Ostrzeżenie dotyczące treściTen artykuł wspomina o opresji, gwałcie, obelgach; jeśli nie czujesz się komfortowo czytając o tego rodzaju tematach, sugerujemy, abyś zrobił krok w tył.

Każda osoba z żeńską tożsamością płciową jest kobietą: jest kobietą lub dziewczyną. Kobiety są bardzo zróżnicowaną grupą, a wiele założeń dotyczących ostatecznych cech kobiecości nie jest wspólnych dla wszystkich kobiet. Posiadanie zdolności lub chęci rodzenia dzieci nie czyni kogoś kobietą, ponieważ wiele kobiet i dziewcząt nie może lub nie chce tego robić ze względu na stan zdrowia, wiek lub osobisty wybór. Wyglądanie jak kobieta w ocenie innych ludzi nie czyni kogoś kobietą, ponieważ inni mogą to źle ocenić, a są kobiety, które wyglądają męsko, i inni ludzie, którzy wyglądają kobieco, czy to z wyboru, czy z natury. Tylko identyfikacja jako kobieta sprawia, że ktoś jest kobietą. Kobiecość każdej kobiety jest ważna bez względu na to, jakie ma części ciała lub jaką płeć przypisano jej przy urodzeniu. Kobiety cispłciowe, transseksualne i interseksualne są tak samo kobietami. Ponieważ płeć to nie to samo co orientacja seksualna, kobiety są nadal kobietami bez względu na to, czy czują pociąg seksualny do mężczyzn (heteroseksualne), czy do kobiet (lesbijki), czy do ludzi dowolnej płci (biseksualne lub panseksualne), czy do żadnej (aseksualne).

W zachodnim kolonialistycznym systemie binarnym płci, „kobieta” jest uważana za jedną z dwóch jedynych płci, które istnieją, jedną z płci binarnych. Przez całą pisaną historię, kultury na całym świecie uznawały ludzi, którzy byli zmiennopłciowi lub którzy przechodzili do innej roli płciowej niż ta, która została im przypisana przy urodzeniu. Starożytne kultury, które uważały, że istnieje określona liczba płci, nie zawsze mówiły, że są tylko dwie. W starożytnych pismach egipskich kobieta była jedną z trzech płci, a w klasycznej literaturze żydowskiej kobieta była jedną z sześciu płci. Binarna płeć jest sztucznym i stosunkowo nowym pojęciem dla ludzkości. Płeć nie jest z natury binarna. Dlatego też „kobieta” nie jest z natury płcią binarną. Raczej „kobieta” jest jedną z wielu płci, które ludzie posiadają. W całej historii świata było wielu ludzi, którzy nie identyfikują się z byciem tylko kobietą lub tylko mężczyzną, którzy są zatem niebinarni. Istnieją również osoby, które częściowo identyfikują się jako kobiety, ale nie czują, że w pełni pasują do tej kategorii, więc nazywają siebie kobietami niebinarnymi. Chociaż binarny system płci jest przymusowy i ograniczający, „kobieta” jest ważną tożsamością. Kobiecość może być lepiej rozumiana jako tożsamość sama w sobie, a nie jako przeciwny biegun w systemie binarnym.

Etymologia i terminologia

Pisownia „kobiety” w języku angielskim rozwijała się w ciągu ostatniego tysiąclecia od wīfmann do wīmmann do wumman, a w końcu do nowoczesnej pisowni woman. W języku staroangielskim wīfmann oznaczał „żeńskiego człowieka”, podczas gdy wēr oznaczał „męskiego człowieka”. Mann lub monn miało neutralne płciowo znaczenie „człowiek”, odpowiadające współczesnemu angielskiemu „person” lub „someone”; jednakże po podboju normańskim, man zaczął być używany bardziej w odniesieniu do „męskiego człowieka”, a pod koniec XIII wieku zaczął wypierać użycie starszego terminu wēr. Przyśrodkowe spółgłoski wargowe f i m w wīfmann połączyły się w nowoczesną formę „kobieta”, podczas gdy początkowy element wīf, który oznaczał „kobietę”, uległ semantycznemu zawężeniu do znaczenia kobiety zamężnej („żona”).

