Założony przez Marka Bricklina w USA w 1986 roku jako magazyn o zdrowiu, Men’s Health ewoluował w magazyn o stylu życia, obejmujący fitness, odżywianie, związki, podróże, technologię, modę i finanse. Bricklin, redaktorzy Rodale Larry Stains i Stefan Bechtel wyprodukowali trzy testowe wydania kioskowe. Wyniki skłoniły Rodale do uruchomienia Men’s Health jako kwartalnika w 1988 roku i rozpoczęcia sprzedaży prenumerat. Bricklin, który był redaktorem naczelnym magazynu Prevention, w tym samym roku mianował Mike’a Lafavore’a redaktorem Men’s Health. W ciągu 12 lat pełnienia funkcji redaktora naczelnego Lafavore zwiększył nakład ze 100 000 do ponad 1,5 miliona, zwiększył liczbę publikacji do dziesięciu 10 razy w roku i rozszerzył magazyn na Australię, Francję, Niemcy, Meksyk, Rosję, RPA i Wielką Brytanię. Wersja RPA, wraz z Women’s Health, jest licencjonowana do publikacji przez Media24, z dystrybucją przez Magzter.
Stworzył formułę redakcyjną, zatrudnił Stevena Slona z dziennikarstwa usługowego i Grega Gutfelda z Prewencji. Pracował z długoletnim redaktorem Denisem Boylesem, byłym redaktorem naczelnym Playboya, aby rozwinąć głos magazynu. Lafavore odszedł z Men’s Health w 2000 roku, w tym samym roku, w którym Capell’s Circulation Report nazwał magazyn Circulation Performer of the Decade. Mianował Gutfelda swoim następcą. Po roku Gutfeld został zastąpiony przez Davida Zinczenko.
Zinczenko został redaktorem naczelnym w 2000 roku. Cyrkulacja wzrosła o 30 procent, strony reklamowe o 80 procent z 700 do 1150. W 2000 roku marka miała 21 międzynarodowych wydań. W 2001 roku tytuł konsekwentnie sprzedawał się w kioskach w liczbie 400 000 egzemplarzy, a nakład wynosił 1,6 miliona. W 2001 r. magazyn rozpoczął coroczną listę miast z najzdrowszymi mężczyznami, opartą na dwudziestu „parametrach życiowych, w tym wskaźnikach zgonów (zarówno zabójstw, jak i chorób); wskaźnikach chorób (wysokie ciśnienie krwi, choroby serca, udar mózgu itp.); wskaźniku masy ciała; treningu fitness; nawet czynnikach środowiskowych, takich jak liczba parków, pól golfowych itp.”. W 2003 roku nakład wynosił 1,7 miliona. W 2006 roku, nakład był blisko 1,8 mln.
Men’s Health magazyn został skrytykowany za jego koncentrację na zdrowiu fizycznym, które mogą zwiększyć mężczyzn lęki o ich ciałach, co czyni je bardziej podatne na zaburzenia odżywiania i kompulsywne over-exercising. The New York Times stwierdził: „Od swojego debiutu w późnych latach 80-tych, magazyn przewyższył tradycyjne pisma dla mężczyzn, takie jak Esquire i GQ, podążając za formułą najlepiej sprzedających się magazynów dla kobiet – zaspokajając lęki mężczyzn dotyczące ich ciał i sprawności seksualnej.” Columbia Journalism Review stwierdził, że magazyn „zajmuje się w przeważającej mierze dbaniem o siebie i w rzeczywistości wyolbrzymia możliwości autonomicznej osobistej transformacji”. Redaktor naczelny Zinczenko argumentował, że magazyn pracował nad „przezwyciężeniem oporu 86% męskiej publiczności wobec zdrowia jako tematu” i przedefiniowaniem zdrowia jako „obejmującego wszystko, co może poprawić życie mężczyzny. Wspaniały seks. Wspaniałe jedzenie. Pobudzające endorfiny ćwiczenia. Wyglądać i czuć się jak najlepiej. Przekształciliśmy zdrowie w koncepcję, którą każdy facet chciałby objąć, zaczynając od zdrowego faceta na okładce.”
Men’s Health zostało skrytykowane za ponowne wykorzystanie tagline’ów okładki. Zinczenko odpowiedział, że 80 procent sprzedaży magazynu odbywa się przez subskrypcję, a te okładki różnią się od wersji kioskowej. „Dwadzieścia lat istnienia Men’s Health z pewnością zaowocowało kilkoma liniami, które okazały się skuteczne w kiosku, który stanowi około 20 procent naszego nakładu. Planujemy nadal korzystać z najskuteczniejszych narzędzi marketingowych, aby dotrzeć do jak największego rynku.” W lipcu 2010 roku magazyn został skrytykowany za umieszczenie małych linii kredytowych na okładce zamiast w środku, jako możliwe quid-pro-quo dla reklamodawców. Zinczenko powiedział, że linie te uchroniły czytelników przed koniecznością poszukiwania informacji i że Men’s Health umieszczał je od ponad roku niezależnie od statusu reklamodawcy. Rzecznik prasowy American Society of Magazine Editors powiedział, że żadne zasady nie zostały złamane. Dyrektor strategii druku w firmie medialnej powiedział, że wzmianka była „zbyt mała wtyczka, aby uzyskać marki podekscytowany.”
