Lamella, lub skrzela, jest papkowatym żebrem hymenoforowym pod kapeluszem niektórych gatunków grzybów, najczęściej, ale nie zawsze agarików. Skrzela są wykorzystywane przez grzyby jako środek rozprzestrzeniania się zarodników i są ważne dla identyfikacji gatunku. Umocowanie skrzeli do trzonu jest klasyfikowane na podstawie kształtu skrzeli widzianych z boku, podczas gdy kolor, stłoczenie i kształt poszczególnych skrzeli mogą być również ważnymi cechami. Dodatkowo, skrzela mogą mieć charakterystyczne cechy mikroskopowe lub makroskopowe. Na przykład, gatunki Lactarius zazwyczaj sączą lateks ze swoich skrzeli.

Ciała owocników Lactarius subdulcis z widocznymi przylegającymi skrzelami. Kształt, kolor, gęstość i inne właściwości (na przykład skrzela wyciekają tu lateksem) są ważne przy identyfikacji gatunków grzybów.

„Fałszywe” skrzela Craterellus tubaeformis

Początkowo sądzono, że wszystkie grzyby skrzelowe to Agaricales, ale w miarę jak grzyby były badane bardziej szczegółowo, wykazywano, że niektóre gatunki skrzelowe nimi nie są. Obecnie jasne jest, że jest to przypadek ewolucji konwergentnej (tj. skrzelopodobne struktury ewoluowały oddzielnie), a nie cecha anatomiczna, która wyewoluowała tylko raz. Widocznym powodem, dla którego różne basidiomycetes wykształciły skrzela jest to, że jest to najbardziej efektywny sposób zwiększenia stosunku powierzchni do masy, co zwiększa potencjał produkcji zarodników i dyspersji.

Inne grupy grzybów posiadających skrzela obejmują:

• Rodzaje Russula i Lactarius z Russulales.
• Kilka rodzajów w Boletales, w tym Gomphidius i Chroogomphus, jak również Tapinella atrotomentosa (który został tradycyjnie nazwany Paxillus atrotomentosus) i innych gatunków w tym rodzaju, False kurka (Hygrophoropsis aurantiaca).
• Takie polipopodobne grzyby, takie jak daedaleopsis confragosa, Lenzites betulina i Gloeophyllum sepiarium.

Członkowie dwóch spokrewnionych rodzajów kurek, Cantharellus i Craterellus, mają rudymentarne struktury blaszkowe, które są czasami określane jako „fałszywe skrzela”. Są one odróżniane od „prawdziwych skrzeli”, ponieważ struktura powierzchni płodnej („hymenium”) trwa nieprzerwanie na krawędzi skrzeli, więc są one niewiele więcej niż fałdy, zmarszczki lub żyłki. Rodzaj Gomphus również posiada fałszywe skrzela. Te prymitywne lamelki wskazują, jak prawdopodobnie przebiegała ewolucja w kierunku prawdziwych skrzeli.