Sharing is caring!

Muay Thai jest znane jako sztuka 8 kończyn. Ale czy słyszałeś o tak zwanej „sztuce 9 kończyn”? Odnosi się ona do Lethwei, która jest jedną z najbardziej brutalnych sztuk walki na naszej planecie. Nie jest ona tak popularna jak Muay Thai na arenie międzynarodowej, przynajmniej jeszcze nie teraz. Mistrz świata Lethwei, Dave Leduc, w ostatnich latach prowadził kampanię na rzecz Lethwei jako „najbardziej efektywnej sztuki uderzania na świecie”.

Jeśli nigdy nie słyszałeś o tym sporcie, przygotuj się na oszałamiającą prawdę o Lethwei, premierowej sztuce uderzania w Myanmarze. Będziemy przyglądać się historii tego sportu, jego porównaniu z Muay Thai i jego rozwojowi/przyszłości dzięki Dave’owi Leducowi, który jest największym zwolennikiem tego sportu.

Co to jest Lethwei?

Lethwei (birmański: လက်ဝှေ့ oznaczający: boks) jest sportem uderzanym w stójce pochodzącym z Myanmaru. Dzieli swoje korzenie z innymi sztukami walki Azji Południowo-Wschodniej, takimi jak Muay Boran (starożytna forma Muay Thai), Muay Lao (Laos) i Pradal Serey (Kambodża).

Muay Thai jest znany jako sztuka 8 kończyn, ponieważ używa rąk (2x), łokci (2x), kolan (2x) i goleni/stóp (2x).

W dodatku do 8 kończyn używanych w Muay Thai, Lethwei dodaje jeszcze jedną broń, która jest zarówno brutalna jak i skuteczna. Dlatego nazywają to sztuką 9 kończyn.

Tą bronią jest głowa, ponieważ Lethwei pozwala na używanie uderzeń głową w walkach. Obecność uderzeń głową jest absolutnym game changerem dla sztuk walki. To dlatego wielu fanów i zwolenników uważa Lethwei za jedną z najbardziej efektywnych i praktycznych sztuk walki. Jest również niezwykle dziki.

Mówią, że to jest to, co daje Lethwei przewagę nad innymi sztukami walki jako skutecznej techniki samoobrony. Walki uliczne lub inne sytuacje z życia wzięte nie przestrzegają żadnych zasad, więc można absolutnie wykorzystać tę dodatkową broń.

Inne niż uderzenie głową, Lethwei ma kilka innych różnic w porównaniu do bardziej globalnie uznanego sportu Muay Thai. Zanim jednak zagłębimy się w ten sport, przyjrzyjmy się najpierw jego początkom.

Krótka historia Lethwei

Podobnie jak w przypadku Muay Thai, Lethwei miało swoje początki na polu walki. Żołnierze starożytnej Myanmar opracowali metodę walki wręcz. Ich celem jest wykorzystanie jej w momencie, gdy znaleźli się bez broni podczas walk na wojnie.

Jej historię można prześledzić do około tysiąca lat w przeszłości, gdzie powstał najwcześniejszy znany zapis tej sztuki. Był to czas, kiedy Imperium Pyu rządziło ziemią i wczesna wersja Lethwei była używana przez wojowników tego kraju. Była ona szczególnie przydatna w wojnach i bitwach przeciwko wojownikom z sąsiednich krajów.

Nawet w tych wczesnych dniach, Lethwei było używane do treści i turniejów. Fighters nosił konopie owinięte wokół ich rąk, gdy konkurowali dużo w ten sam sposób jak Muay Thai liny. Nie było stadionów wtedy tak piaskownice służył cel walki venues zamiast.

Jeśli zastanawiasz się, co zasady były jak wtedy, dobrze byłoby bardzo niewiele zasad egzekwowanych w czasie. Był tylko jeden sposób dla bojowników, aby wygrać i to jest znokautować ich przeciwnika. Zwycięzcą był ostatni stojący człowiek.

Sztuka zachowała ten format przez wieki bez znaczącego rozwoju. Kilka pierwszych zmian zaczęło się pojawiać dopiero w połowie XX wieku.

