Gdy jest zdrowy, niewiele drzew jest bardziej dramatycznie pięknych niż nasz amerykański jawor (Platanus occidentalis). Jest to drzewo o dużych rozmiarach, majestatycznej strukturze, o dramatycznych liściach, a zimą o uderzającej białej korze.

Lata temu drzewo to zostało posadzone jako drzewo uliczne w wielu nowych inwestycjach w Dallas, takich jak Highland Park i Lakewood. Byłoby znacznie lepiej, gdyby deweloperzy zasadzili rodzime dęby i wiązy, ponieważ większość jaworów jest teraz martwa. Niektóre z nich zniknęły, ponieważ zostały posadzone zbyt nisko w ziemi, inne z powodu problemów z chorobami. Te dwie rzeczy są prawdopodobnie powiązane.

Podatne na choroby

Przez lata pracy jako architekt krajobrazu toczyłem nieustanne spory z niektórymi moimi kumplami i kolegami projektantami. Widziałem, że rodzime jawory i podobne do nich londyńskie planetrees były problematyczne i nie wytrzymywały przez długi czas. Winowajcami wydawały się być dwie choroby.

Antraknoza jaworu (gnomonia leptostyla) to choroba grzybowa, która dotyka jawory w całym kraju. Rzadko jest śmiertelna, ale sprawia, że drzewa są nieestetyczne i powoduje, że duże obszary baldachimu zamierają. Grzyb atakuje pąki i gałązki, więc zainfekowane drzewa często mają „czarownice” na końcach gałęzi.

Sycamore i London planetree liści scorch jest bardziej śmiertelne i uderza w późnym czerwcu lub lipcu z oliwkowo-zielonym przebarwieniem marginesów liści, a następnie śmierci marginesu. Porażone liście pozostają przyczepione. Liście na końcach gałęzi parzą się jako ostatnie lub nie parzą się wcale. Drzewa z tym problemem wolno wypuszczają liście na wiosnę i wypuszczają ich mniej oraz są mniejsze niż drzewa wolne od zgorzeli. W końcu może dojść do obumierania gałęzi i śmierci drzewa.

Lepszy jawor

Jest jednak lepszy wybór: jawor, który nie ma tych problemów.

Jawor meksykański (Platanus mexicana) to fantastyczne drzewo cieniste, które szybko się rozrasta i jest duże. Jego duże, klapowane liście są gładkie, zielone na wierzchu i dramatycznie białe do srebrzystych pod spodem. Złuszczająca się kora jest zimą biała.

Mimo że pochodzi z północno-wschodniego Meksyku, jawor meksykański jest również dobrze przystosowany do suchych, skalistych gleb alkalicznych, a także przystosowuje się do gleb wilgotnych. Rodzime jawory nie mają takich zdolności adaptacyjnych. Oba drzewa rosną w pełnym słońcu i potrzebują trochę dodatkowej wody podczas zakładania, ale meksykański rodzimy jest znacznie mniej problematyczny w dłuższej perspektywie i polecam go bardzo.

.