Jako były dziennikarz, z ponad 30-letnim stażem w branży public relations (prawie 25 lat w Burson-Marsteller), uczestniczyłem w wielu szkoleniach medialnych dla klientów przed, w trakcie i po zakończeniu mojej kadencji w B-M, często stwierdzając, że nie sprostali zadaniu.
Zbyt często sesje koncentrowały się na tym, jak się ubrać, jak usiąść, jakie punkty wiadomości zawrzeć w odpowiedziach (ważne, ale łatwiejsze do wykonania w wywiadzie drukowanym niż w telewizji). Co były często brakuje były trudne pytania, które mogą być zadawane. Tak więc, na rachunkach, które zarządzałem, po formalnych sesji szkoleniowych mediów, chciałbym przeprowadzić własną sesję szkoleniową jeden na jeden.
Byłbym grać reportera i zadać najtrudniejsze pytanie, że mogę myśleć. Podkreśliłbym do klienta, aby być pewny siebie, ponieważ ankieter wiedział mniej na ten temat niż klient. Jeśli chodzi o punkty wiadomości, ustalilibyśmy priorytety, które punkty wiadomości były najważniejsze i zgodzilibyśmy się, który jeden lub dwa punkty, aby spróbować pracować w odpowiedzi. Powiedziałbym również klientowi, że większość ankieterów pozwoli Ci pracować w plug.
Ale najważniejsze, chciałem się upewnić, że klient nie był zbytnio przerażony o byciu interview.
Potem omówilibyśmy kilka orzechów i śrub, które mają zastosowanie do każdego wywiadu. Oto co mówię klientom przed wywiadami z mediami:
- Nie bój się wywiadu.
- Pamiętaj, że zdecydowana większość reporterów to serdeczni ludzie, którzy nie chcą cię skrzywdzić. Oni po prostu chcą dostać historię, która zadowoli ich redaktorów i wrócić do domu, do swojej rodziny.
- Reporterzy nienawidzą, kiedy ktoś wprowadza ich w błąd lub kłamie. Reporterzy nie lubią, kiedy ich historie muszą być poprawiane nie z ich własnej winy i z powodu niedokładnych informacji, które im przekazano.
- Nie „machaj ręką”. Przyjdź przygotowany z notatkami dotyczącymi tematu.
- Jeśli nie znasz odpowiedzi na jakieś pytanie, powiedz reporterowi, że wrócisz z odpowiedzią.
- Wywiad nie jest przesłuchaniem prawnym. Dobrze jest powiedzieć reporterowi, że niektóre informacje są zastrzeżone.
- Tylko dlatego, że reporter odkłada notatnik lub wyłącza magnetofon, nie oznacza to, że wywiad się skończył i że można powiedzieć wszystko bez wykorzystania tego.
- Jeśli reporter wyda oświadczenie, z którym się nie zgadzasz, powiedz o tym. Zachowanie milczenia może sprawiać wrażenie, że się zgadzasz.
- Nie odpowiadaj, jeśli nie jesteś pewien pytania reportera. Zawsze poproś o wyjaśnienie.
- Nigdy nie mów nic negatywnego o osobie lub firmie.
- Nie zbaczaj z tematu wywiadu, aby skomentować wiadomości dnia. Może to otworzyć nową linię pytań.
- Jeśli reporter zasygnalizuje, że wywiad się skończył, ale klient chce dostarczyć dodatkowych informacji, można poprosić reportera o jeszcze kilka minut.
- Reporterzy lubią fakty i liczby. Zamiast wyrażać opinię, poprzyj ją faktami i liczbami.
- Przed odejściem poinformuj reportera, w jaki sposób można się z Tobą skontaktować, jeśli potrzebne są dodatkowe informacje.
- I co najważniejsze, nigdy nie okłamuj reportera.
Formalne szkolenie medialne jest ważne. Ale jego wartość jest mniejsza, gdy ta sama formuła jest stosowana niezależnie od klienta. Dlatego zawsze uważałem, że zespół ds. obsługi klienta powinien odgrywać kluczową rolę w tym procesie i nalegać, aby trenerzy medialni nie korzystali z formuły „jeden rozmiar dla wszystkich”.
Arthur Solomon był starszym wiceprezesem/starszym doradcą w firmie Burson-Marsteller, zajmując się restrukturyzacją, zarządzaniem i odgrywając kluczowe role w niektórych z najbardziej znaczących krajowych i międzynarodowych programów sportowych i niesportowych. Obecnie konsultuje projekty z zakresu public relations i jest w komitecie nominującym do Seulskiej Nagrody Pokojowej.
.