Jest powód, dla którego mixtape (lub CD, lub playlista, lub plik .zip) ma taką sentymentalną moc. Dobry mix może czuć się jak list od najlepszego przyjaciela, z każdym utworem starannie dopasowanym do osobistych upodobań. Ale te naprawdę doskonałe są jak breloczek z kluczem do kosmosu, z każdym utworem otwierającym drzwi do nowego świata, który można odkryć. Karolina Północna nie zajmuje może zbyt wiele miejsca na mapie, ale jest domem dla mnóstwa muzycznych światów. North Carolina Public Radio spędziło ostatni rok na rozmowach z artystami o ich ulubionych piosenkach, które mówią coś o naszym rodzinnym stanie. Ich historie są zawarte w naszej całorocznej serii Come Hear NC Series. Oto 10 piosenek, które ucieleśniają tylko kilka skarbów naszego stanu.

Elizabeth Cotten, „Freight Train”

Dudnienie lokomotyw przez senne miasteczko młyńskie Carrboro zainspirowało Elizabeth Cotten do napisania jej popisowej piosenki. Delikatna, leniwa melodia – z wyjątkowym stylem gry Cottena na czele – stała się podstawą muzyki ludowej. W Anglii, piosenka rozkwitła w ramach ruchu skiffle w późnych latach 50-tych; w kraju, Cotten i jej gitarowa sprawność stały się czczonym (jeśli wciąż niedocenianym) filarem południowej muzyki.

Petey Pablo, „Raise Up”

Podczas gdy moja rodzina i ja byliśmy na wakacjach w Hondurasie ostatniej zimy, pewien mężczyzna zapytał skąd jesteśmy. Kiedy powiedzieliśmy mu „Północna Karolina”, natychmiast odpowiedział: „Oh! Petey Pablo! Chodźcie i podnieście się!”. Taka jest nieprzemijająca siła hitu Petey’a Pablo z 2001 roku. Wraz z „Raise Up” raper dał Północnej Karolinie dumny, twardo stąpający po ziemi hymn, który stał się prawdziwym radiowym hitem. Do dziś można go usłyszeć, jak odbija się od krokwi podczas meczów koszykówki w Dean Dome. I być może jest to jedyna piosenka, która wymienia nazwę hrabstwa Pasquotank.

Earl Scruggs, „Foggy Mountain Breakdown”

Podobnie jak „Freight Train” Cottena, „Foggy Mountain Breakdown” wykracza poza pole niszowej Karoliny Północnej na terytorium ikon. Earl Scruggs stał się filarem bluegrassu dzięki swojemu rozwojowi unikalnego stylu gry na banjo, opartego na trzech palcach. „Foggy Mountain Breakdown”, który zdobył sławę po części dzięki pojawieniu się w filmie Bonnie & Clyde z 1967 roku, pokazuje urodzonego w Shelby Scruggsa w jego najlepszym wydaniu. Utwór ten pozostaje standardem bluegrass.

G Yamazawa, „North Cack”

„North Cack” to wysokoenergetyczny duchowy następca „Raise Up” Petey’a Pablo, dostarczający nowego, świeżego wezwania dla młodego pokolenia stanu. Raper z Durham, G Yamazawa, wiedzie prym w przechwałkach o sosie barbecue, a koledzy z Północnej Karoliny, J Gunn i Kane Smego, dodają swoje własne, imponujące wygibasy. To tylko trzech z wielkich raperów, którzy wyszli z Karoliny Północnej w ostatnich latach.

Doc & Merle Watson, „Southbound”

Doc Watson to kolejny tytan Starego Stanu Północnego, uznany za swojego zawiłego i melodyjnego flatpicking na gitarze akustycznej – umiejętności, które rozwinął po utracie wzroku z powodu choroby w dzieciństwie. „Southbound” przedstawia Doca i jego syna Merle’a, którzy wymieniają się zwinnymi, sprężystymi akordami za niepowtarzalnym śpiewnym głosem Doca. Merle zginął w wypadku na traktorze w 1985 roku, a Doc odszedł w 2012 roku, ale miasto Wilkesboro nadal czci ich dziedzictwo poprzez Merlefest każdego kwietnia.

Etta Baker & John Dee Holeman, „Crow Jane”

Etta Baker i John Dee Holeman to bluesowy dream team z Piedmontu, egzemplifikujący styl akustycznej muzyki fingerpicked, który miał bliskie związki z kwitnącym niegdyś przemysłem tytoniowym Durham. Tutaj wcielają się w „Crow Jane”, utwór przypisywany Skipowi Jamesowi. Ci, którzy mieszkają w pobliżu Durham, nadal mogą od czasu do czasu zobaczyć na żywo występy 90-letniego Holemana.

Carolina Chocolate Drops, „Cornbread and Butterbeans”

Na początku swojej działalności, Carolina Chocolate Drops – Justin Robinson, Dom Flemons i Rhiannon Giddens – szukali starego skrzypka Joe Thompsona, aby uzyskać głębokie lekcje w historii czarnych zespołów smyczkowych na Południu. Więcej niż tylko oda do dwóch podstawowych południowych stron, „Cornbread and Butterbeans” jest entrée do innej sfery historii muzyki tradycyjnej.

Chatham County Line, „Crop Comes In”

Złożona w Raleigh, Chatham County Line ustanowiła siebie jako pomost pomiędzy tradycjami bluegrassu i świeżą interpretacją tych wpływów. „Crop Comes In”, pochodzący z wydanego w 2010 roku albumu Wildwood, to słodko-gorzki, ale wspaniały przykład współczesnej partii znakomitych muzyków rootsowych z tego stanu. Wiodąca linia harmonijki w piosence przypomina letnią bryzę przecinającą wysoką trawę, podczas gdy wieloczęściowe harmonie nadają „Crop Comes In” wysoki, samotny brzeg.

Des Ark, „Carolina Girls”

Nie, to nie jest General Johnson i Chairmen of the Board. Ale w „Carolina Girls” Aimeé Argote z Des Ark przemawia do niespokojnych młodych serc, które próbują dowiedzieć się, gdzie jest ich miejsce w świecie. Głównym nastrojem „Carolina Girls” nie jest nostalgia, ale bardziej chwilowe uświadomienie sobie, że jest się gotowym do powrotu do znajomego, wygodnego miejsca. To także przypomnienie, że dom to coś więcej niż adres czy granice hrabstwa – to także ludzie wokół ciebie.

James Taylor, „Carolina in My Mind”

Co, myśleliście, że zapomnieliśmy? Nagrany w Anglii z Paulem McCartneyem i George’em Harrisonem śpiewającymi w tle, klasyczny kawałek Taylora z 1968 roku od dawna jest serdecznym faworytem mieszkańców Północnej Karoliny od Asheville po Avon. Choć Taylor tęskni za przyjaznym klimatem tego stanu i bimbrem, jego bolesna ekspresja niezachwianej tęsknoty za domem jest sentymentem o uniwersalnym zastosowaniu.

Dla więcej z tego miesiąca Slingshot Scenes, sprawdź 5 Festivals You Have to See In Raleigh & Durham.

Wszystkie utwory są obecnie dostępne do strumieniowania na playliście NPR Music’s Slingshot na Spotify.