„Dzieciństwo” jest biograficznym odniesieniem do trudnych lat Jacksona jako młodzieńca, takich jak relacje z jego ojcem Josephem i presji bycia sławnym od tak młodego wieku jako główny wokalista The Jackson 5. Od młodego wieku, Jackson i jego rodzeństwo byli rzekomo fizycznie i emocjonalnie maltretowani przez ojca poprzez ciągłe próby, biczowanie i obraźliwe wyzwiska. Znęcanie się Jacksona jako dziecka miało wpływ na całe jego późniejsze życie. W jednej sprzeczce – później wspominanej przez Marlona Jacksona – Joseph trzymał Michaela Jacksona do góry nogami i „bił go raz za razem ręką, uderzając go w plecy i pośladki”. Joseph rzekomo często potykałby się lub popychał swoich synów na ściany. Pewnej nocy, gdy Jackson spał, Joseph wspiął się do jego pokoju przez okno sypialni. Ubrany w maskę strachu, wszedł do pokoju krzycząc i wrzeszcząc. Joseph powiedział, że chciał nauczyć swoje dzieci, aby nie zostawiały otwartego okna, kiedy idą spać. Przez kilka lat po tym, Jackson cierpiał koszmary o byciu porwanym z jego sypialni.

Although it had been reported for several years that Jackson had an abusive childhood, he first spoke openly about it in a 1993 interview with Oprah Winfrey. On grymasił, kiedy mówił o nadużyciach w dzieciństwie z rąk jego ojca; stwierdził, że stracił wiele ze swojego dzieciństwa, przyznając, że często płakał z samotności. W tym samym wywiadzie, mówiąc o swoim ojcu, Jackson powiedział: „Były czasy, kiedy przychodził do mnie, robiło mi się niedobrze…zaczynałem wymiotować. Przepraszam… Proszę, nie bądź na mnie zły… Ale ja go kocham”. W innym głośnym wywiadzie Jacksona „Living with Michael Jackson” (2003), zakrył twarz ręką i zaczął płakać, kiedy mówił o swoim maltretowaniu w dzieciństwie. Jackson wspomina, że Joseph siedział na krześle, gdy grupa miała próbę, mówiąc: „Miał ten pas w swojej ręce. Jeśli nie zrobiłeś tego we właściwy sposób, on by cię rozszarpał, naprawdę by cię dopadł. To było złe. Naprawdę źle”. Kiedy Jackson otrzymał swoją nagrodę Living Legend – wręczoną mu przez Janet Jackson – na Grammy 1993, powiedział: „Nie czytam wszystkich rzeczy napisanych o mnie, nie byłem świadomy, że świat myślał, że jestem tak dziwny i dziwaczny. Ale kiedy dorastasz tak jak ja, na oczach 100 milionów ludzi od piątego roku życia, automatycznie stajesz się inny… Moje dzieciństwo zostało mi całkowicie odebrane. Nie było Bożego Narodzenia, nie było urodzin. To nie było normalne dzieciństwo, nie było normalnych przyjemności dzieciństwa. Te zostały zamienione na ciężką pracę, walkę i ból, i ostateczny materialny i zawodowy sukces”.

Oboje rodzice Jacksona zaprzeczyli długotrwałym oskarżeniom o znęcanie się i Katherine przyznaje, że chociaż bicze są postrzegane jako znęcanie się nad dziećmi przez obecne pokolenia, takie metody dyscyplinarne były normalne wtedy. W wywiadzie, Jackie, Tito, Jermaine i Marlon również zaprzeczyli, że ich ojciec jest agresywny i według Jermaine’a, jest on, drugi po Michaelu, jednym z najbardziej niezrozumianych ludzi.

.