Modernizacja Lethwei

Lethwei zostało zapoczątkowane na ścieżce modernizacji przez Kyar Ba Nyein (birmański: ကျား ဘငြိမ်း). Był bokserem, który reprezentował Myanmar (znany wtedy jako Birma) na Olimpiadzie w 1952 roku.

Kyar Ba Nyein był odpowiedzialny za wprowadzenie bardziej zorganizowanego i nowoczesnego zestawu zasad dla Lethwei. To właśnie na wprowadzonych przez niego zasadach opiera się współczesne Lethwei.

Zainspirowany swoją karierą w nowoczesnym boksie, Kyar Ba Nyein opracował zasady i przepisy w 1953 roku. Następnie rozpoczął wprowadzanie i promowanie nowo opracowanych zasad w stanach wokół ówczesnej Birmy, w wioskach, gdzie istniały znaczące społeczności walczące w Lethwei.

Kyar Ba Nyein sprowadził również bojowników z odległych obszarów w stanach Mon i Karen (w pobliżu Tajlandii) do głównych miast Mandalay i Rangunu (wtedy Rangoon). Szkoląc ich przy użyciu nowoczesnych metod, promował następnie mecze Lethwei w całej Birmie z udziałem bojowników.

1962 przewrót wojskowy

Myanmar uzyskał niepodległość od rządów brytyjskich w 1948 roku. Po wojskowym zamachu stanu w 1962 roku, kraj przeszedł od bycia drugim najbogatszym krajem Azji Południowo-Wschodniej do jednego z najuboższych krajów świata.

Pośród wielu negatywnych skutków, bankructwo gospodarcze kraju wpłynęło na wzrost i światową ekspozycję Lethwei. Nie było zbyt wiele zachęt finansowych do walki w Lethwei. To w porównaniu do Muay Thai, który był sposobem na wyjście z ubóstwa dla wielu w Tajlandii ludności wiejskiej.

Muay Thai popularność wzrosła wykładniczo zwłaszcza w latach 80-tych i 90-tych złotej ery jako Tajlandia boom gospodarczy przyciągnął bogactwo talentów. Lethwei z drugiej strony pozostał niejasny sport walki dla dużej części 20 wieku.

To było tylko na przełomie tysiącleci, kiedy Lethwei dokonał poważnego skoku do międzynarodowego uznania. Wtedy to kilku kickbokserów z USA rzuciło wyzwanie ćwiczącym Lethwei. Nie skończyło się to dobrze dla Amerykanów, gdyż każdy z nich został wyeliminowany przez nokaut już w pierwszej rundzie.

Druga międzynarodowa wymiana odbyła się w 2004 roku. Tym razem 4 japońskich fighterów pojawiło się, aby rzucić wyzwanie birmańskim zawodnikom Lethwei w ich grze, na ich ziemi. Mieszany artysta walki Akitoshi Tamura zapisał się w historii jako pierwszy obcokrajowiec, który pokonał myanmarskiego boksera w Lethwei. Znokautował Aye Bo Seina kolanem w twarz birmańskiego fightera.

Amerykański zawodnik Muay Thai, Cyrus Washington zadebiutował w Lethwei w 2010 roku. Jest godny uwagi ze względu na jego trylogię walk z bohaterem Lethwei, Tun Tun Min w latach 2014 i 2015. Washington wygrał pierwszą z nich przez przekonujące KO przed przegraniem dwóch kolejnych.

Z wszystkich zagranicznych forays do Lethwei, Dave Leduc pozostawił i nadal pozostawia najbardziej wpływowe wrażenie na ten sport.

Dave Leduc

Dzisiaj Lethwei jest najbardziej popularne na arenie międzynarodowej. Zainteresowanie rośnie zarówno wśród fanów jak i praktyków, szczególnie od ostatniej dekady.

Nosicielem flagi w promowaniu tej sztuki jest bez wątpienia aktualny mistrz świata WLC Lethwei Dave Leduc. Leduc, Kanadyjczyk, jest prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalnym zawodnikiem Lethwei na świecie.

Dave Leduc rozpoczął szkolenie w sztukach walki w wieku 17 lat pod jego kung fu „sifu” (chiński termin dla mistrza), Patrick Marcil. Kanadyjczyk zbudował swoje podstawy nauki Sanshou (chiński: 散手), chiński kickboxing sztuki walki, który później przekształcił się w Sanda do użytku w wojsku.

