Wiązadło biodrowe łączy głowę kości udowej z panewką. Jest ono ważne w zapewnieniu stabilności biodra i dostarcza krew do głowy kości udowej. Uszkodzenie więzadła teres jest najczęściej spowodowane urazem lub powtarzającymi się ruchami skrętnymi. Więzadło biodrowe łączy głowę kości udowej z panewką. Jest ono ważne w zapewnieniu stabilności biodra i dostarcza krew do głowy kości udowej. Uszkodzenie więzadła teres jest najczęściej spowodowane urazem lub powtarzającymi się ruchami skrętnymi.

Można również zarezerwować wizytę, dzwoniąc do biura dr Carreiry pod numer 404-355-0743. Dowiedz się więcej na stronie www.peachtreeorthopedics.com.

Zerwanie lub rozerwanie więzadła krzyżowego może prowadzić do silnego bólu. Więzadło to łączy kulę stawu biodrowego (głowę kości udowej) z panewką stawu biodrowego (panewką). Urazy więzadła teres obejmują całkowite rozerwanie, częściowe rozerwanie oraz zwyrodnieniowe postrzępienie. Ból lub uczucie klikania w biodrze może być odczuwalne po urazie skrętnym, zwichnięciu lub podwichnięciu stawu w wyniku poważnego urazu, upadku z wysokości, kontuzji w wyniku uprawiania sportów kontaktowych lub kolizji, a nawet przewlekłych stanów zapalnych. Lekarz oceni Pana/Panią i pomoże postawić diagnozę.

Traktowanie uszkodzenia więzadła krzyżowego

Ekscytującą opcją leczenia dostępną dla tego stanu jest artroskopowe usunięcie uszkodzenia. Technika ta jest wykonywana przez wysoko wykwalifikowanego artroskopowego chirurga ortopedę przez 2 lub 3 małe portale (nacięcia o długości 1 cm) wykonane w skórze. Procedura ta wykorzystuje specjalistyczny sprzęt do obejrzenia, przycięcia i usunięcia uszkodzonych fragmentów więzadła powodujących utrudnienia i ból. Po wyleczeniu uszkodzonego więzadła ból zazwyczaj ustępuje.

Zdjęcia łzy więzadła krzyżowego

Co to jest Ligamentum teres?

Wiązadło tylne (LT) lub więzadło głowy kości udowej (ligamentum capitis femoris) jest płaskim więzadłem o piramidalnym kształcie położonym wewnątrzstawowo w biodrze, łączącym więzadło poprzeczne panewki z bruzdą głowy kości udowej (fovea capitis). Funkcja więzadła krzyżowego (ligamentum teres) była przedmiotem dyskusji przez wiele lat i nadal nie jest w pełni zrozumiała, jednak postępy w artroskopii stawu biodrowego doprowadziły do lepszego zrozumienia jego funkcji i leczenia.

Badania histologiczne LT ujawniły, że więzadło składa się głównie z włókien kolagenowych, tkanki włóknistej i tkanki tłuszczowej, a nad nim znajduje się warstwa mazi stawowej. Badania te wykazały również obecność różnej wielkości naczyń krwionośnych oraz wiązek nerwowych, zarówno proprioceptywnych, jak i nocioceptywnych wolnych zakończeń nerwowych, co sugeruje, że LT pełni zarówno funkcje mechaniczne, jak i biologiczne.1,2 Niektórzy sugerują, że LT jest pozostałością embrionalną, która pełni ważną rolę w dorosłym biodrze. Badania na zwłokami wykazały, że LT odgrywa pewną rolę w stabilności i biomechanice biodra, działając jako stabilizator końcowego zakresu przy kątach >90˚ zgięcia biodra.3 Wykorzystując artroskopię do uwidocznienia LT u zwłok Kivlan i wsp. stwierdzili, że LT zapewnia przednią i dolną stabilizację biodra, tworząc strukturę „przypominającą zawiesie”, gdy biodro porusza się w zgięciu-abdukcji.4

