Jake Barnes

Scarred For Life. Dosłownie.

W alternatywnym wszechświecie, w którym I wojna światowa nigdy się nie wydarzyła, Jake byłby totalnym ćwokiem. To jak to, co mówią o Jamesie Bondzie: kobiety go pragną, mężczyźni chcą być nim.

Niestety, w naszym świecie (i tym z powieści Hemingwaya), I wojna światowa z pewnością się wydarzyła i pozostawiła brzydką bliznę na każdym, kogo dotknęła. Jake nie jest wyjątkiem – jego blizny są nie tylko psychiczne, są one fizyczne:

spojrzał w górę, aby być pocałowany. Dotknęła mnie jedną ręką, a ja odsunąłem jej rękę. „Nieważne.”

„Co się stało? Jesteś chory?”

„Wszyscy są chorzy. Ja też jestem chory.” (3.4)

Ma często wspominaną, ale nieco tajemniczą ranę wojenną, która czyni go impotentem, co rozbija wizerunek bohatera. Nawet jeśli kobiety go pragną, nie mogą go mieć; mężczyźni podziwiają go i szanują, ale z pewnością nie chcą być nim.

Zagubiony chłopiec

Więc o co chodzi Jake’owi? Jest bohaterem, który nie jest bohaterem, mężczyzną, który nie może wykonywać swoich… er, męskich obowiązków, Amerykaninem na samozwańczym wygnaniu z Ameryki. Do czego to wszystko zmierza?

Doskonałe ucieleśnienie Straconego Pokolenia, o którym wspomina w epigramacie Gertruda Stein. Jake reprezentuje bezcelowość i wieczne niezadowolenie epoki po I wojnie światowej; został trwale naznaczony przez wojnę i jest jednym z tysięcy młodych mężczyzn, którzy zostali przez nią zniszczeni. Może starać się zachować chłodny jak ogórek front, ale kiedy spuszcza gardę, jest przerażony:

Strasznie łatwo jest być twardym we wszystkim za dnia, ale w nocy to co innego. (4.25)

Jake jest emblematem całego pokolenia zniszczonego przez traumę wojny o globalnej skali, jakiej nigdy wcześniej nie widziano.

Ukryte pasje

Ale Jake nie jest tak prostolinijny, jak się wydaje. Jest zarówno typowym, jak i nietypowym przedstawicielem Straconego Pokolenia. Szybko odkrywamy, że jest inny niż pozostali bohaterowie powieści; posiada prawdziwą pasję i zamiłowanie, które pozwalają mu nabrać dystansu do rozpasanego i cynicznego świata, w którym żyje. Przejawia się to w jego zamiłowaniu do walk byków, wędkarstwa i świata przyrody.

To jest ta różnica, która pozwala mu (i nam, jego czytelników), aby zobaczyć przez kruche relacje i nieszczere postawy ludzi wokół niego. Jake ma poczucie czegoś większego – jest nieco zdezorientowanym katolikiem, ale jednak katolikiem, i jest jedyną postacią, która ma cokolwiek przypominającego prawdziwą wiarę religijną.

Jest także jedną z dwóch postaci w powieści, która jest rzeczywiście aktywne i produktywne w pracy-Jake jest udany człowiek gazety, podczas gdy Cohn jest nieudany pisarz i Mike i Brett wydają się nie mieć kariery, aby mówić o. Bill jest drugą produktywną postacią (wiemy, że jest opublikowanym autorem), ale widzimy go tutaj tylko na wakacjach. Wszystkie te różnice czynią z Jake’a idealnego narratora; jest on zarówno outsiderem, jak i insiderem, i pozwala nam spojrzeć na świat, w którym żyje, z jego centrum, ale z pewnym stopniem obiektywizmu.

.