Zdjęcie dostarczone przez Animal Photography

Lambkin jest wynikiem zmieszania krótkonogiego Munchkina i Selkirk Rex.

Zdrowie i dobrostan kotów o umaszczeniu rex lub wire

Koty o umaszczeniu „rex” lub wire mają włosy, które są karbowane, haczykowate lub zagięte. To karbowanie zazwyczaj dotyczy również wąsów. Często włos jest delikatny i łatwo się łamie, nawet przy delikatnym szczotkowaniu. Istnieją różne rasy z takimi włosami (prawdopodobnie spowodowane różnymi mutacjami genetycznymi), które w niektórych przypadkach mogą być bardzo rzadkie. Jedna ze stron internetowych określiła rasę o włosie drucianym jako „łatwo przetłuszczającą się” i jest to być może przypadkowo dobry opis jednego z problemów, z którymi muszą sobie radzić właściciele i koty. U kotów o normalnej sierści olej niezbędny do utrzymania zdrowej skóry i włosów rozprowadzany jest wzdłuż trzonu włosa – w przypadku braku włosów olej zbiera się na skórze i może powodować uczucie tłustości, brudzić meble lub gromadzić się w łożyskach paznokci. Skóra może być wrażliwa i swędząca oraz podatna na infekcje drożdżakowe. Koty mogą wymagać regularnych kąpieli, a ich sierść i skóra wymagają szczególnej pielęgnacji. Również uszy mogą być podatne na odkładanie się woskowiny i wymagają regularnego czyszczenia. Koty o jaśniejszym umaszczeniu mogą wymagać stosowania kremu przeciwsłonecznego na uszy w miesiącach letnich.

Zdrowie i dobrostan kotów o krótkich nogach

Koty (Felis catus) nie są gatunkiem o naturalnie krótkich nogach. Mutacje, które powodują krótkie nogi mogą być szkodliwe w ograniczaniu aspektów mobilności kota, a w niektórych przypadkach deformacje nóg mogą być bolesne i osłabiające poprzez rozwój nieprawidłowych stawów.

Nasze stanowisko w sprawie hodowli kotów jest takie, że po pierwsze nie należy wyrządzać krzywdy. Jeśli w uzyskaniu krótkonożnego wyglądu kot cierpi, to takie koty nie powinny być hodowane.

Ważne

Ograniczyliśmy informacje o zaburzeniach dziedzicznych do tych, które są znane i udowodnione jako występujące w danej rasie. W przypadku wielu hodowców i wielu schorzeń, dostępne obecnie informacje mogą być niewystarczające, aby stwierdzić, czy dana rasa jest wolna od konkretnego schorzenia.

Ogólnie, rasy rodowodowe wykorzystują znacznie mniejszą pulę genów do hodowli niż koty domowe i dlatego istnieje u nich wyższe ryzyko rozwoju zaburzeń dziedzicznych. Ponadto, wiele „nowszych” ras rodowodowych wywodzi się z kojarzeń jednej lub więcej „starszych” ras, a w takich sytuacjach utrwalenie problemów dziedzicznych, które były widoczne u starszych ras jest prawdopodobne w obrębie nowszych ras.

.