Jeśli widziałeś odcinek Baskets, prawdopodobnie zakochałeś się trochę w jednej z najbardziej uroczych matek telewizyjnych i uśpionej gwiazdy, Christine Baskets.

Grana przez komika Louie Andersona, Christine jest słodką, kochającą Costco mamą Chipa i Dale’a, granych przez współtwórcę serii Zacha Galifianakisa – i bardziej niż godną docenienia w ten Dzień Matki. Występ Andersona jest hołdem dla jego zmarłej matki, Ory Zelli Anderson, której podziękował, gdy zdobył swoją pierwszą Emmy za rolę aktorską. „Każda mała rzecz, którą robi twoja matka, w pewnym momencie w twoim życiu, znajdziesz siebie robiącego to,” powiedział w pokoju prasowym po wygranej Emmy. „Po prostu obejmij to i zdaj sobie sprawę, że wygrali.”

Komik gra postać inspirowaną jego prawdziwą mamą w pełnym amoku; zakładając perukę, sukienki i manieryzmy swojej matki, aby zagrać coś w rodzaju „everywoman”, ale nigdy nie hams go z clownery. Zamiast tego, Anderson gra Christine z taką szczerością i słodyczą, że staje się zabawna tylko przez przypadek, albo na mocy samego bycia sobą. Aktor wydobył swoją rodzinę do komedii przed, zwłaszcza z jego krytycznie uznanej kreskówki Życie z Louie, który został oparty na jego prawdziwym życiu dorastania w Minnesocie, ale kiedy wszedł w buty Christine Baskets, po raz pierwszy Anderson czuł się jak on był w pełni biorąc pod uwagę jego uczucia matki.

Baskets bierze „smutny klaun” archetyp i catapults go do następnego poziomu. Chip i Dale są zarówno bufonowate bullies na swój sposób, i to nie zawsze jest łatwy zegarek. Ale Baskets jest również, jak powiedziałby Anderson, relatable opowieść o „rodzinie, która próbuje dostać się gdzieś”. Uplasowaliśmy Christine Baskets wcześniej jako jedną z najlepszych mam w telewizji, a z każdym kolejnym sezonem Baskets, staje się coraz jaśniejsze, dlaczego zasługuje na ten tytuł. Przez trzy sezony Christine wspierała swojego syna Chipa, porzucającego szkołę klaunów, który po porażce w Paryżu musi wrócić do rodzinnego miasta. Teraz, gdy serial powraca na FX w czwartym sezonie 13 czerwca, w końcu dostaje szansę na samodzielne podejmowanie decyzji.

Nie dajemy naszym mamom wystarczającego uznania za wszystko, co robią, a czasami trzeba dosłownie wejść w ich buty (lub grać postać, która wygląda, brzmi i porusza się po świecie bardzo podobnie do nich), aby w pełni uświadomić sobie emocjonalne poświęcenia matek przez cały czas. W sam raz na Dzień Matki – coroczne święto, w którym większość ludzi zazwyczaj w ostatniej chwili stara się skompletować bukiet kwiatów i kartkę – Anderson zastanawiał się nad doświadczeniem wcielania się w swoją matkę, różnicami w zarobkach kobiet i mężczyzn w Hollywood oraz dlaczego trudno mu było oddzielić się od swojej mamy, kiedy grał Christine.

Jaki jest wielki łuk Christine w tym sezonie, teraz, gdy rodzinny biznes rodeo wystartował?

Pod koniec trzeciego sezonu, dostała propozycję na wielkiej imprezie. W tym sezonie chodzi o to, czy wyjdzie za mąż za tego faceta, czy nie? To taka wielka podróż dla niej po stracie męża te wszystkie lata temu. Teraz musi zdecydować, czy zamiast być matką, chce być sobą. Czy będzie w stanie mieć własne życie? Czy będzie mamą dbającą o wszystkich, czy też będzie dbała o siebie?

Wydaje się, że to napięcie dla wielu mam, to poświęcenie.

Zgadzam się z tobą. Napisałam ostatnio książkę pod tytułem „Hej mamo” i zdałam sobie sprawę, że moja mama żyła tylko dla nas. Myślę, że w pewnym sensie zrezygnowała z życia dla siebie. Oczywiście, mój tata nie ułatwił tego. Mamy podejmują tę decyzję, kiedy naprawdę powinny – wiesz, jak zwierzęta wyrzucają swoje dzieci na bruk, kiedy osiągną pewien wiek? Zwłaszcza Amerykanie mają tendencję do opiekowania się nimi, i myślę, że tak skończyliśmy z millenialsami, którzy są mądrze całkowicie zależni od swoich rodziców, aby się nimi opiekowali, co jest dobrym rozwiązaniem, gdy o tym pomyślisz.

Mówiąc o twojej mamie, do jakich jej części sięgasz, aby grać Christine?

