Biografia

Ghiberti, Lorenzo (1378-1455), jeden z najważniejszych rzeźbiarzy wczesnego renesansu we Florencji; jego prace i pisma stanowiły podstawę dla wielu stylów i celów późniejszego wysokiego renesansu.

Originally nazwie Lorenzo di Bartolo, Ghiberti urodził się we Florencji i przeszkolony jako złotnik; w jego rzeźby pokazał liryczny wdzięk i doskonałości technicznej, jak również troskę o klasycznej jasności wagi i objętości. W 1403 r., konkurując z tak groźnymi rywalami jak Filippo Brunelleschi i Jacopo della Quercia, Ghiberti zdobył swoje pierwsze poważne zlecenie, wykonanie drugiej pary brązowych drzwi do baptysterium katedry we Florencji. (Pierwsza para została wykonana na początku XIV wieku przez Andrea Pisano.) Ghiberti spędził ponad 20 lat na ich ukończeniu, korzystając z pomocy swoich uczniów, wśród których byli Donatello i Paolo Uccello. Każde drzwi zawierają 14 oprawionych w ćwierćwałek scen z życia Chrystusa, ewangelistów i ojców kościoła. Zainstalowane w 1424 roku, drzwi były bardzo chwalone. Chociaż płaskorzeźby były głównie w stylu gotyckim, późniejsze wykazują zwiększone zainteresowanie antykiem i głęboką przestrzenią obrazową, w której postacie nabierają większego znaczenia niż draperia. To przejście w stronę stylu renesansowego jest również widoczne w trzech brązowych posągach świętych, które wykonał dla Or San Michele (1412-24).

Ghiberti intensywnie rozwijał te idee po 1425 roku. Jego płaskorzeźby dla katedry w Sienie (1417-27) i jego największe dzieło, trzeci zestaw brązowych drzwi do baptysterium we Florencji (ukończony w 1452 r.), pokazują rozwój w kierunku naturalistycznego ruchu, objętości i perspektywy oraz większą idealizację tematu. Te drzwi, każdy przedstawiający pięć scen ze Starego Testamentu, zostały nazwane „Bramy raju” przez Michelangelo.