1126 – 1198
fizyk,
sędzia i
filozof

Ibn Rushd , znany na Zachodzie jako Awerroës, był lekarzem i sędzią religijnym w muzułmańskiej Hiszpanii. Był również jednym z największych myślicieli świata muzułmańskiego i zwolennikiem greckiego filozofa Arystotelesa. Ibn Rushd stał się dobrze znany ze swoich pism na temat Arystotelesa, zyskując miano „Komentatora”.”

Ibn Rushd urodził się w hiszpańskim mieście Kordoba w dobrze wykształconej i kulturalnej rodzinie. Zarówno jego ojciec, jak i dziadek służyli jako sędziowie w tym mieście. Ibn Rushd poświęcił większość swojego czasu na pracę naukową, studiując matematykę, medycynę, prawo islamskie i teologię. Później został lekarzem i głównym sędzią na dworze królewskim w muzułmańskiej Hiszpanii.

Lekarz i sędzia religijny, Ibn Rushd jest czczoną postacią w historii filozofii islamskiej. Ten pomnik statua jego rezyduje w jego urodzenia Córdoba, Spain.
Index/Bridgeman Art Library

view larger image

W jego filozoficznych komentarzy, Ibn Rushd próbował zharmonizować nauki Koranu z tymi z Arystotelesa. Wierzył, że religia i filozofia mają ten sam cel – pomóc ludziom żyć zgodnie z prawdą, aby mogli osiągnąć zbawienie po śmierci. Uważał, że religia jest dla wszystkich, ale filozofia powinna być zarezerwowana dla najbardziej inteligentnych członków społeczeństwa. Twierdził, że w idealnym społeczeństwie rządzi filozof-król, który może ustanowić porządek i zapewnić prawa, aby poprowadzić masy w kierunku właściwego działania.

Najbardziej znanym studium filozoficznym Ibn Rushda jest The Incoherence of the Incoherence. Zostało ono napisane w odpowiedzi na wcześniejszy atak na filozofię, The Incoherence of the Philosophers, przez muzułmańskiego teologa i mistyka Abu Hamida al-Ghazali (zm. 1111 ). Oprócz dzieł filozoficznych, Ibn Rushd tworzył komentarze na temat medycyny, prawa, muzyki, astronomii i logiki. Jego ważny traktat medyczny, znany po łacinie jako Colliget, rzuca światło na zapobieganie, diagnozowanie i leczenie wielu chorób.

Ironicznie, pisma Ibn Rushda stały się bardziej znane na Zachodzie niż w świecie islamu. Dla wielu średniowiecznych Europejczyków, jego komentarze do Arystotelesa były ich jedynym źródłem wiedzy o starożytnej filozofii greckiej. Jego prace wywarły wpływ na żydowskich i chrześcijańskich filozofów, w tym Majmonidesa i Tomasza z Akwinu. Z drugiej strony, niektórzy islamscy religioznawcy potępiali prace Ibn Rushda jako nieortodoksyjne, mimo że był on pobożnym muzułmaninem. Zobacz także Ghazali, Abu Hamid al-; Filozofia.