Nazwa ogólna: mepivacaine (me PIV a kane)
Nazwy handlowe: Carbocaine HCl, Polocaine, Polocaine-MPF, Scandonest, Carbocaine, Polocaine DENTAL
Postacie dawkowania: roztwór do wstrzykiwań (1,5% bez konserwantów; 1%; 1% bez konserwantów; 2%; 2% bez konserwantów; 3%)

Przegląd medyczny przeprowadzony przez Drugs.com w dniu 4 maja 2020. Written by Cerner Multum.

• Zastosowanie
• Ostrzeżenia
• Wskazówki
• Czego unikać
• Skutki uboczne
• Interakcje

Co to jest mepiwakaina?

Mepiwakaina jest środkiem znieczulającym (lekiem znieczulającym), który blokuje impulsy nerwowe wysyłające sygnały bólowe do mózgu.

Mepiwakaina jest stosowana jako środek znieczulający miejscowo (tylko w jednym obszarze) do znieczulenia zewnątrzoponowego lub blokady kręgosłupa. Jest ona również stosowana jako środek znieczulający do zabiegów stomatologicznych.

Mepiwakaina może być również stosowana do innych celów, niewymienionych w tym przewodniku po lekach.

Ostrzeżenia

Leki znieczulające kręgosłup mogą mieć długotrwały lub stały wpływ na niektóre procesy organizmu. Należy porozmawiać z lekarzem na temat specyficznego ryzyka uszkodzenia nerwów w wyniku stosowania mepiwakainy.

Przed zastosowaniem tego leku

Nie należy przyjmować mepiwakainy, jeśli kiedykolwiek wystąpiła reakcja alergiczna na jakikolwiek rodzaj leku znieczulającego.

Aby upewnić się, że przyjmowanie mepiwakainy jest bezpieczne dla pacjenta, należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent ma:

• chorobę wątroby lub nerek;

• niskie lub wysokie ciśnienie krwi;

• chorobę serca lub udar mózgu w wywiadzie;

• zaburzenia rytmu serca;

• chorobę tętnic wieńcowych;

• padaczka lub inne zaburzenia napadowe;

• alergia na leki; lub

• jeśli pacjent regularnie stosuje jakiekolwiek leki (zwłaszcza w leczeniu migrenowego bólu głowy, depresji lub chorób psychicznych).

Kategoria ciążowa C wg FDA. Nie wiadomo, czy mepiwakaina może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży lub planuje zajść w ciążę podczas stosowania mepiwakainy.

Nie wiadomo, czy mepiwakaina przenika do mleka matki lub czy może zaszkodzić dziecku karmionemu piersią. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka karmi dziecko piersią.

Jak podawana jest mepiwakaina?

W celu wykonania znieczulenia zewnątrzoponowego lub blokady kręgosłupa, mepiwakaina jest wstrzykiwana w dolną część pleców w pobliżu kręgosłupa. Zastrzyk ten jest wykonywany w warunkach szpitalnych lub chirurgicznych.

Do zabiegu stomatologicznego mepiwakaina jest wstrzykiwana w obszar dziąsła wewnątrz jamy ustnej. Otrzymasz ten zastrzyk w gabinecie dentystycznym lub w gabinecie chirurgii jamy ustnej.

Twoje oddychanie, ciśnienie krwi, poziom tlenu i inne parametry życiowe mogą być ściśle monitorowane podczas otrzymywania mepiwakainy.

Leki znieczulające kręgosłup mogą mieć długotrwały lub stały wpływ na niektóre procesy organizmu. Dotyczy to funkcji seksualnych, kontroli jelit lub pęcherza moczowego oraz ruchu lub czucia w nogach lub stopach. Porozmawiaj z lekarzem na temat swojego szczególnego ryzyka uszkodzenia nerwów w wyniku stosowania mepiwakainy.

Co się stanie, jeśli pominę dawkę leku?

Ponieważ mepiwakaina jest podawana w razie potrzeby przed operacją lub innym zabiegiem medycznym, nie jest prawdopodobne, aby pacjent był objęty schematem dawkowania.

Co się stanie, jeśli przedawkuję lek?

Natychmiast powiadom swoich opiekunów, jeśli uważasz, że otrzymałeś zbyt dużą dawkę mepiwakainy.

Objawy przedawkowania mogą obejmować skrajną senność, drgawki (konwulsje), spłycenie oddechu lub zwolnienie akcji serca.

Czego powinienem unikać po otrzymaniu mepiwakainy?

Po zabiegu stomatologicznym należy unikać jedzenia, żucia gumy lub picia gorących płynów do czasu całkowitego powrotu czucia w jamie ustnej. Mepiwakaina może powodować odrętwienie przez długi okres czasu. Żucie podczas gdy usta są zdrętwiałe może spowodować uraz języka, warg lub wewnętrznej strony policzka.

Skutki uboczne stosowania mepiwakainy

Uzyskaj pomoc medyczną w przypadku wystąpienia któregokolwiek z następujących objawów reakcji alergicznej: pokrzywka, swędzenie, zaczerwienienie skóry; nudności, wymioty, pocenie się, uczucie gorąca; szybkie bicie serca; kichanie, utrudnione oddychanie; zawroty głowy, omdlenia; obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła.

Natychmiast powiedz swojemu opiekunowi, jeśli masz:

• uczucie i mrowienie w ustach lub wargach, metaliczny smak w ustach;

• dzwonienie w uszach, niewyraźne widzenie, niewyraźna mowa, ból głowy;

• konfuzja, depresja, silna senność, uczucie jakby się miało zemdleć;

• wolna czynność serca, słaby puls, słaby lub płytki oddech;

• gorączka, sztywność karku, zwiększona wrażliwość na światło;

• drżenia lub drżenia mięśni, uczucie niepokoju lub niepokoju;

• ciągłe drętwienie, osłabienie lub utrata ruchów w nogach lub stopach;

• utrata kontroli nad pęcherzem lub jelitami;

• utrata czucia w dolnej części brzucha, pachwinie lub narządach płciowych;

• bolesne lub utrudnione oddawanie moczu; lub

• szybka akcja serca, szybki oddech, uczucie gorąca.

Częste działania niepożądane mogą obejmować:

• lęki, uczucie niepokoju lub podniecenia;

• depresję, zawroty głowy;

• drżenie; lub

• niewyraźne widzenie, dzwonienie w uszach.

Nie jest to pełny wykaz działań niepożądanych i mogą wystąpić inne. Należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania porady medycznej dotyczącej działań niepożądanych. Działania niepożądane można zgłaszać do FDA pod numerem 1-800-FDA-1088.

Jakie inne leki mogą wpływać na działanie mepiwakainy?

Inne leki mogą wchodzić w interakcje z mepiwakainą, w tym leki wydawane na receptę i bez recepty, witaminy i produkty ziołowe. Poinformuj każdego ze swoich pracowników służby zdrowia o wszystkich lekach, które stosujesz obecnie i o wszystkich lekach, które zaczynasz lub przestajesz stosować.

Informacje dodatkowe

Pamiętaj, przechowuj ten lek i wszystkie inne leki w miejscu niedostępnym dla dzieci, nigdy nie dziel się lekami z innymi osobami i stosuj ten lek tylko w zalecanym wskazaniu.

Zawsze należy skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia, aby upewnić się, że informacje podane na tej stronie odnoszą się do sytuacji osobistej pacjenta.

Zrzeczenie się odpowiedzialności medycznej

.