Wykrywanie rozerwania więzadła Teres

Obecność rozerwania LT jest niezwykle trudna do oceny przedoperacyjnej i nie ma akceptowanego testu klinicznego. Istnieje wiele proponowanych mechanizmów uszkodzenia LT, w tym urazowe uszkodzenie, impingement udowo-panewkowy (FAI) i powtarzające się mikrourazy. Urazy polegające na hiperabdukcji, skręceniu lub upadku na zgięte kolano powinny wzbudzić kliniczne podejrzenie rozerwania LT. Ból pachwiny promieniujący do przyśrodkowej części uda, promieniowanie bólu do pośladka, niestabilność podczas kucania, bolesne klikanie, blokowanie i ustępowanie to objawy związane z uszkodzeniem LT.5 O’Donnell i wsp. opisali test kliniczny, w którym biodro zgina się do 70˚ i przywodzi do 30˚, minimalizując przy tym impingement kostny lub labralny, a następnie wykonuje się pełną rotację wewnętrzną i zewnętrzną biodra. Ból w obu kierunkach wskazuje na pozytywny wynik testu. Wśród 150 pacjentów test ten wykazał 90% czułość i 85% specyficzność.6

Częstość występowania rozerwania LT jest bardzo zróżnicowana i waha się od 8% do 51% pacjentów poddawanych artroskopii stawu biodrowego, w zależności od systemu klasyfikacji stosowanego do określenia dolnego progu rozerwania. W 1997 r. Gray i Villar stworzyli system klasyfikacji łez LT w artroskopii stawu biodrowego, dzieląc je na trzy grupy: całkowite pęknięcie, częściowe pęknięcie i zwyrodnienie.7 Ostatnio Salas i O’Donnell stworzyli nowy system klasyfikacji łez LT, który uwzględnia możliwe mechanizmy patologiczne łez LT i oferuje wskazówki dotyczące leczenia. Klasyfikacja obejmuje 6 grup od zapalenia i zaczerwienienia LT do całkowitego rozerwania LT.8

Zalecane leczenie rozerwania Ligamentum Teres

Zalecane leczenie rozerwania LT obejmuje: synovektomię, debridement, usunięcie impingementu, zaciśnięcie torebki przednio-tylnej i rekonstrukcję LT. Nie przeprowadzono badań porównujących te opcje z wynikami.

1. Dehao BW, Kong Bing T, Loh Sir Young J. UNDERSTANDING THE LIGAMENTUM TERES OF THE HIP: A HISTOLOGICAL STUDY. doi:10.1590/1413-78522015230101030.
2. Haversath M, Hanke J, Landgraeber S, et al. The distribution of nociceptive innervation in the painful hip: a histological investigation. Bone Joint J. 2013;95-B(6):770-776. doi:10.1302/0301-620X.95B6.30262.
3. Martin HD, Hatem MA, Kivlan BR, et al. Function of the ligamentum teres in limiting hip rotation: a cadaveric study. Arthroscopy. 2014;30(9):1085-1091. doi:10.1016/j.arthro.2014.04.087.
4. Kivlan BR, Richard Clemente F, Martin RL, Martin HD. Function of the ligamentum teres during multi-planar movement of the hip joint. Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc. 2013;21(7):1664-1668. doi:10.1007/s00167-012-2168-2.
5. O 'Donnell JM, Pritchard M, Salas AP, Singh PJ. The ligamentum teres-its increasing importance. doi:10.1093/jhps/hnu003.
6. O’Donnell J, Economopoulos K, Singh P, Bates D, Pritchard M. The Ligamentum Teres Test: A Novel and Effective Test in Diagnosing Tears of the Ligamentum Teres. Am J Sports Med. 2014;42(1):138-143. doi:10.1177/0363546513510683.
7. Gray AJ, Villar RN. The ligamentum teres of the hip: an arthroscopic classification of its pathology. Arthroscopy. 1997;13(5):575-578. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9343644. Dostęp 20 lipca 2016.
8. Porthos Salas A, O’Donnell JM. Ligamentum teres injuries – an observational study of a proposed new arthroscopic classification. J hip Preserv Surg. 2015;2(3):258-264. doi:10.1093/jhps/hnv045.

.