Jest to popularne błędne przekonanie, że termin „kobieta” jest etymologicznie związany z „łonem”. „Womb” wywodzi się ze staroangielskiego słowa wamb oznaczającego „brzuch, jelita, serce, macicę” (współczesny niemiecki zachowuje potoczne określenie „wamme” ze staro-wysoko-niemieckiego wamba dla „brzucha, pępka, kolan”).

Słowo girl pierwotnie oznaczało „młodą osobę dowolnej płci” w języku angielskim; dopiero około początku XVI wieku zaczęło oznaczać konkretnie dziecko płci żeńskiej. Termin dziewczyna jest czasami używany potocznie w odniesieniu do młodej lub niezamężnej kobiety, jednak na początku 1970s, feministki zakwestionowały takie wykorzystanie, ponieważ wykorzystanie słowa w odniesieniu do w pełni dorosłej kobiety może spowodować obrazę. W szczególności, poprzednio powszechne określenia, takie jak dziewczyna z biura, nie są już szeroko stosowane. Z drugiej strony, w niektórych kulturach, które łączą honor rodziny z kobiecym dziewictwem, słowo dziewczyna (lub jego odpowiednik w innych językach) jest nadal używane w odniesieniu do nigdy niezamężnej kobiety; w tym sensie jest używany w sposób mniej więcej analogiczny do bardziej lub mniej przestarzałego angielskiego maid lub maiden.

Istnieją różne słowa używane w odniesieniu do jakości bycia kobietą. Termin „kobiecość” oznacza po prostu stan bycia kobietą. „Kobiecość” jest używana w odniesieniu do zestawu typowych cech kobiecych związanych z pewnym stosunkiem do ról płciowych; „kobiecość” jest jak „kobiecość”, ale jest zwykle związana z innym poglądem na role płciowe. „Distaff” to archaiczny przymiotnik wywodzący się od konwencjonalnej roli kobiety jako prządki, obecnie używany tylko jako zamierzony archaizm.

Symbol

Symbol Wenus lub symbol płci żeńskiej.

Glif (♀) dla planety i rzymskiej bogini Wenus, lub Afrodyty po grecku, jest symbolem używanym w biologii, geneaologii i niektórych znakach toaletowych dla płci żeńskiej. W starożytnej alchemii symbol Wenus oznaczał miedź i był związany z kobiecością.

To pochodzi z zestawu symboli, które po raz pierwszy zostały użyte do oznaczenia efektywnej płci roślin (tj. płci osobnika w danej krzyżówce, ponieważ większość roślin jest hermafrodytyczna) przez przyrodnika Carla Linnaeusa w 1751 roku. Symbole męskie i żeńskie są nadal używane w publikacjach naukowych do oznaczania płci osobnika, np. pacjenta. Joseph Justus Scaliger spekulował, że męski symbol jest związany z Marsem, bogiem wojny, ponieważ przypomina tarczę i włócznię, a żeński symbol jest związany z Wenus, boginią piękna, ponieważ przypomina brązowe lustro z uchwytem. Późniejsi uczeni odrzucili to jako fantazyjny, wizualny odpowiednik backronimu, preferując „wniosek francuskiego uczonego klasycznego Claude’a de Saumaise (Salmasius, 1588-1683), że symbole te wywodzą się ze skrócenia w greckim alfabecie greckich nazw planet”.Thouros (Mars) był skracany jako θρ, a Phosphoros (Wenus) przez Φ, w piśmie ręcznym.

Kobiety cispłciowe

Kobiety cispłciowe to kobiety, które zostały przypisane do płci żeńskiej przy urodzeniu (lub urodziły się z pewnymi zaburzeniami interseksualnymi), i które mają żeńską tożsamość płciową. Cisgender (z łaciny cis „ta sama strona” + „płeć”, słowo to zostało „ukute w 1995 roku przez transseksualnego mężczyznę o imieniu Carl Buijs”) oznacza „nie transpłciowe”, ponieważ nie przechodzą one na płeć żeńską z innej płci.