Po krótkim amatorskim stint i braku profesjonalnej kariery w mma, Leduc wyruszył na 3-letni pościg Muay Thai. Przez większość tego okresu bazował w Tiger Muay Thai w Phuket, zbierając 15 zwycięstw do swojego rekordu 16 walk.

Leduc w Muay Thai nie ma się czym chwalić ponieważ walczył na stadionach w Phuket z zawodnikami niskiej klasy i amatorami na wakacjach. Jedynym godnym uwagi przeciwnikiem Leduca w jego karierze Muay Thai jest Jake Lund, mistrz świata WBC (2019). Leduc wziął L w tej walce.

Dave Leduc w Lethwei

Jednakże w Lethwei, Dave Leduc zdołał zabłysnąć w sporcie, jakby był do tego stworzony. Swój debiut w Lethwei zaliczył 21 sierpnia 2016 roku.

Leduc zdobył swój pierwszy tytuł Lethwei przeciwko bohaterowi Myanmar’s Lethwei, Tun Tun Min w tym samym roku. Para spotkała się wcześniej na Yangon’s Thein Pyu Stadium, które zakończyło się remisem.

Ich drugie spotkanie zmieniłoby bieg kariery Leduca i przyszłość tego sportu. Pomimo uzyskania floored i incurring 8-count w drugiej rundzie, Kanadyjczyk wrócił w trzeciej rundzie, aby pokonać hot-favorite.

Dręczący problem kolana Tun Tun Min’a nasilił się kiedy jego noga została złapana i został rzucony na ziemię przez Leduc’a. Wszystko było stracone w tym momencie, ponieważ kontuzjowane kolano zmusiło go do odpuszczenia walki.

Para skrzyżowała ścieżki jeszcze raz w 2018 roku dla rozdziału trzeciego trylogii. Po pięciu intensywnych rundach, żadna ze stron nie była w stanie skończyć i walka została uznana za remis zgodnie z zasadami Lethwei. Leduc zdołał zachować swój tytuł mistrza świata w tym, co zostało uznane przez fanów za „walkę dekady”.

Leduc podpisał ekskluzywny kontrakt z World Lethwei Championship (WLC) w 2019 roku. WLC jest obecnie największą promocją w Lethwei na świecie. Dzięki poparciu i zaangażowaniu Leduca, Lethwei nadal rośnie poprzez WLC, które jest transmitowane na UFC Fight Pass.

Leduc pojawił się również na niezmiernie popularnym podcaście Joe Rogan Experience pod koniec 2019 roku. To była ogromna ekspozycja dla Leduc i Lethwei, zdobywając nowy legion zachodnich fanów. Wielu z tych nowych fanów stopniowo podniosło treningi w tym sporcie.

Lethwei i Muay Thai: Podobieństwo & Różnica

W przypadku porównania głowa w głowę (pun intended), Muay Thai i Lethwei są podobne i różne w tym samym czasie.

Muay Thai jest powszechnie uważane za najbrutalniejszy sport walki na świecie, ale Lethwei faktycznie bierze brutalność w górę notch.

Jeden jest sztuką 8 kończyn, a drugi jest sztuką 9 kończyn. Są one często porównywane i po prostu nie można od tego uciec.

Praktycy Lethwei uderzają pięściami, łokciami, kolanami i goleniami/stopami tak jak Muay Thai. Klinczowanie odgrywa kluczową rolę w obu sportach. Pozwala to fighterom na posiadanie szerokiego wachlarza broni do ich dyspozycji.

Najbardziej rażącą różnicą pomiędzy Lethwei i Muay Thai jest użycie uderzeń głową w tym pierwszym. Jest to niszczycielska broń, którą należy mieć do walki, a także do samoobrony.

Lethwei charakteryzuje się również mniej restrykcyjnymi zasadami grapplingu i pozwala na stosowanie technik takedown, takich jak suplex. Te ruchy zapaśnicze/grapplingowe mogą szybko zneutralizować impas i bezczynność w klinczu Muay Thai.

