trasa miała trwać do Bożego Narodzenia 1992 roku. Jednak Jackson zakończył trasę 11 listopada 1993 roku, ponieważ był chory i musiał udać się do szpitala. Jackson wystąpił na halftime show na Super Bowl XXVII w styczniu 1993.

1994-1996: HIStory: Past, Present and Future, Book IEdit

HIStory: Past, Present and Future, Book I, dziewiąty studyjny album Jacksona, został wydany 16 lipca 1995 roku. Album ma dwa dyski. Pierwszy dysk jest zbiorem niektórych z jego największych hitów. Drugi dysk to piętnaście piosenek nagranych pod koniec 1994 i na początku 1995 roku. Trzynaście z tych piosenek jest nowych. Dwa z nich to wersje coverów. W sierpniu 1995 roku singiel z albumu „You Are Not Alone” stał się pierwszym singlem w historii, który trafił od razu na 1. miejsce w USA. HIStory zdobyło nagrodę Grammy za Album Roku. Teledysk do singla „Scream” został wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa jako najdroższy film krótkometrażowy, jaki kiedykolwiek powstał. W 1996 roku, rozpoczął swoją HIStory World Tour i zakończył w 1997 roku. Jackson zagrał 82 koncerty na pięciu kontynentach, w 35 krajach i 58 miastach dla ponad 4.5 miliona fanów, i zarobił w sumie 165 milionów dolarów, stając się najbardziej udaną trasą Jacksona pod względem liczby widzów. Jackson wydał krótki film zatytułowany Ghosts w 1997 roku. Napisał go ze Stephenem King.

1997-1999: Blood on the Dance Floor: History in the MixEdit

W 1997, Blood on the Dance Floor został wydany. Jest to najlepiej sprzedający się album z remiksami, jaki kiedykolwiek powstał. Było pięć nowych piosenek na albumie. Pierwszym singlem albumu była nowa piosenka o nazwie „Blood on the Dancefloor”. Album i jego pierwszy singiel były nr 1 w Wielkiej Brytanii.

2000-2003: Spór o wytwórnię i InvincibleEdit

Jackson wygrał Artist of the 1980s na American Music Awards w 2000 roku.

30 października 2001 roku został wydany Invincible, ostatni studyjny album Jacksona. Album dostał dobre i złe recenzje. Był nr 1 w 12 krajach i sprzedał się w 13 milionach egzemplarzy na całym świecie. Ale w porównaniu do wcześniejszych albumów Jacksona, był nieudany. Pierwszy singiel z albumu „You Rock My World” był nominowany do nagrody Grammy dla Best Male Pop Vocal Performance.

Jackson wygrał swoją 22 American Music Award dla Artysty Stulecia w 2002 roku.

Na 17 listopada 2003 roku został wydany album zatytułowany Number Ones. Jest to zbiór hitów Jacksona. Jest tam również nowa piosenka na albumie o nazwie „One More Chance”. Została ona wydana jako singiel. Osiągnęła numer jeden w trzech krajach. Album został wydany również jako DVD.

2004-2009: Final years and This Is ItEdit

W 2006 roku Sony wydało dwadzieścia popularnych singli Jacksona.

W marcu 2009 roku, Jackson powiedział prasie, że zamierza zrobić trasę o nazwie This Is It. Powiedział, że może przestać tworzyć muzykę po tym. Jackson ćwiczył swój śpiew i taniec na trasę w Los Angeles z Kennym Ortegą. Jackson zmarł z przedawkowania Propofolu 25 czerwca 2009 roku po zatrzymaniu akcji serca, a jego osobisty lekarz, Conrad Murray, został skazany za nieumyślne spowodowanie śmierci.

Podczas wywiadu na YouTube podczas BBC UK Show featuring „”Michael Jackson’s This Is It” Michael mówił o przyszłości swojej kariery i że „może” przejść na emeryturę po jego „This is It” Tour, ale nie był pewien, czy to zrobi, czy nie. Jednak z powodu jego śmierci w 2009 roku, koncert został odwołany. Niektórzy widzowie, którzy zapłacili za bilety chcieli zwrotu pieniędzy, ale Jackson Estate nie dostarczyło żadnych.