Sprawdź statystyki USFL z możliwością wyszukiwania w Stats Crew.

Zamów książkę, The United States Football League, 1982-1986.

Rok istnienia: 1983-1985 Właściciel: Bill Daniels, Alan Harmon (1983), J. William Oldenburg (1984) Stadion: Los Angeles Coliseum (92,516) Kolory: Express blue, silver, white and burgundy (burgundy and white1985) Overall Regular Season Record: 21-33 (.389) Overall Playoff Record: 1-1

Yearly Standings and Average Home Attendances

1983: 8-10 (19,002)
1984: 10-8 (15,361)
1985: 3-15 (8,415)

Z wszystkich drużyn w USFL, ten jeden prawdopodobnie spowodował więcej bólu głowy dla ligi niż jakikolwiek inny. Do końca sezonu 1985, Express grał przed kameralnych zgromadzeń w ogromnym Los Angeles Coliseum. Zrobiło się tak źle, że Express skończył grając swój ostatni domowy mecz w Pierce College w San Fernando Valley. Gra przyciągnęła 8,200 widzów, około dwa razy tyle, ile Express wylosował w poprzednich dwóch meczach domowych.

L.A. kulało przez swój pierwszy sezon pod byłym trenerem CFL Hugh Campbellem. Skończyli na ostatnim miejscu pod względem pędów, ale Mike Rae i Tom Ramsey grali odpowiednio jako quarterback. RickyEllis był trzeci w lidze z 69 połowami na 716 jardów. Eric Scoggins i Greg Fields finishedwith 12,5 i 10 sacks odpowiednio.

Przed sezonem 1984, J. William Oldenburg kupił zespół, a on i dyrektor generalny Don Klosterman montowane jeden z największych zbiorów młodych talentów wokół. Na szczycie listy znalazł się rozgrywający z BYU Steve Young, który podpisał kontrakt na 40 milionów dolarów. Young miał do dyspozycji trzech świetnych młodych ofensywnych liniowych: Marka Adickesa, Gary’ego Ruethera i Gary’ego Zimmermana. Nowy trener John Hadl poprowadził utalentowaną grupę do playoff i aż do finału Konferencji Zachodniej. W finale ulegli Arizona Wranglers, 35-23, ale podjęli wspaniałą walkę. Thefuture of the Express wyglądał bardzo jasny.

Niestety, to wszystko się rozpadło. Po pierwsze, ludzie w Los Angeles nie dbali o zespół, bez względu na to, jak ekscytujące mogą być. Po drugie, niektóre z finansowych transakcji Oldenburga dopadły go i musiał oddać drużynę do ligi. Express został nagle bez właściciela. Po trzecie, kontuzje mocno dotknęły drużynę. Express potykał się przez ostatni rok, ledwo kończąc rozgrywki. Bez pieniędzy na zastąpienie kontuzjowanych zawodników i kilku innych grających tak, by nie odnieść kontuzji, Express spadł na dno ligi. Young musiał zagrać jeden mecz na pozycji runningback. Niewiele osób w Los Angeles nawet knewthe zespół zmarł, a Young wykupił resztę swojego ogromnego kontraktu, więc mógł skoczyć doNFL.

Ich Finest Hour: Być może ten jeden powinien być nazywany najlepszych godzin zespołu.30 czerwca 1984 roku, Express i obrońca mistrza MichiganPanthers grał najdłuższygame w historii profesjonalnego futbolu, trzy dogrywki, 93 minut i 33 sekund sprawa w wyczerpującym upale. Los Angeles wyszło na prowadzenie 10-0 dzięki bramce Tony’ego Zendejasa i biegowi Kevina NelsonTD, ale Michigan powróciło z dwoma przyłożeniami przed połową i objęło prowadzenie 14-10. Po tym jak Express zmniejszył deficyt do jednego punktu dzięki kopnięciu Zendejasa w trzeciej kwarcie, podanie Heberta na początku czwartej kwarty dało Panterom prowadzenie 21-13. W czwartej kwarcie L.A. w końcu podjęło inicjatywę i zdobyło punkt dzięki krótkiemu biegowi Nelsona. Young pobiegł w lewo, aby uzyskać dwupunktową konwersję i remis 21-21. Express musiał przetrwać nie jedną, ale dwie krótkie próby zdobycia bramki przez Novo Bojovica z Michigan, obie niecelne. W końcu, w trzeciej dogrywce, Mel Gray, który w przyszłości będzie miał szansę na zdobycie zwycięskiego przyłożenia, przeszedł 24 jardy. W dniu, w którym nic nie przychodziło łatwo, Gray złamał rękę na zagrywce, która dała Expressowi zwycięstwo 27-21.

zgłoś to ogłoszenie