Lethwei Yay & Lekkha Moun

Lethwei Yay jest przedwalkowym rytuałem tanecznym Lethwei, tak jak Wai Kru jest dla Muay Thai. Birmańscy bokserzy wykonują go czasem jako taniec zwycięstwa.

Lethwei Yay jest mniej rozbudowany niż Wai Kru. Zazwyczaj składa się z serii szybkich ruchów Lethwei.

Lekkha Moun jest gestem wykonywanym przez uderzenie własnego ramienia w kierunku przeciwnika. Bokserzy wykonują ten gest, aby wyzwać przeciwnika z odwagą i szacunkiem przed walką. Naśladuje on machanie skrzydłami walczącego koguta.

Gest ten wykonywany jest przez klaśnięcie 3 razy prawą dłonią w trójkątny otwór utworzony podczas zginania lewego ramienia. Klaszcząca dłoń musi być w formie kielicha, natomiast lewa dłoń musi być umieszczona pod prawą pachą.

Jak niebezpieczne jest Lethwei

Lethwei jest niebezpiecznym sportem. Wielu uważa Muay Thai za najbardziej śmiercionośną sztukę walki, ale Lethwei jest jeszcze bardziej dziki.

Muay Thai i Lethwei mają podobne korzenie historyczne. Podczas gdy Muay Thai ograniczyło uderzenia głową, gdy ewoluowało w nowoczesny sport, Lethwei zachowało je. Headbutt jest okrutną bronią najlepiej używaną w walce na średnim i bliskim dystansie.

Jest łatwy do ustawienia i szybki do wykonania, co czyni go idealnym ruchem szczególnie na bliskim dystansie lub jako kontrę.

Istnieją jednak pewne obawy, co do wpływu uderzeń głową zarówno na atakującego fightera, jak i tego, który je otrzymuje. Istnieje CTE (Chronic Traumatic Encephalopathy), która jest postępującą i degeneracyjną chorobą mózgu, która jest najbardziej powszechna u ludzi, którzy cierpią z powodu powtarzających się urazów mózgu.

Reguły Lethwei dodatkowo zwiększają brutalność tego sportu.

Walka nadal się nie kończy, nawet gdy zawodnik zostaje znokautowany na zimno przez swojego przeciwnika. Znokautowany zawodnik dostaje jedną dwuminutową szansę, aby dojść do siebie i zostać ożywionym przez swój narożnik. Następnie zostaje wysłany do ponownej walki, aż do wyłonienia zwycięzcy po pięciu rundach.

Inną kluczową cechą jest brak rękawic w Lethwei. Zamiast tego, zawodnicy noszą tylko gazę i taśmę. To rachunki na więcej akcji walk i również zwiększa prawdopodobieństwo nokautów innych niż te osiągnięte przez headbutts.

Walczący może wygrać tylko przez nokaut w tradycyjnych zasadach. Większość organizacji promujących Lethwei nadal stosuje tę zasadę. Jeśli nie ma nokautu do końca, wtedy walka zostanie uznana za remis.

Lethwei zasadniczo rezygnuje z jakiejkolwiek formy punktacji i faworyzuje techniki mające na celu znokautowanie przeciwnika. W tym aspekcie, zachowuje wiele z pierwotnego celu sztuki walki do wykorzystania w rzeczywistych bitwach, co czyni ją bardziej niebezpieczną niż większość innych sportowych sztuk walki.

Tradycyjne Zasady vs Nowoczesne Zasady

Większość promocji Lethwei przyjmuje to, co jest znane jako tradycyjne zasady (birmańskie: ရိုးရာလက်ဝှေ့ co oznacza: tradycyjny boks). Zwycięzca jest ogłaszany tylko wtedy, gdy przeciwnik zostaje znokautowany lub nie jest w stanie kontynuować walki w określonym czasie (zazwyczaj 3 do 5 rund).

Założona w 2015 roku, WLC wprowadziła punktację do Lethwei w dążeniu do dalszego jej unowocześnienia. To oznacza kluczową różnicę pomiędzy tradycyjnymi i nowoczesnymi zasadami. Nowoczesne zasady zapewniają, że zwycięzca jest ogłaszany w przypadku, gdy walka toczy się na dystansie.

Trzech sędziów ocenia walkę i decyduje o zwycięzcy, podobnie jak w innych sportach walki.

