Dnia 26 maja 1828 roku chłopiec, który stał się znany jako Kaspar Hauser, został znaleziony na ulicach Norymbergi w Niemczech. Był ubrany jak zwykły wiejski człowiek i prawie nie mógł mówić. Miał przy sobie dwa listy. Wydaje się, że jeden z nich został napisany przez biednego robotnika i był zaadresowany do kapitana armii. Autor listu pisze, że opiekował się chłopcem od 1812 roku i że chłopiec chce służyć królowi w armii. Prosi kapitana, aby przyjął chłopca lub go powiesił. Na liście nie ma daty. Drugi list wyglądał tak, jakby był od matki do biednego robotnika, który się nim opiekował. Pisze w nim, że dziecko urodziło się 30 kwietnia 1812 roku i że nazywa się Kaspar, ale nie ma drugiego imienia. Napisane jest, że jego ojciec był żołnierzem i że chłopiec powinien zostać żołnierzem, gdy skończy 17 lat. Matka pisze, że sama jest zbyt biedna, aby się nim opiekować.

Chłopiec został zabrany do kapitana armii, który nazywał się Wessenig. Jedyne, co Kaspar potrafił powiedzieć (po niemiecku), to: „Chcę być rycerzem, jak był mój ojciec” i „Koń! Koń!”. Kapitan zadawał mu wiele innych pytań, ale chłopiec tylko płakał i mówił: „Nie wiem”. Zabrano go na posterunek policji, gdzie mógł napisać tylko swoje nazwisko: Kaspar Hauser.

.