Kilka cech fizycznych kobiety cisgender często obejmuje:

• Macicę, jajniki, i pochwę, chyba że urodziła się bez jednego lub drugiego z nich (agenezja), lub miała je wyjęte (histerektomia, ooforektomia, lub waginektomia, odpowiednio) w celu leczenia lub zapobiegania chorobom
• Zdolność do rodzenia, chyba że jest bezpłodna, lub bez niektórych z anatomii wymienionych powyżej, lub minęły lata rozrodcze
• Piersi (drugorzędna cecha płciowa), chyba że nigdy się nie rozwinęły, lub zostały usunięte (mastektomia) w celu leczenia lub zapobiegania rakowi piersi
• Ma równowagę hormonalną z estrogenem wyższym niż testosteron i obecnością progesteronu
• Chromosomy, które są XX (przykład podręcznikowy), XY (zespół niewrażliwości na androgeny), XXX (zespół potrójnego X), XXXX, X (zespół Turnera), lub inne. Ludzie rzadko wykonują test, aby dowiedzieć się jakie to są cechy, chyba że myślą, że może to wyjaśnić inne fizyczne wyzwanie.

Jest możliwe dla cisgender kobiety, aby mieć ciało z kilkoma z powyższych cech fizycznych, które są zwykle używane do opisania typowego ciała cisgender kobiety. Na przykład, kobiety cisgender, które przeszły histerektomię i mastektomię, aby przetrwać raka są mimo wszystko prawdziwymi kobietami, tak samo jak były nimi kiedykolwiek. Co więcej, posiadanie powyższych cech nie czyni kogoś cisgenderową kobietą. Na przykład, niektórzy ludzie, którzy zostali przypisani do płci żeńskiej przy urodzeniu, ale identyfikują się jako inna płeć, posiadają te cechy. Niektóre osoby z zaburzeniami interseksualnymi mają te cechy fizyczne, ale nie uważają się za cisgenderowe kobiety. Niektóre tak.

Zdolność do rodzenia tworzy fizyczną podatność, która jest wykorzystywana przez patriarchat. Patriarchat rozpoczął się jako system oparty wokół kontroli nad częścią populacji, która generalnie może rodzić, przez część, która generalnie nie może. Kobiety i ludzie, którzy mogą rodzić dzieci, nie są całkowicie synonimicznymi grupami. (Istnieją bezpłodne kobiety, płodni mężczyźni trans i tak dalej.) Mimo to, te dwie grupy najbardziej się pokrywają. Patriarchat oznacza, że mężczyźni, jako grupa, kontrolują kobiety. Wywierają tę kontrolę w każdej części społeczeństwa, poprzez systemy, które są w nie wbudowane. Niektóre z wielu form tego, jak patriarchat kontroluje, uciska i nadużywa kobiet, obejmują:

• Przemoc. Patriarchat mówi kobietom, że potrzebują mężczyzny blisko siebie przez cały czas, choćby tylko po to, by chronił je przed przemocą ze strony innych mężczyzn. Jednakże, przemoc domowa jest bardzo częstą przyczyną śmierci kobiet.
• Pomysł gwałtu jako normalnego (kultura gwałtu). Kultura gwałtu obejmuje ideę, że kobiety są tymi, które powinny wziąć odpowiedzialność za zapobieganie byciu zgwałconą (victim blaming), i broniąc gwałcicieli jako nie odpowiedzialnych za swoje czyny, nie edukując mężczyzn, by nie gwałcili. Gwałt jest szczególnie istotną częścią opresji cisgenderowych kobiet z powodu ryzyka niechcianej ciąży. Duża część patriarchatu jest oparta wokół tego.
• Pomysł kobiet jako mniej ludzkich (dehumanizacja). Dehumanizacja kobiet oznacza, że społeczeństwo zakłada, że umysły kobiet są bardziej podobne do umysłów zwierząt (czasami mówi się o nich w sposób, który wydaje się pozytywny, jak „intuicyjny” lub „bliższy naturze”), i uważa się, że są mniej zdolne do robienia tego, co mogą robić mężczyźni, dlatego nie pozwalają kobietom zdobywać wykształcenia, pracować w większości zawodów lub prowadzić samochodu. Bez tych rzeczy, trudno jest kobietom wyzwolić się z opresji.
• Własność kobiet. Patriarchat często sprawia, że cisgenderowe kobiety mają status prawny nie ludzi, ale własności (chattel) należącej do mężczyzn (ich mężów lub ojców). Jako mienie, kobiety nie mają wpływu na to, co dzieje się z ich ciałami, nie mogą legalnie posiadać żadnych dóbr i nie mogą głosować.

