.

Barrett Glen Robbins (ur. 26 sierpnia 1973 r.) to były center futbolu amerykańskiego, który rozegrał dziewięć sezonów dla Oakland Raiders w National Football League (NFL). Po grze w college’u na Texas Christian University, został wybrany przez Oakland Raiders w drugiej rundzie draftu NFL w 1995 roku. Stał się jednym z najlepszych centrów NFL, a w 2002 roku został wybrany do Pro Bowl. Był liderem linii ofensywnej Raiders, która doprowadziła ich do Super Bowl XXXVII.

Center Raider

W 1996 roku, ostatnim roku Mike’a White’a jako głównego trenera, drugoroczniak Robbins zastąpił w składzie Dana Turka, stając się dopiero piątym startującym centrem w historii Raiders, po Turku, Donie Mosebarze, Dave’ie Dalbym i Jimie Otto.

W sezonie 2000 NFL z Jonem Grudenem jako głównym trenerem i Richem Gannonem jako rozgrywającym, Oakland zdobyło 479 punktów (29.9 punktów/mecz), 3. z 31 drużyn w NFL, dzięki silnej linii ofensywnej, która obejmowała Robbinsa grającego pomiędzy Stevem Wisniewskim na lewej obronie i Mo Collinsem na prawej obronie we wszystkich 16 meczach (również w obu meczach playoff), kończąc z rekordem wygranych i przegranych 12-4, najlepszym w zachodniej dywizji AFC. W rundzie dywizyjnej playoffów NFL 2000-01, Oakland pokonali Miami Dolphins 27-0, zdobywając 140 jardów po ziemi. Jednak Raiders przegrali mecz o mistrzostwo AFC z Baltimore Ravens, kiedy Gannon został wcześnie kontuzjowany.

Podczas sezonu 2001 NFL, Robbins został kontuzjowany, grając tylko w 2 meczach sezonu regularnego, zastąpiony przez Adama Treu (również w obu meczach playoff), kiedy Oakland zdobyło 399 punktów (24.9 punktów/mecz), 4. miejsce wśród 31 drużyn w NFL, i ponownie wygrało AFC West z rekordem 10-6, pokonując New York Jets w meczu o dziką kartę, ale przegrywając z New England Patriots w rundzie dywizji.

W sezonie 2002 NFL z Billem Callahanem w jego pierwszym roku jako głównym trenerem, Robbins odbił się mocno, rozpoczynając wszystkie 16 gier sezonu regularnego i robiąc Pro Bowl. Oakland wygrał AFC West na trzeci rok z rzędu, z rekordem 11-5, zdobywając 450 punktów (28.1 punktów / mecz), 2. z 32 drużyn w NFL. W playoffach 2002-03 NFL, Raiders ponownie pokonali New York Jets z 399 jardami, z linią ofensywną złożoną z Robbinsa, Franka Middletona i Mo Collinsa na obronie oraz Barry’ego Simsa i Lincolna Kennedy’ego na tacklach. Następnie Raiders pokonali z tą samą linią ofensywną Tennessee Titans w meczu o mistrzostwo AFC, zdobywając 375 jardów.

Wtedy, w niewytłumaczalny sposób, dzień przed Super Bowl XXXVII, katastrofa dotknęła Robbinsa. Został zgłoszony jako zaginiony przez większość dnia przed grą, po tym jak nie wziął swoich leków na depresję. Kiedy pojawił się tej nocy, był tak niespójny, że Callahan usunął go z listy zawodników. Spędził 30 dni w Betty Ford Center, w tym czasie zdiagnozowano u niego chorobę dwubiegunową (lub maniakalno-depresyjną). Zdiagnozowano u niego depresję podczas studiów w TCU, ale często zdarza się, że te dwie choroby są mylone na wczesnym etapie. Robbins powiedział później swojej żonie, że spędził większość dnia przed Super Bowl imprezując po drugiej stronie granicy w Tijuanie i właściwie myślał, że Raiders już wygrali mecz, a on świętował ich zwycięstwo. Z Adamem Treu jako centrum startowym, Raiders zostali upokorzeni w żenującej przegranej w Super Bowl z Tampa Bay Buccaneers, 48-21.

Robbins odzyskał swoją pracę startową w następnym roku w sezonie 2003 NFL z tymi samymi kolegami z linii, katastrofalne 4-12 dla zespołu. Jednak jego nazwisko oraz kilku jego kolegów z drużyny znalazło się na liście klientów Bay Area Laboratory Co-operative, która podawała leki zwiększające wydajność Marionowi Jonesowi i innym. Raiders zwolnili go latem 2004 roku, po tym jak test na steryd, który pochodził z laboratorium BALCO, dał wynik pozytywny. Treu zastąpił go jako centrum startowe.

Kłopoty post-footballowe

Kilka miesięcy później, w Wigilię Bożego Narodzenia, został aresztowany za uderzenie ochroniarza, który próbował powstrzymać go przed pójściem do baru w hotelu Sir Francis Drake w San Francisco. 15 stycznia 2005 roku, Robbins został trzykrotnie postrzelony podczas bójki z policją w Miami Beach, a następnie został oskarżony o usiłowanie zabójstwa za swoją rolę. W ramach ugody Robbins przyznał się do pięciu zarzutów, w tym do usiłowania zabójstwa, i został skazany na pięć lat w zawieszeniu, nakazano mu leczenie zaburzeń dwubiegunowych i unikanie alkoholu. Większość ostatnich sześciu lat spędził w więzieniu lub w ośrodkach odwykowych z powodu problemów z nadużywaniem substancji. Ostatecznie wylądował w ośrodku odwykowym w Houston w 2008 roku, a w maju 2009 roku został przeniesiony do domu dla osób w połowie drogi.

W 2009 roku w wywiadzie dla HBO’s Real Sports, Robbins powiedział Andrei Kremer, że zanim został zdiagnozowany jako dwubiegunowy, radził sobie ze swoimi wahaniami nastroju, biorąc alkohol, kokainę, marihuanę i sterydy. Powiedział również, że był w maniakalnym nastroju podczas obu meczów playoff Raider przed Super Bowl. Jego była żona, Marisa, również przesłuchiwana do tej historii, powiedziała, że przed diagnozą były dni, w których jadł śniadanie i od razu wracał do łóżka.

Na początku 2010 roku, policjant zatrzymał go w pobliżu Dallas i znalazł crack kokainy w jego samochodzie. W dniu 25 marca 2011 roku, Robbins został skazany na pięć lat w więzieniu na Florydzie za naruszenie warunków zawieszenia związanych z narkotykami i został zwolniony w dniu 25 września 2012 roku.

Zobacz także

• Lista sportowców ukaranych za przestępstwa dopingowe

.