Léo Major (ur. 23 stycznia 1921 w New Bedford, Massachusetts, USA – zm. 12 października 2008 w Montrealu, Quebec, Kanada), kanadyjski bohater II wojny światowej i wojny koreańskiej, znany z tego, że jako jedyny Kanadyjczyk zdobył Distinguished Conduct Medal w dwóch różnych wojnach.

Major urodził się do francusko-kanadyjskich rodziców (podczas gdy jego ojciec pracował dla American Railroad Company) w USA, ale przeniósł się z rodziną z powrotem do Montrealu, gdy był bardzo młody. Major zaciągnął się do armii kanadyjskiej w wieku 19 lat i został wysłany za ocean w 1941 roku. Był wśród kanadyjskich sił, które wylądowały na plażach podczas inwazji w Normandii 6 czerwca 1944 roku i tego samego dnia odegrał kluczową rolę w zdobyciu niemieckiego półgąsienicy Hanomag. Kilka dni później został ranny granatem fosforowym podczas walki z grupą niemieckich żołnierzy SS i stracił częściowy wzrok w lewym oku; odmówił ewakuacji z powrotem do Anglii, ponieważ potrzebował tylko prawego oka do celowania z karabinu.

Później tego samego roku, w bitwie nad Skaldą, Major został wysłany, aby odzyskać patrol świeżych rekrutów, którzy nie wrócili do bazy. Gdy wychodził, Major sam schwytał 93 niemieckich żołnierzy. Za tę akcję miał otrzymać Distinguished Conduct Medal, drugie po Krzyżu Wiktorii odznaczenie za waleczność w akcji, ale podobno odmówił, ponieważ uważał feldmarszałka Bernarda Montgomery’ego za zbyt niekompetentnego, by nawet rozdawać medale. Wkrótce potem został wciągnięty na eksplodującą minę i złamał kręgosłup, ale ponownie odmówił ewakuacji i ostatecznie wyzdrowiał. Major przyjął Distinguished Conduct Medal po tym, jak w pojedynkę wyzwolił holenderskie miasto Zwolle, oszukując miejscowy garnizon niemiecki, że atakują go znacznie większe siły kanadyjskie i podpalił kwaterę główną SS.

Po II wojnie światowej osiadł w cywilu jako monter rur, ale w 1950 roku zgłosił się na ochotnika do służby w wojnie koreańskiej. W listopadzie 1951 roku otrzymał zadanie odzyskania Wzgórza 355, które zostało odebrane wojskom amerykańskim przez armię chińską. Wraz z grupą około 20 innych snajperów i zwiadowców, Major i jego ludzie przeniknęli do chińskich obozów i rozpoczęli ostrzał, rozpraszając chińską armię. Przez trzy dni utrzymywali wzgórze przed kontratakami, czasami wzywając wspierający ogień artyleryjski tak blisko swojej pozycji, że ich dowódca mógł słyszeć eksplozje bomb przez walkie-talkie. Major otrzymał za tę akcję belkę do swojego Distinguished Conduct Medal.

Po zakończeniu kariery wojskowej Major wielokrotnie powracał do miasta Zwolle, nawiązując bliskie więzi z mieszczanami i nadając drodze nazwę swojego imienia. Jest pochowany w Last Post Fund National Field of Honour w Pointe-Claire, Quebec.

.