Jeśli istnieje jeden wspólny temat, że powierzchnie za każdym razem mówię z rodzicami gimnazjalistów to jest to: to jest naprawdę mylące i naprawdę trudne. Dlaczego? Ponieważ zmiana jest tym, co wyznacza ten etap życia, a zmiana nie jest łatwa dla nikogo.

Pracowałem z uczniami szkół średnich w środowisku edukacyjnym, sportowym i duszpasterskim przez ponad 14 lat. Chociaż każdy kontekst był unikalnie inny, wciąż było kilka podstawowych rzeczy o (większości) gimnazjalistów, które pozostały takie same bez względu na wszystko.

Odsuwają swoich rodziców.

To jest normalne. Gimnazjaliści chcą wolności. Nie są już dziećmi, a kiedy są traktowane w ten sposób, buntują się. Oni naciskać z powrotem na wszystko, od czasu snu do obowiązków, aby przejść miejsc przez siebie do mediów społecznych. Chcą dokonywać własnych wyborów. Są zmęczeni tym, że mówi się im, co i kiedy mają robić. Na tym polega napięcie życia gdzieś pośrodku. Dlatego tak ważne jest, aby rodzice dzieci w wieku gimnazjalnym mieli w swoim życiu dorosłych, którym ufają, innych niż Ty. Ci dorośli mogą stanąć w rozkroku między twoim nastolatkiem a tobą (i pomóc mu dostrzec, że mimo wszystko masz rację).

Mogą zachowywać się w jeden sposób z tobą, a zupełnie inaczej z kimś innym.

Dzwoni do ciebie nauczyciel, trener lub lider małej grupy i słyszysz historię o tym, jak bardzo są pomocni w klasie lub zachęcają do działania w grupie. I od razu myślisz: „Poważnie? Moje dziecko? Nawet nie pamiętam, kiedy ostatnio powiedziało coś zachęcającego swojemu rodzeństwu, albo kiedy ostatnio pomagało w domu bez narzekania”. To dezorientujące, kiedy zachowują się inaczej przy różnych osobach. Dlaczego tak się dzieje? To nie jest, że są one fałszywe, są one po prostu próbuje na różne części ich osobowości, aby zobaczyć, co pasuje do nich najlepiej.

Co ich przyjaciele myślą liczy się bardziej niż cokolwiek innego.

To jest trudne, bo jak dojrzewanie zaczyna zmieniać je od wewnątrz na zewnątrz, gimnazjaliści są desperacko próbuje dopasować się. Rówieśnicy zatwierdzenia zawsze będzie trwać porady od dorosłych (zwłaszcza ich rodziców). Nie można ich zobaczyć noszących te spodnie, obściskujących się z tymi chłopcami lub spacerujących publicznie ze swoim rodzicem. Chodzi o to, że nastolatki w fazie szkoły średniej bardziej dbają o to, co mówią ich rówieśnicy niż ktokolwiek inny. To nie jest tylko twoje dziecko.

Wyolbrzymiają (i czasami kłamią).

Gdy zastanawiasz się, „Co się stało z moim dzieckiem? Nie używało ich w ten sposób”, wiedz, że nie jesteś sam. To jest szkoła średnia. Coś się dzieje na potańcówce w 8 klasie, a twoje dziecko jest skulone w kręgu płacząc w łazience z przyjaciółmi. Jeśli to jest trendy, mówią o tym… non-stop. Dramat przyjaciela jest w zasadzie wszystko awantura (z słów lub plotek). To grzmi na zewnątrz, a oni zachowują się tak, jakby nigdy nie byli w burzy przed w ich życiu. Widzą na zewnątrz węża, który na pewno chce ich zjeść. Ich nauczycielka jest oczywiście najbardziej niesprawiedliwą osobą na całej planecie. Aha, i nie skopiowali tej pracy domowej ani nie oszukiwali na teście; oni po prostu drapali się po głowie! Rozumiecie o co chodzi. To faza pełna wszelkiej przesady.

Są niewiarygodnie niepewne tego, co dzieje się z ich ciałami.

Czują się tak, jakby były jedynymi przechodzącymi przez tę rzecz zwaną gimnazjum. A kiedy czujesz, że jesteś jedyną osobą przechodzącą przez coś, czujesz, że wszystkie oczy są na ciebie przez cały czas. Normalizowanie tego, co dzieje się z nimi i wokół nich jest ważne, ale bądź wyczulony na to, że kiedy podnosisz to, co dzieje się z ich ciałem, mogą stać się jeszcze bardziej niepewni tego, że to zauważasz. Jeśli próbujesz nakłonić swojego gimnazjalistę do zrobienia czegoś przed rówieśnikami, a on się opiera, prawdopodobnie jest na to fizyczne wytłumaczenie. Plamy z potu. Wyciek miesiączki. Niewłaściwy stanik. Gaz. Jedzenie w aparacie ortodontycznym. Trądzik. Choć to wszystko jest normalne, czują się odizolowane. Więc nie naciskaj ich.

Chcą się dobrze bawić, ale chcą być traktowani poważnie.

Nie możesz być nudny, albo nie będą chcieli spędzać z tobą czasu. Oni nie chcą, abyś tylko pozwolił im się bawić; chcą, abyś bawił się z nimi. W tym samym czasie, chcą, abyś był prawdziwy z nimi. Chcą być traktowani poważnie. Nie chcą powierzchownych odpowiedzi. Chcą bezpośrednich, prawdziwych wyjaśnień. Kiedy mówią ci coś, co wydaje ci się głupie, ale dla nich jest prawdziwe, nie możesz się śmiać. Nie możesz tego odrzucić. Musisz zaangażować się w to z odpowiednim poziomem powagi, aby pokazać im, że Ci zależy.

YouTube to Gucci.

Według wielu badań 80%-95% Pokolenia Z szuka porad poprzez kanały i filmy na YouTube. Najczęściej wyszukiwane filmy dotyczą prawdziwych historii, filmów z życia codziennego, filmów zza kulis lub filmów typu „jak to zrobić”. Chcą wiedzieć o związkach i randkach, trendach dla nastolatków, poradach, jak zdobyć nowe umiejętności i nie tylko. Jeśli nie wiedzą jak, idą na YouTube. Jeśli nie wiedzą, co to jest, idą do YouTube. Jeśli chcą stać się sławni, idą na YouTube. Więc w zasadzie, powinieneś być na YouTube, too.

Parenting gimnazjalistów nie jest łatwe zadanie, które jest dlaczego zrozumienie, gdzie są i co jest normalne pomoże Ci zachować zdrowy rozsądek jako rodzic. Pamiętaj: to nie jest tylko twoje dziecko, to jest tylko gimnazjum.

Odkryj, co zmienia się w twoim dziecku lub nastolatku w ciągu następnych 52 tygodni, 6 rzeczy, których twoje dziecko potrzebuje najbardziej, oraz 4 rozmowy, które należy przeprowadzić w każdej fazie. Projekt Faza, w tym te Przewodniki po Fazie Gimnazjum, jest syntezą osobistych doświadczeń, badań akademickich oraz spotkań liderów i ekspertów edukacyjnych z całego spektrum rozwoju dziecka.