WLC usunęło dwuminutową przerwę na kontuzję, aby wyeliminować lub zminimalizować możliwość remisu.

Te zmodyfikowane zasady były sprzeczne z tradycjami Lethwei i spotkały się z oporem w pierwszych dniach przez zatwardziałych fanów. Wielu wysoko cenionych mistrzów Lethwei z Birmy zostało ukoronowanych w ten sposób. Leduc zaakceptował również kryteria sędziowania, ponieważ jest to część inicjatywy, aby Lethwei szło do przodu jako nowoczesny sport.

Lethwei vs Muay Thai

Mamy teraz pojęcie o odpowiednich podobieństwach i różnicach pomiędzy Lethwei i Muay Thai. Nadszedł czas, aby odpowiedzieć na pytanie:

Czy Lethwei jest lepsze od Muay Thai?

Prawda jest taka, że byłoby nieuczciwe porównywać te dwie sztuki i deklarować, która z nich jest lepsza. Mają one różne zestawy zasad, po wszystkim. Następnie istnieją również różnice, jeśli chodzi o ich podstawowy sprzęt, który jest rękawice dla Muay Thai i tylko gaza i taśmy dla Lethwei.

Dzięki tej samej ilości doświadczenia, birmański bokser i tajski wojownik będzie wykonywać lepiej w ich odpowiednim sporcie. Każdy sportowiec będzie działał najlepiej w ramach zasad, w których trenuje i konkuruje.

Miało miejsce kilka godnych uwagi wymian pomiędzy tymi dwoma formami sztuki. Były mistrz Lethwei, Soe Lin Oo walczył i znokautował mistrzów Muay Thai takich jak Iquezang Kor Rungthanakeat i ostatnio, Pakorn PKSaenchaiGym.

Pakorn jest już daleko poza swoim najlepszym okresem zarówno pod względem umiejętności jak i budowy ciała w tym momencie. Wielokrotny mistrz jest daleki od swoich dni jako top-tiered elite. Iquezang wyrównał rekord, kiedy znokautował Ye Ta Gon (Birmańczyka) na zasadach Thai Fight Kard Chuek.

Tun Tun Min brał udział w kilku walkach Kard Chuek na Thai Fight na zasadach Muay Thai. Wygrał dwie walki z obcokrajowcami z najniższego szczebla przed przegraną przez decyzję z Youssefem Boughanem z najwyższego szczebla. Tun Tun Min zremisował z weteranem tajskich walk, Saiyok Punpammuang na zasadach Lethwei.

Trudny zawodnik Lethwei, Kyal Lin Aung również przegrał z Saiyok na Thai Fight Kard Chuek.

Birmańscy fighterzy toczą mniej walk – a więc i doświadczenia – w swojej karierze w porównaniu do fighterów Muay Thai, którzy z łatwością przechodzą na emeryturę po 100-200 walkach. Jeśli odejmiesz uderzenia głową, Muay Thai jest bardziej zaawansowane technicznie ze względu na konkurencyjność tego sportu.

To powiedziawszy, te mieszane wyniki nie są rozstrzygające i nigdy nie było prawdziwej wymiany między najlepszymi zawodnikami w każdej odpowiedniej sztuce walki. Rozmiar puli talentów w Lethwei jest również znacznie mniejszy niż Muay Thai dla dokładnego porównania.

Street Fight

Jednakże, jako sztuka samoobrony, Lethwei może przewyższać Muay Thai z powodu sposobu w jaki praktycy trenują dla poszczególnych sportów. Lethwei kładzie nacisk na znokautowanie przeciwnika, podczas gdy Muay Thai przyjęło bardziej wyrafinowany system punktacji, który faworyzuje lepszą technikę.

Lethwei fighters prawdopodobnie mają wysoki(er) poziom tolerancji na ból z powodu twardego uderzenia w walce tylko z okładami. Jest to duża zaleta w każdym rodzaju walki.

Jeśli każdy zawodnik może swobodnie korzystać z każdej broni w swoim arsenale, uderzenie głową może złapać zawodnika Muay Thai poza zasięgiem. Moim zdaniem, techniki uderzeń głową i obaleń Lethwei czynią go bardziej wszechstronnym i skutecznym w walkach ulicznych.

