Gish Gallop jest techniką, nazwany po kreacjonista Duane Gish, który zatrudniony go, w którym ktoś argumentuje sprawę przez hurling jak wiele różnych półprawd i nie-prawd w bardzo krótkim czasie tak, że ich przeciwnik nie może mieć nadzieję zwalczać każdy punkt w czasie rzeczywistym. To pozostawia niektóre punkty bez odpowiedzi i pozwala oryginalny głośnik spróbować i twierdzą, że jego przeciwnik brakuje counter-arguments.

Chociaż termin ten został pierwotnie ukuty przez Eugenie Scott do opisania argumentując techniki kreacjonistów, wiele z tych samych taktyk są zatrudnieni przez przeciwników badań na zwierzętach. Nie będąc przekonanym, że kilka dobrze rozwiniętych linii myślowych było odpowiednich, wielu aktywistów praw zwierząt woli przyjąć podejście karabinu maszynowego, mając nadzieję, że jakiś zabłąkany pocisk będzie tym niezbędnym do przekonania ich opozycji.

Po naszym ostatnim ogłoszeniu na temat Science Action Network, aktywista praw zwierząt zwany „Northern animalrights” zdecydował się wejść na naszą stronę na Facebooku, aby przedstawić „fakty” na temat badań na zwierzętach.

Rational Wiki ma stronę poświęconą wyjaśnieniu Gish Gallop. Chciałem zobaczyć, jak dobrze to opisuje powyższą diatrybę.

Listy punktowe
W formie pisemnej, Gish Gallop jest najczęściej obserwowany jako długa lista rzekomych faktów lub powodów, … Poszczególne punkty muszą być również dość zwięzłe; często do punktu, w którym, indywidualnie, każdy punkt jest łatwy do obalenia, ponieważ po prostu niczego nie dowodzi.

Nie raz, ale dwa razy nasz zdezorientowany aktywista zamieszcza listę 24 niespójnych faktograficznie urywków. Większość z nich została już obalona w sekcji „Bad Science” na naszej stronie internetowej.

Sztuczne argumenty z autorytetu
Galop jest często używany jako pośredni argument z autorytetu, ponieważ wydaje się, że maluje „galopowicza” jako eksperta w szerokim zakresie tematów
Jest często z powodzeniem łączony z „punktem obalonym tysiąc razy” (PRATT). Galop musi składać się z jak największej liczby punktów, a nawet stare i zużyte argumenty są przydatne do przytłoczenia respondenta i oszołomienia publiczności. Technika ta wykorzystuje również błąd jednego dowodu, ponieważ jeśli respondentowi uda się obalić 99 ze 100 punktów, wciąż pozostaje jeden punkt, który dowodzi, że galopujący ma rację.

Złudne twierdzenia, że morfina ma odwrotny wpływ na koty, zostały obalone przez naukowców niezliczoną ilość razy, podobnie jak większość pozostałych punktów. Jednakże, nie mając czasu na udzielenie odpowiedzi na każdy z jego punktów po kolei, jestem otwarty na „one single proof fallacy”.

Widzimy więc, że ten argument z Northern animalrights jest zdecydowanie przykładem Gish Gallop. Niestety, podobnie jest z resztą argumentów, które można znaleźć w Internecie (szczególnie w naszej grupie na Facebooku).

Gish Gallop nie jest jedynym problemem w jego stylu argumentowania. Northern animalrights regularnie wzywa wątpliwych naukowców argumentujących przeciwko badaniom, sugerując, że są one w lepszym autorytecie niż reszta społeczności naukowej. Ma również beztroski stosunek do słowa „dowód” sugerując zarówno, że jego Gish Gallop stanowi dowód, jak i że udało mu się nawet „udowodnić ponad wszelką wątpliwość”, że badania na zwierzętach nie działają (na szczęście widzę tam wielu wątpiących).

Niestety, nawet jeśli nie jesteśmy pod wrażeniem jego argumentów, często będą one służyć do wzmocnienia wiary zarówno mówcy, jak i tych, którzy podążają za jego przekonaniami.

Gish Gallop próbuje stworzyć iluzję autorytetu i niewiarygodnej wagi dowodów przez samą ilość, bez żadnej jakości, aby to poprzeć. Dla zwolenników, iluzja ta działa, ale ci, którzy nie zgadzają się z punktami Gallop’a często uważają, że ilość powtarzających się twierdzeń i brak wyjaśnień jest uciążliwy do rozwiązania.

Pozdrowienia

Tom