Lydia Maria Child, z domu Lydia Maria Francis, (ur. 11 lutego 1802, Medford, Massachusetts, USA – zm. 20 października 1880, Wayland, Massachusetts), amerykańska autorka dzieł antyniewolniczych, które wywarły duży wpływ w jej czasach.

Urodzona w rodzinie abolicjonistycznej, Lydia Francis była przede wszystkim pod wpływem swojego brata, duchownego unitariańskiego, a później profesora w Harvard Divinity School. W latach dwudziestych XIX wieku uczyła, pisała powieści historyczne i założyła czasopismo dla dzieci „Juvenile Miscellany” (1826). W 1828 roku wyszła za mąż za redaktora Davida L. Childa. Po spotkaniu abolicjonisty Williama Lloyda Garrisona w 1831 roku, poświęciła swoje życie abolicjonizmowi.

Najbardziej znana praca Childa, An Appeal in Favor of That Class of Americans Called Africans (1833), dotyczyła historii niewolnictwa i potępiała nierówności w edukacji i zatrudnieniu dla czarnych; była to pierwsza taka praca opublikowana w formie książkowej. W rezultacie Child spotkała się z ostracyzmem społecznym, a jej czasopismo upadło w 1834 roku. Książka zdołała jednak skłonić wielu ludzi do przyłączenia się do ruchu abolicyjnego. Dalsze abolicjonistyczne wysiłki Child obejmowały redagowanie National Anti-Slavery Standard (1841-43), a później przepisywanie wspomnień uwolnionych niewolników.

W 1852 roku Childowie osiedlili się na stałe na farmie w Wayland, w stanie Massachusetts. Z niewielkich dochodów nadal wnosili liberalny wkład w ruch abolicyjny. Inne prace Childa obejmowały popularne niegdyś tomy porad dla kobiet, takie jak The Frugal Housewife (1829), oraz książki w imieniu amerykańskich Indian. Wśród jej późniejszych książek były trzy tomy Flowers for Children (1844-47), Fact and Fiction (1846), The Freedmen’s Book (1865) i An Appeal for the Indians (1868). Jej listy zostały zebrane w Lydia Maria Child, Selected Letters, 1817-1880 (1982).

.