Konkurs popularności

Mimo, że zarówno Lethwei jak i Muay Thai mają bardzo podobne korzenie, Muay Thai przeszło długą drogę jako zmodernizowany sport. Podobnie jak sport bokserski jest aktualizacją boksu z gołymi rękami, Muay Thai jest nowoczesną formą zbiorowej sfery południowo-wschodnioazjatyckich sztuk walki.

Muay Thai unowocześnił się jako sport walki o nagrody, jako stosunkowo archaiczny Lethwei próbuje nadrobić zaległości.

W kategoriach popularności, łatwo zauważyć, że Muay Thai jest teraz znacznie bardziej popularne na arenie międzynarodowej. Jest więcej ćwiczących na całym świecie i więcej dużych turniejów, jak również. Pozostaje bazą uderzeniową z wyboru dla mieszanych artystów walki w ogóle.

Dave Leduc prowadził kampanię na rzecz większego światowego uznania dla Lethwei, odkąd wszedł na pokład.

Lethwei robi duże postępy w ciągu ostatnich kilku lat i zyskuje trochę gruntu, nawet jeśli w tej chwili jest on tylko niewielki. Jego przyszłość wydaje się być związana i ograniczona przez jego tajski odpowiednik, który nadal odnotowuje globalny wzrost.

Część wzrostu Muay Thai w ostatniej dekadzie jest jego akceptacja przez masę i jego przyjęcie jako rekreacyjne ćwiczenia fitness na całym świecie.

Trzeba będzie wiele, aby przekonać zwykłych ludzi do zaakceptowania uderzeń głową w padwork lub sparingu. (Concussions anyone?) To będzie ogromnie trudne dla zwykłych ludzi, aby zaakceptować Lethwei jako rekreacyjny lub fitness trening. Lethwei jest sztuką walki zarezerwowaną dla zawodów i nieustraszonych zawodników.

Lethwei żyje w cieniu sukcesu Muay Thai. Jest trochę do nadrobienia zanim stanie się tak powszechnie znane jak Muay Thai. Zwolennicy Lethwei tacy jak Dave Leduc muszą przestać porównywać ten sport do Muay Thai i znaleźć jego własną, unikalną ścieżkę i tożsamość.

Konkluzja

Lethwei jest rzeczywiście jedną z najbardziej, jeśli nie najbardziej, brutalną sztuką walki na świecie. Sama różnorodność broni, którą fighterzy mogą władać czyni ją śmiertelnie niebezpieczną jako sport walki i jako środek samoobrony.

Wraz z jej rosnącą popularnością, jest to prawdopodobnie tylko kwestia czasu zanim otrzyma ona szersze międzynarodowe uznanie, na które naprawdę zasługuje.

W mojej własnej obserwacji, Dave Leduc, Król Lethwei, wziął ten sport w dół ścieżki UFC, grając w górę brutalność i aspekty przemocy. To zamiast wartości azjatyckich sztuk walki, takich jak szacunek i pokora.

Moja skromna opinia jest taka, że Leduc może być w stanie odwołać się do szerszej publiczności poprzez przedstawianie Lethwei i siebie w bardziej pozytywnym świetle.

Dodatkowo, Leduc zdecydował się związać i ograniczyć się do konkurowania z Lethwei wyłącznie na WLC. Odrzucił oferty walki na masywnym ONE Championship. Niektórzy fighterzy Lethwei już dokonali zmiany, aby walczyć na gigantycznej promocji, która ma znacznie większy fanbase.

Jeśli fighterzy Lethwei mogą ostatecznie konkurować i konsekwentnie wygrywać pod zunifikowanymi zasadami stójki, zrobią o wiele więcej, aby rozwinąć sport. To było to, co Buakaw zrobił dla Muay Thai, kiedy walczył w K-1.

Dzikość tego sportu jest mieczem obosiecznym, który z jednej strony czyni go bardzo skuteczną sztuką uderzania, ale z drugiej ogranicza jego rozwój. To zajmie dużą zmianę w paradygmacie dla Lethwei wyprzedzić Muay Thai i być akceptowane jako numer jeden sztuki uderzenia na świecie.

Sharing is caring!

.