Jeśli wydaje Ci się, że w ostatnich latach widzisz więcej opublikowanych prac na temat cukrzycowej choroby nerek, nie mylisz się. Według przeglądu i metaanalizy opublikowanej w czasopiśmie Medicine, liczba badań dotyczących cukrzycowej choroby nerek rosła szybko i stale w ciągu ostatnich dwóch dekad. I to badanie obejmowało okres przed bardziej niedawnym spate of clinical trials.
Ponad 27 500 prac na temat DKD zostało opublikowanych od 2000 do 2017 roku, donosi analiza bibliometryczna przez Lu-Xi Zou, PhD, z Zhejian University i Ling Sun, MD, z’ Xuzhou Central Hospital, Chiny. Ich badanie z otwartym dostępem zapewnia wgląd w „strukturę, hotspoty i trendy ewolucji” w badaniach nad DKD.
Przegląd systematyczny zidentyfikował łącznie 27 577 badań nad DKD opublikowanych w latach 2000-2017. Liczba prac zwiększała się w czasie, przy czym wzrost przyspieszył po 2007 roku. Prace badawcze stanowiły prawie trzy czwarte całości.
Pierwsze pięć czasopism publikujących prace dotyczące DKD to, w kolejności, Nephrology Dialysis Transplantation, Kidney International, Diabetes, JASN i Diabetologia. Po przeanalizowaniu sieci cytowań, prace opublikowane w czasopismach o wyższym wskaźniku wpływu miały więcej cytowań i „większy wpływ na badania nad DKD”, piszą autorzy. Wśród zidentyfikowanych czasopism nefrologicznych JASN miał najwyższy 5-letni współczynnik wpływu, a tuż za nim uplasował się Kidney International.
„Cukrzycowa choroba nerek jest bardzo ważnym tematem dla JASN i jesteśmy dumni z jakości badań, które publikujemy na temat tego krytycznego problemu zdrowia publicznego”, powiedziała redaktor naczelna JASN Josephine P. Briggs, MD.
Najbardziej produktywnym krajem dla badań nad DKD były Stany Zjednoczone, w których ukazało się 7100 publikacji. Następne w kolejności były Chiny, a następnie Japonia, Niemcy i Włochy. Analiza współautorstwa krajowego wykazała bardzo aktywne sieci współpracy międzynarodowej w badaniach nad DKD.
Uniwersytet Harvarda był głównym instytucjonalnym producentem badań nad DKD, a następnie Steno Diabetes Center i University of Melbourne. Analiza sieci cytowań podkreśliła wkład H.H. Parvinga i współpracowników w okresie objętym badaniem – odzwierciedlając ich badania ustalające nerkowe i sercowo-naczyniowe efekty ochronne blokady układu renina-angiotensyna-aldosteron u pacjentów z cukrzycą.
Dr Zou i Sun omawiają przyczyny gwałtownego wzrostu badań nad DKD, zaczynając od rosnącej częstości występowania cukrzycy na świecie. Powołują się również na odkrycia w diagnostyce histopatologicznej, nowe środki terapeutyczne i biomarkery, a także rosnące możliwości dostępu i udostępniania ogromnych ilości danych medycznych.
Sierpień 2019 (Vol. 11, Number 8)
.