Ogólnie, od stóp do głów. Tak jakby ukradłam jej całą tożsamość. Co to za program telewizyjny, w którym wchodzili w osobę i przejmowali jej całe ciało, nie pamiętam go? Cały pomysł to moja mama. Nie wiem, czy w moim życiu stałam się moją mamą, czy zachowałam jakiekolwiek pojęcie o tym, kim jestem. Ta postać przejęła kontrolę. Kiedy wróciłam do pracy, zmieniłam się z powrotem w tę postać i czuję się bardziej komfortowo jako ta postać niż jako ja sama. Czy to ma sens? Tak wygodnie jest być w tej postaci lub w tym ciele. Ona się nie boi. Boi się robić różne rzeczy, ale je robi. Ma wątpliwości i obawy, ale jest odważna. Myślę, że taka właśnie była moja mama.

Jest też nastolatką, która po prostu chce być akceptowana przez swoich przyjaciół. Ona jest w tym duchu. Ten sezon testuje Christine jako matka, jako narzeczona, i jako ta nastolatka. Płakałem dużo prawdziwych łez. Opłakując postać, jeśli jest to ostatni sezon, i świętując ją. Przechodziłam przez ten ogromny emocjonalny łuk, czy moja mama była kiedykolwiek tak szczęśliwa, jak ta postać? To był cios w samo sedno. Kiedy stajesz się pełnoprawnym dorosłym, co czasami udaje mi się zrobić, masz poczucie, poczekaj chwilę, czy moja mama kiedykolwiek była w stanie osiągnąć to szczęście, w którym ja jestem? Czy może żyła w ciągłym zwątpieniu w siebie i depresji? Ale myślę, że nie byłabym w stanie sportretować tej postaci, gdyby moja mama nie miała czasu na odnalezienie prawdziwego szczęścia. Mam nadzieję, że tak się stało, ale nie jestem pewna, czy kiedykolwiek czuła się tak kochana, jak powinna. Jeśli jest jakieś pocieszenie lub sprawiedliwość, przynajmniej moja mama, w tej postaci, znajduje prawdziwą miłość od fanów serialu.

Jak myślisz, jak twoja mama czułaby się z twoim występem?

Podobałyby jej się ubrania. Pokochałaby to, jak dobrze wyglądają jej włosy. Pokochałaby fakt, że ludzie byli w to zaangażowani, ale również skrytykowałaby mnie za to, jak wykonuję tę postać.

Które części by skrytykowała?

„Louie, nie masz mojego wyglądu w porządku. Nie masz moich rąk”. Ale ona trzymała swoje ręce tak samo jak ja swoje. „Nie wydaje mi się, żebym tak brzmiała.” I wiesz, każdy w mojej rodzinie lub kto znał moją mamę mówi: „O mój Boże, to twoja mama.”

Czy miałeś rodzeństwo dorastając?

Miałem dziesięcioro.

Czy któryś z nich był jak postacie Zacha Galifianikisa – Chip i Dale?

Tak, jeden z moich braci był jak Chip. Może mój brat Tommy był jak Dale. Tommy wpadał na jakiś pomysł zanim go przemyślał. Chip jest jak hybryda tego, kim Christine mogła być jako osoba. Myślę, że Christine uważa się za artystkę, a Chip chce być artystą i też chce być lubiany. Christine jest trochę smotherer, ona dostaje wszystko w twoim biznesie.

Czy twoja mama była taka?

Tak. W najlepszy, najbardziej okrężny sposób. Mówiła: „Co ty kombinujesz z tym wszystkim?”. Zapytałbyś: „O czym ty mówisz?”, a ona by powiedziała: „Powinieneś uważać.” Moja mama powiedziała kiedyś: „Nie chcę, żebyś zadawał się z tym dzieciakiem. Jego oczy nie są w porządku.” Jeden z moich ulubionych tekstów.

Czy są jakieś powiedzonka twojej mamy, które włączyłaś do dialogów Christine?

Oh, tak. Zrobiłaby to „Ow!” Christine robi to cały czas. Tego typu zwroty, i „Pozwól, że ci powiem, dzieciaku.” Była bardzo kochająca, wymagająca i dominująca w tym samym czasie, więc nigdy nie można było się zorientować, co się dzieje. Czy ona mnie lubi? Czy chce tylko, żebym jej coś przyniósł? Czy ona narzeka?

Czy kiedykolwiek przed Baskets portretowałaś postać podobną do twojej mamy?

Nie, to był mój pierwszy raz. Wcielałam się w nią w moim stand-upie, ale nigdy na ekranie.

Powiedziałaś, że twojej mamie spodobałby się styl ubierania Christine, ale jaki był styl twojej mamy?

Wyprzedzała swoje czasy. Zwykła nosić pantofle. Była bardzo wygodna w rzeczach, które Christine ma na sobie. Miała w sobie klasę, moja mama. Ale potrafiła ściągać ubrania, a ja nigdy nie wiedziałam, że moja mama wstaje przed nami, szykuje się, a potem robi śniadanie. Myślałam, że po prostu zawsze tak wyglądała.

To kolejna z tych poświęceń mamy, albo magicznych sztuczek, naprawdę.

Tak! Kiedy przygotowuję się do grania tej postaci, przygotowuję się do bycia reprezentacyjną. To jest to, z czym zmagają się kobiety. That’s kind of a shitty deal.