Wszystkie te rzeczy uciskają kobiety. System patriarchatu utrzymuje się poprzez utrudnianie kobietom zdobycia władzy, która pozwoli im zakwestionować lub uciec od ucisku.

Feminizm jest aktywizmem przeciwko patriarchatowi i zaczyna się od aktywizmu, aby dać kobietom status prawny ludzi. Zewnętrzne oznaki tego statusu prawnego to prawo do decydowania o tym, co dzieje się z ich własnym ciałem (legalny dostęp do kontroli urodzeń), prawo do posiadania własności, prawo do głosowania (sufrażystki) i prawo do pracy. Mogą to robić tylko te osoby, które są prawnie uznane jako osoby. Feminizm jest ruchem, który może wprowadzić równe prawa dla ludzi wszystkich płci poprzez wyzwolenie ich wszystkich z patriarchatu, ale feminizm skupia się głównie na zaspokajaniu potrzeb cisgenderowych kobiet, ponieważ patriarchat skupia się głównie na ich uciskaniu.

Kobiety transpłciowe

Kobiety transpłciowe to kobiety, którym przy urodzeniu przypisano płeć męską (lub które mają pewne uwarunkowania interseksualne), i które mają żeńską tożsamość płciową. Jak każda kobieta, zazwyczaj używają one zaimków „ona”, a ich orientacja seksualna może być lesbijska, heteroseksualna lub inna. Jest to spektrum transseksualizmu męsko-żeńskiego. Starsze pisma psychologiczne i medyczne błędnie nazywają transseksualne kobiety „męskimi transseksualistami” lub „męskimi transwestytami” i nazywają je niechcianymi zaimkami „on”. Kobiety trans są kobietami, a nie kobiecymi mężczyznami lub gejami.

Wiele kobiet transseksualnych przechodzi transformację w celu rozwiązania problemu dysforii płciowej, a niektóre uważają się również za kobiety transseksualne. Ścieżka przejścia każdej osoby transpłciowej jest bardzo indywidualna. Wspólne cechy w ścieżce transformacji kobiety transpłciowej obejmują terapię hormonalną w celu stworzenia równowagi z estrogenem wyższym niż testosteron, oraz szeroką gamę rodzajów operacji do wyboru.

Patriarchat uciska i dewaluuje wszystkie formy kobiecości i kobiecości, nie tylko kobiet cisgender, ale także kobiet trans, co nazywane jest transmisoginią. Julia Serano ukuła to słowo na potrzeby swojej trans-feministycznej książki Whipping Girl: A Transsexual Woman on Sexism and the Scapegoating of Femininity (2007). Patriarchat postrzega kobiety trans jako zagrożenie, które może podważyć jego władzę i sztywność. Jedną z cech kultury trans-misoginistycznej jest to, że zdecydowanie najwięcej rodzajów mowy nienawiści i obelg używanych wobec osób trans jest używanych właśnie wobec kobiet trans. Przemoc wobec osób trans i ich zabójstwa również są najczęściej wymierzone w kobiety trans, zwłaszcza kobiety trans w kolorze skóry. Dzień Pamięci Osób Transpłciowych upamiętnia wiele osób trans, które są mordowane każdego roku na całym świecie. Są to prawie wszystkie kolorowe kobiety trans.

W społeczności transgenderowej „gatekeeper” jest slangiem dla systemu dostawców usług zdrowotnych, którzy decydują, czy pozwolić osobie transgenderowej na uzyskanie opieki zdrowotnej walidującej płeć. Medyczni strażnicy, jak również poważne ryzyko związane z życiem w trans-misoginistycznej kulturze, wywierają presję na transseksualne kobiety, aby dostosowały się do społecznych ideałów zachowań i cech fizycznych kobiecych kobiet cisgender. Jedną z form tej presji jest to, że strażnicy mówili kobietom trans, aby nie wchodziły w interakcje z innymi kobietami trans poza ośrodkami genderowymi, twierdząc, że to unieważni ich kobiecość. Trzymanie kobiet trans w izolacji od siebie w ten sposób sprawiło, że kobiety trans nie mogły organizować się między sobą, aby prowadzić aktywizm na rzecz własnych praw.