W 2004 roku, Men’s Health rozpoczął umieszczanie celebrytów i sportowców na okładce, a z ich koszule na-odejście od okładek z lat 90-tych. W 2004 roku Rodale złożył pozew przeciwko Men’s Fitness za jego redesign, „kopiowaną wersję – taką, która w oczywisty sposób ma na celu zdezorientowanie konsumentów”. W maju 2006 roku magazyn opublikował limitowaną edycję kolorowej okładki z Joshem Hollowayem. W pierwszej połowie 2006 r. sprzedaż kioskowa Men’s Health wzrosła z 492 000 do 544 000 podczas podwyżki ceny z 3,95 do 4,50 dolarów. W 2006 roku Rodale’s właściwości, w tym Men’s Health, próbował zwiększyć zawartość online poprzez dodanie wideo do każdej sekcji, mówiąc redaktorów sekcji pisać blogi, i zatrudnianie dyrektora sprzedaży reklam online.
W 2008 roku, magazyn współpracował z Google, aby udostępnić zaległe numery. W lipcu 2008 roku, Men’s Health stał się pierwszym, który „stworzyć pierwszy w pełni interaktywny magazyn reklamowy w Ameryce”, gdzie czytelnicy mogą zrobić zdjęcie reklamy, a promocyjne „bounce-back” został wysłany do ich telefonu. W numerze z okazji 20-lecia pisma, który ukazał się w listopadzie 2008 roku, Men’s Health zamieścił wywiad i sesję zdjęciową z prezydentem-elektem Barackiem Obamą. W 2010 roku, Obama był ponownie przedstawiony o opiece zdrowotnej i jego plans.
W 2009 roku, Men’s Health opublikował Belly Off! Dieta na podstawie utraty wagi kolumny zeznań w magazynie. Kolumna „Eat This, Not That!” stała się serią książek w 2007 roku, napisanych przez Zinczenko i Matt Goulding), i została przekształcona w różne wersje (dzieci, supermarket, restauracja, książka dietetyczna) oraz darmowe aplikacje na iPhone’a. EatThis.MensHealth.com była najbardziej obleganą sekcją MensHealth.com w 2009 roku z 1 milionem unikalnych odwiedzających i 15 milionami odsłon miesięcznie.
Editor-in-chief Matt Bean poprowadził magazyn w rozwoju ponad 40 aplikacji mobilnych na iPhone’a, Androida i BlackBerry. „Eat This, Not That! The Game” zdobyła nagrodę American Society of Magazine Editors za najlepsze narzędzie interaktywne i została pobrana 500 000 razy w ciągu dwóch tygodni. Pierwsza aplikacja magazynu, „Men’s Health Workouts”, znalazła się w pierwszej dziesiątce w kategorii „Zdrowie i fitness”. We wrześniu 2009 r. kolumna „Ask Jimmy the Bartender” została przekształcona w aplikację na iPhone’a i iPada, którą pobrano 50 000 razy w ciągu pierwszego miesiąca. W 2010 roku Men’s Health stał się jednym z pierwszych magazynów konsumenckich, które weszły na rynek iPadów.
W 2011 roku David Zinczenko został zastąpiony przez Billa Phillipsa, który był redaktorem wykonawczym magazynu i redaktorem MensHealth.com.
W listopadzie 2014 roku Men’s Health po raz pierwszy przedstawił czytelnika na okładce z amputantem i weteranem Noah Gallowayem, zwycięzcą pierwszego Ultimate Men’s Health Guy Search.
W lutym 2015 roku Men’s Health zdobył National Magazine Award for General Excellence.
W 2016 roku Matt Bean został redaktorem naczelnym. Zatrudnił dyrektora kreatywnego Mike’a Schnaidta, aby przeprojektować magazyn z aktualizacjami wizualnymi inspirowanymi mediami, takimi jak przewodniki naprawy samochodów, mapy turystyczne i wojskowe podręczniki polowe, dodał „The Exchange”, „Unfiltered”, „Field Guide” i kolumnę Tima Ferrissa. Wprowadził cyfrową franczyzę MH Longform. W październiku 2017 roku Men’s Health rozpoczął międzyplatformową serię „The Adventurist” we współpracy z Fitbit.