How does playing a woman like Christine change your perception of what women are „up against”, as you said?

I have a lot more empathy for my sisters. I wszystkich kobiet, ale moich sióstr szczególnie. Mężczyźni po prostu wąchają ich koszulę i sprawdzają, czy są gotowe do wyjścia. Istnieje gigantyczny podwójny standard. Zaczyna się to wyrównywać, ale jest na to opór, co jest szalone. Zauważyłem dziś w telewizji, że była tam kobieca drużyna hokejowa, chyba krajowa. Strajkują z powodu płac i braku opieki medycznej. Te kobiety wstają i mówią: „Nie będziemy grać”. W zasadzie rezygnują ze swoich środków do życia bez żadnych gwarancji, a mężczyźni zawsze są za to lepiej wynagradzani. Ludzie mówią, że nie robią tych samych rzeczy, które robią mężczyźni, ale nie miej kobiecej drużyny hokejowej, jeśli nie możesz zapłacić im pensji.

Co sądzisz o rozmowie na temat równej płacy w twojej branży, a następnie? Czy widzisz zmiany zachodzące w Hollywood?

Dlaczego nie możesz płacić ludziom pensji, z której mogą żyć? Wygląda na to, że ludzie na wszystko mają jakiś side hustle. Dorastałem na blokowiskach, więc rozumiem to całe ubóstwo. Różnica jest gigantyczna między najbiedniejszymi a najbogatszymi, a przepaść się pogłębia. Mówię, opodatkujcie wszystkich bardziej i zróbcie co musicie, żeby to wyrównać, bo chcę, żeby ludzie nie cierpieli. Chcę, żeby ludziom dobrze się powodziło. Wszyscy, których znam, nawet ludzie, którzy żyją dobrze, wydają się mieć jakieś zajęcie na boku, żeby mieć wystarczająco dużo pieniędzy. Pisarze, aktorzy. Wszyscy biorą każdą drobnostkę i ogołacają ją, aby móc zarobić więcej pieniędzy, a to nie jest sposób, w jaki powinno to działać. Wolałbym płacić wyższe podatki, zarabiać mniej pieniędzy i wiedzieć, że moi bliźni, moi bliźni ludzie, będą pod opieką. Byłem biedny. Musieliśmy zdecydować, czy wyłączymy światło czy gaz, ponieważ mogliśmy zapłacić tylko za jedno z nich. Jestem wdzięczny i pokorny przez pomysł, że mam ten sukces.

Byłaś nominowana do swojej pierwszej Emmy i wygrałaś w 2016 roku za granie Christine Baskets. W jaki sposób ten rodzaj sukcesu lub krytycznego uznania zmienił twoją pracę jako aktora?

Jestem na spotkaniach cały czas o robieniu więcej rzeczy, więc to pojedyncza rzecz. Mam wiele wdzięczności, ale myślę, że to był pierwszy raz, kiedy zrobiłem pracę, za którą mógłbym być uznany, wiesz? Myślę, że to ja ponoszę za to część odpowiedzialności. Miałem szczęście, że znalazłem się w sytuacji, w której wykonuję wspaniałą rolę, którą stworzyli Zack i Jonathan Krisel. Jonathan Krisel, reżyser, pomógł mi przez to przejść, a praca, jaką wykonaliśmy z Zackiem w tym roku, jest według mnie najlepszą pracą w całej serii. Świetnie się bawiliśmy i było to bardzo znaczące, także dla niego. Istnieje potrzeba, aby Christine Baskets oraz Chip i Dale Baskets byli obecni w telewizji, ponieważ są rodziną, która stara się gdzieś dotrzeć. Są rodziną, która próbuje gdzieś pójść, coś zrobić. To rodzina, która walczy i która się nie poddaje, i to właśnie w nich kocham. Możesz mieć hit show, a my niekoniecznie jesteśmy hit show, ale myślę, że dla ludzi, którzy nas oglądają, znaczymy bardzo wiele.

Czy ludzie rozpoznają cię teraz bardziej na ulicy?

Mam ludzi, którzy podbiegają i przytulają mnie i mówią, że kochają Christine Baskets. Dostaję takie rzeczy na Twitterze, „Chcę, żeby Christine Baskets była moją mamą” lub „Tak bardzo przypominasz mi moją mamę”. Uwielbiam to. Człowieczeństwo mojej mamy sprawia, że jestem w stanie sportretować tę postać. Jej niezmierzona miłość do ludzi, bez względu na to, czy ich znała, czy nie. Była tak miła dla ludzi. Pamiętam, że byłem na pogrzebie mojej mamy, na stypie. Podszedł jakiś facet i powiedział: „Chciałem się tylko przywitać. Poznałem kiedyś twoją mamę i była najmilszą osobą, jaką kiedykolwiek spotkałem. Musiałem wpaść i podzielić się tym z wami.” Nikt z nas nie znał tej osoby. Myślę, że została umieszczona na tej ziemi, aby wyświetlić tę życzliwość i umożliwić ludziom bycie mniej obciążonym.

Related: Thank You to the 20 Best Moms on TV

.