Macrophytes

Macrophytes (dosłownie „duże rośliny”) to pojedyncze rośliny wodne, które można zobaczyć nieuzbrojonym okiem. Makrofity można skategoryzować na podstawie tego, gdzie i jak rosną.

Makrofity ukorzenione są zakorzenione w korycie rzeki lub podłożu jeziora, a zatem są ograniczone do obszarów, w których przepływ jest wystarczająco niski, aby umożliwić gromadzenie się drobnych osadów. Zakorzenione makrofity mogą mieć liście całkowicie zanurzone (pod wodą), pływające po powierzchni lub wynurzone ponad powierzchnię. W mętnej wodzie przenika niewiele światła i fotosynteza jest ograniczona, dlatego też rozwijać się mogą tylko rośliny o liściach pływających lub wynurzonych. Zakorzenione makrofity mogą pobierać substancje odżywcze z podłoża, jak również wchłaniać je z wody, tak jak robią to glony.

Pływające makrofity wodne to rośliny pozbawione korzeni, które utrzymują się tylko w obszarach bakałarzowych, gdzie przepływ wody zwalnia – w przeciwnym razie są one przenoszone w dół rzeki. Ponieważ ich powierzchnie fotosyntetyczne znajdują się ponad powierzchnią wody, rośliny te mogą rosnąć w głębokiej, mętnej wodzie oraz w miejscach, gdzie miejsca zakorzenienia są rzadkie.

Obfitość makrofitów może ulegać sezonowym wahaniom w wyniku szorowania osadów dennych i zmywania roślin podczas ulewnych deszczów. Z tego powodu liczba makrofitów w kanałach rzecznych zwykle osiąga szczyt w okresach niskiego przepływu.
Makrofity wodne są ważne w wielu systemach wodnych, zwłaszcza na terenach podmokłych, w wolniej poruszających się wodach strumieni i rzek oraz w płytszych obszarach jezior. Makrofity wodne dodają trójwymiarowej złożoności do siedlisk wodnych i mogą zapewnić siedlisko, schronienie i tarliska dla zwierząt, takich jak owady wodne i ryby, a także powierzchnię dla wzrostu peryfitonu. Ponieważ są one producentami pierwotnymi, makrofity wodne wytwarzają materię organiczną, która może być spożywana przez niektóre ryby; jednak większość tego materiału roślinnego jest niesmaczna dla roślinożerców, kiedy jest żywa. Energia jest przekazywana zwierzętom przede wszystkim wtedy, gdy martwe tkanki roślinne i związane z nimi rozkładniki są zjadane.
Duże populacje makrofitów wodnych mogą mieć negatywny wpływ na ekosystemy wodne i ludzi, którzy na nich polegają. W niektórych przypadkach, pływające rośliny są tak liczne, że tworzą gęste maty pokrywające powierzchnię wody. Ich wyporne korony liściowe łączą się nad powierzchnią, podczas gdy masy korzeniowe zwisają poniżej w głąb wody. Splątana mata roślinna blokuje przenikanie światła w dół słupa wody i uniemożliwia wzrost innych roślin. W skrajnych przypadkach woda pod powierzchnią staje się odtleniona, a pływające rośliny stają się uciążliwe, utrudniając przepływanie łodzi i przeszkadzając w wędkowaniu. Inwazyjne gatunki makrofitów mogą być szczególnie uciążliwe dla naturalnych ekosystemów wodnych.

Roślinność nadrzeczna

Roślinność nadrzeczna to rośliny porastające brzegi rzek i innych śródlądowych zbiorników wodnych. Rośliny te chronią brzegi rzek przed działaniem fal i erozją, a także oferują schronienie, pożywienie i miejsca lęgowe dla ryb, ptaków i innych organizmów. Liście, gałązki i inne substancje organiczne pochodzące z roślinności łęgowej mogą dostarczać znaczących ilości substancji organicznych do strumieni i rzek. W strefie łęgowej może występować wiele różnych roślin – od traw po drzewa – często w sposób stopniowy, w miarę oddalania się od brzegu, co odzwierciedla tolerancję różnych gatunków na nasycenie gleby.

.