Niektóre kultury, które uznają męskie role płciowe obejmują etiopski lud Maale (Ashtime), madagaskarski lud Sakalava (Sekrata), Lakota (Winkte), Navajo (Nadleehi), Zapotec (Muxe), wiele krajów Azji Południowej (Hijra), Oman (Xanith), Nepal (Metis), Turcja (Köçek), Włochy (Femminello), Myanmar (Acault), Samoa (Fa’afafine), Maori (Whakawahine), większość starożytnej Europy (Gallae) i wiele innych. Historycznie, te męskie do żeńskich ról spektrum zostały wykonane z niektórych ludzi, którzy byli analogiczne do nowoczesnych, zachodnich pomysłów kobiet trans, jak również niektórych ludzi, którzy nie są tak analogiczne do tego, takie jak kobiece gejów, lub osób niebinarnych, którzy byli AMAB.

Niebinarne kobiety

Niektórzy ludzie identyfikują się jako niebinarne i jako płci binarnej, takich jak kobieta. Mogą postrzegać siebie jako prawie, ale nie do końca pasujące do kategorii kobiecości, czuć skojarzenia z byciem kobietą lub kobiecością, lub nie przeszkadza im bycie postrzeganymi jako kobiety. W zależności od tego, jak dana osoba definiuje swoją tożsamość, może uważać się za kobietę niebinarną, jeśli uważa się również za kobietę częściowo kobiecą (demigirl), femme, kobietę queer męską, która nie jest zgodna z płcią (butch), kimś, kto chce być tylko w aktywnej roli seksualnej bez bycia dotykanym (stone), androgyniczne, posiadające tożsamość płciową, która często się zmienia (genderfluid), posiadające więcej niż jedną płeć (bigender), posiadające formę kobiecości, która sama w sobie jest queer (genderqueer) lub inne rodzaje tożsamości.

W 2019 Gender Census, 1 416 respondentów (12,6%) zidentyfikowało się jako kobieta lub dziewczyna, nawet tak wielu z nich zidentyfikowało się również jako niebinarne.

Notable nonbinary women

Rebecca Sugar, pisarka i artystka animacji, która jest kobietą niebinarną, na Peabody Awards w 2019 roku.

Niektóre godne uwagi osoby, które identyfikują się jako niebinarne, które również używają kobiety, dziewczyny lub kobiety w opisie ich tożsamości płciowej obejmują:

• Muzyk i artystka performance Arca (she/her i it/its, ur. 1989) – niebinarna kobieta trans

• Playwriter i artysta rapowy Dev Blair (they/them lub she/her, ur. 1996) – nonbinary femme / nonbinary trans girl

• Autorka romansów Chelsea M. Cameron (she/her i they/them) – demigirl

• Amerykańska komiczka, pisarka i pielęgniarka Kelli Dunham określa siebie jako genderqueer woman/nonbinary transmasc butch.

• Artysta wizualny i muzyk Florian-Ayala Fauna (she/her) – androgyne, częściowo kobieta

• Singer-songwriter i komik Left at London (she/her, ur. 1996) – niebinarna kobieta trans

• Poetka i kandydatka na prezydenta USA w 1992 roku Eileen Myles (they/them, ur. 1949) – lesbijka genderqueer

• Kosmolog i pisarka naukowa Chanda Prescod-Weinstein (she/her, ur. 1982) – kobieta agender

• Muzyk King Princess (she/her, ur. 1998) – osoba genderqueer i kobieta homoseksualna

• Modelka, aktorka i prezenterka telewizyjna Ruby Rose (she/her, ur. 1986) – kobieta genderfluid

• Autorka science fiction Rivers Solomon (oni/them) – kobieta niebinarna/agender

• Aktywistka i aktorka Ianne Fields Stewart (ona/her, oni/them) – transfeminiczna kobieta niebinarna

• Pisarka i artystka animacji Rebecca Sugar (ona/her lub oni/them, ur. 1987) – kobieta niebinarna

• Aktorka i drag performerka Kate Rose Wilburn (oni/them) – niebinarna kobieta transpłciowa

• Muzyk i pisarka telewizyjna Our Lady J (she/her, b. 1978) – GNC genderfluid trans woman/ woman-aligned nonbinary person

Zobacz też

• Gender binary
• Binary gender
• List of nonbinary identities
• Glossary of English gender and sex terminology