Kopeck (kopeyka )- równy jednej setnej rubla – został wprowadzony po raz pierwszy w ramach reformy monetarnej w 1534 r. jako równy 0,68 grama srebra.

Srebrna moneta była dwukrotnie cięższa od moskiewskiej dengi (moskovka ) i znana jako denga kopeynaya, ponieważ – podobnie jak jej litewski pierwowzór – przedstawiała jeźdźca niosącego lancę (kope ). Nazwa novgorodka, początkowo znacznie bardziej rozpowszechniona, odzwierciedlała fakt, że dorównywała wartością starej dendze nowogrodzkiej. Mimo reformy, denga moskiewska i ałtyn (ten ostatni równy trzem kopiejkom) pozostały podstawowymi jednostkami rachunkowymi aż do XVIII wieku. Do reformy monetarnej z 1654 roku największym nominałem był kopiejka, obok denga i poluszki (jedna czwarta kopiejki). Wasilij Szujski przez krótki czas bił złote kopiejki, a podczas reformy walutowej Aleksego Michajłowicza w latach 1655-1663 kopiejki bite były z miedzi. Aleksy zaczął też bić ruble, poltiny (50 kopiejek) i monety altyńskie, a także, eksperymentalnie, grosze (dwie kopiejki). W 1701 r. wprowadzono polupoltinnik (25 kopiejek), grivna (10 kopiejek) i polugrivna (5 kopiejek).

Reforma monetarna Piotra I z 1704 r. wprowadziła system dziesiętny z miedzianą kopiejką jako podstawową jednostką podziału srebrnego rubla, chociaż srebrne kopiejki były nadal bite do 1718 r. W 1760 r. wprowadzono monety piętnasto- i dwudziestokopeckowe. Monety o nominale do 5 kopiejek w pozostałej części epoki cesarskiej były bite z miedzi, niezależnie od przejścia między rublami srebrnymi, złotymi i papierowymi. W okresie sowieckim kopiejki bite były ze stopu miedzi i cynku.

Zobacz też: Aleksy Michajłowicz; Ałtyn; zamieszki miedziane; denga; rubel; Szujski, Wasilij Iwanowicz

bibliografia

Passki, Iwan Georgiewicz. (1968). The Russian Monetary System: A Historico-Numismatic Survey, tr. Z. I. Gorishina i rev. L. S. Forrer. Amsterdam: J. Schulman.

Jarmo T. Kotilaine

.